Hey! Jestem tu nowa i postanowiłam umieścić i moje ff:
1.09 PONIEDZIAŁEK - m o j e dormitorium
Hm...zacznijmy od tego, że nazywam się Draco. Draco Malfoy. Ten M a l f o y. Jestem dobrze zbudowanym, przystojnym blondynem ze zniewalający błyskiem w stalowoniebieskich oczętach. Ten pamiętnik dostałem dzisiaj od starego Dumbla. Po uczcie zatrzymał mnie i powiedziałem że pisanie pomoże mi odreagować stresy i takie tam - bla…bla…bla… - wiecie, takie duperele podstarzałego świrusa. No więc zaczynam!
2.09 WTOREK wieczór
NIE! NIE! BŁAGAM! TYLKO NIE TO! Stałem się obiektem pożądania tej idiotki - Granger Łopatozębnej. Podeszła do mnie na przerwie i powiedziała, że chce porozmawiać. Nie chciałem nie być dżentelmenem, więc kulturalnie poradziłem jej, żeby spadała na Pottera. Akurat przechodził obok, więc machnąłem ręką w jego kierunek, a ta zarzuciła mi ręce na szyję, zawołała na cały korytarz: "Tak, Dracuś! Ja ciebie też!" i mnie pocałowała (ble…ble…fuj…fuj…fuj… - przecież moje wrażliwe ząbki mogły się zarazić - może szlam jest jak próchnica?)!! Piszę te słowa o 2:25 w nocy pod kołdrą z latarką, bo od tego zdarzenia aż wstyd się było pokazać w pokoju wspólnym!
3.09 ŚRODA popołudnie
No comments...
4.09 CZWARTEK historia magii
Przez ostatnie 2 dni było t r a g i c z n i e ! Nawet Snape spytał mnie, czy nie chcę się przenieść do Gryffindoru, skoro mam tam dziewczynę. I Ty, Severusie, przeciwko mnie?!
5.09 PIĄTEK - wreszcie weekendu początek
Pierwszy tydzień nauki (nauki-tylko dla kogo? He...he...) a już McGonagall nam dowaliła. Chyba wydam wszystkie oszczędności dla kogoś, kto mi napisze te dyrdymały. Z drugiej strony nie wiem, dlaczego mam za to płacić?! W końcu pisać zadanie DLA MNIE to zaszczyt. Nie rozumiem, dlaczego inni tego nie rozumieją. Dziwne... Wypadł mi dzisiaj ten najjaśniejszy włosek, który rósł z lewej strony przedziałka. Trochę psuł kompozycję całej fryzury, ale zarazem dodawał jej odrobinę nonszalancji i frywolności (wyczytałem to w zadaniu Goyl'a kiedy pisał o sklątkach tylnowybuchowych). Chyba powinienem rozjaśnić sobie jakiś, żeby uzyskać podobny efekt. Muszę się nad tym poważnie zastanowić. Chyba skonsultuję to z moim psychologiem.
6.09 SOBOTA - błonia
Mam problem: szampon koloryzujący, farba, czy może rozjaśniacz? Nie mogę przecież pozwolić na to, by jakieś bliżej nie znane mi chemikalia zniszczyły delikatną strukturę mojego włoska! A gdyby uszkodziła się cebulka?
7.09 NIEDZIELA - łazienka m o j e g o domu
Prosiłem Snape'a o radę. Powiedział, żebym poszedł do psychiatry, bo on nie widzi lekarstwa na samo uwielbienie. O co chodzi? Dodał, że i tak podobam się dziewczynom, po czym pokazał dwa przednie (nawiasem mówiąc żółte, i to bardzo, hi hi) zębiska, dając mi do zrozumienia, że chodzi o Garnger. Wkurzyłem się. Powiedziałem, że żółty kolor nie pasuje do stylu metala. Nie zrozumiał aluzji. Chyba opary z eliksirów zbytnio rzuciły mu się na mózg!
8.09 PONIEDZIAŁEK
Katastrofy ze szlamą ciąg dalszy. Na OeNeMeSie (Opiece Nad Magicznymi Stworzeniami) mieliśmy o sowach. Ten mutant człowieka (Hagrid, rzecz jasna...) przyniósł sowy, żebyśmy się z nimi zapoznali. Jakbym nie wiedział co to jest! Wrrr... Garnger chyba było to na rękę i przysłała mi list. Chce się spotkać dziś wieczorem w Hogsmeade, żeby "omówić pewien delikatny temat, którego zrealizowanie przyniesie obustronne korzyści" Iść, czy nie iść?
Później
OK, idę. Ale pod warunkiem, że ona płaci za piwo!
Pelna wersja: Pamiętnik Draco [zak?]
| QUOTE |
(nauki-tylko dla kogo? He...he...) |
Powinno być
(nauki - tylko dla kogo? He...he...)
Rob odstepy miedzy tekstem i myslnikiem.
| QUOTE |
(wyczytałem to w zadaniu Goyl'a kiedy pisał o sklątkach tylnowybuchowych). |
Goyle'a
| QUOTE |
dając mi do zrozumienia, że chodzi o Garnger. |
Granger
No, w sumie takie średnie, ale zobaczymy, co z tego wyjdzie, bede zagladac.
Powodzenia zycze.
Hmm drobne literówki już przez Klaud
zauważone![]()
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/tongue.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='tongue.gif'
/>
Co do samego opowiadania...
1. za krótkie notki
2.
Hmm Granger by sie tak nie zachowała... jest zbyt poważna![]()
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/tongue.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='tongue.gif'
/> nie można było zamiast niej wybrać Parivati lub kogoś innego
:/
3. Narazie jest dobrze, ale akcja.... zbyt szybko jak na mój gust.
Przeskakujesz z dnia na dzień.... powinno być więcej informacji.
Narazie
tyle. Pisz dalej![]()
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/tongue.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='tongue.gif'
/>
zauważone
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/tongue.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='tongue.gif'
/>
Co do samego opowiadania...
1. za krótkie notki
2.
Hmm Granger by sie tak nie zachowała... jest zbyt poważna
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/tongue.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='tongue.gif'
/> nie można było zamiast niej wybrać Parivati lub kogoś innego
:/
3. Narazie jest dobrze, ale akcja.... zbyt szybko jak na mój gust.
Przeskakujesz z dnia na dzień.... powinno być więcej informacji.
Narazie
tyle. Pisz dalej
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/tongue.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='tongue.gif'
/>
Nieeee......
<chwila krzyku XD>
Mi sie to nie podoba.
Zbyt szybka akcja, za malo opisów, troszke nierealne by Draco zastanawial sie na farba czy rozjaśniacz moim zdaniem szukal by jakiegos zaklecia
On i Hermiona uuu mi to jakos w parze nie idzie (tj chodzi mi o to ze przez to odrazu ff jest kiepski) tylko moim zdaniem nawet jak juz by mial byc taki zwiazek to przynajmniej z ciekawsza fabula <O_o>
Ogolnie nie podoba mi sie, ale pisz dalej moze bedzie lepiej
"Cwiczenie czyni mistrza"
<chwila krzyku XD>
Mi sie to nie podoba.
Zbyt szybka akcja, za malo opisów, troszke nierealne by Draco zastanawial sie na farba czy rozjaśniacz moim zdaniem szukal by jakiegos zaklecia
On i Hermiona uuu mi to jakos w parze nie idzie (tj chodzi mi o to ze przez to odrazu ff jest kiepski) tylko moim zdaniem nawet jak juz by mial byc taki zwiazek to przynajmniej z ciekawsza fabula <O_o>
Ogolnie nie podoba mi sie, ale pisz dalej moze bedzie lepiej
"Cwiczenie czyni mistrza"
A oto next part:
09.09 WTOREK już
ciemno
No więc sprawa wygląda tak...No nie! Nawet ciężko mi o tym
pisać. Granger, to znaczy Hermiona (zakodować sobie raz na zawsze H e r m i
o n a !) miała rację - obustronne korzyści to może przynieść. Wstyd,
którego mogę się najeść to t y l k o skutek uboczny. Ale zacznijmy od
początku - poszedłem na to spotkanie. I dowiedziałem się - ona się
zakochała! Nie, nie we mnie (chociaż to zastanawiające - czyżby była
wyjątkiem? Winny jest chyba brak rozjaśnionego włosa!), tylko w
Weasley'u ("w Ronie, Draco, Ronie - nie, Weasley'u"). On
też podobno coś do niej, ale nie jest pewna, czy jakoś tak (nie zrozumiałem
wszystkiego do końca, bo prawie przez cały czas mówiła do piwa, a nie do
mnie). W każdym razie sens jest taki - ja mam udawać, że z nią chodzę, żeby
wzbudzić zazdrość w Weas… Ronie i się z nim zaprzyjaźnić na tyle, żeby
mu opowiadać, jaka to ona nie wspaniała (zawsze dużo oszukiwałem, ale to już
chyba przesada - może nawet ciężki grzech?). Ona z kolei ma mi pisać
wszystkie zadania domowe. Gdyby nie ten warunek to chybabym ją wyśmiał.
Muszę się zastanowić. Kwestia włosa nadal nie rozstrzygnięta.
10.09
ŚRODA po obiedzie
Powiedziałem jej dzisiaj, że się zgadzam. Kiedy przed
eliksirami znowu się na mnie rzuciła i zawołała: "Dracuś, to
wspaniale!" (trzeba przyznać, że plan działa - Weasley aż się
skrzywił, he…he…), Snape tak się na mnie popatrzył, że to chyba
nie wróży nic dobrego…
Później
Właśnie od niego wróciłem.
Zdrajca! Chce mnie wyrzucić ze Slytherinu! Powiedział, że publiczne
obściskiwanie się ze szlamą "uwłacza godności każdego porządnego,
dobrze wypełniającego swe obowiązki Ślizgona"! Poza tym chce mnie
"połączyć z ukochaną, aby scementować nasz związek". On chyba
dobrze wie, że coś tu nie gra! Ja tego nie przeżyję - Draco Malfoy w
Gryffindorze…
11.09 CZWARTEK wieczór
Uff… na szczęście
McGonagall się nie zgodziła na mój "transfer". Powiedziała, że
zdemoralizuję jej wychowanków. Po raz pierwszy wykazała się rozsądkiem. Mieć
w szkole taką opinię jak moja, widać, też ma swoje plusy!
ZOSTAJĘ!
12.09 PIĄTEK po eliksirach
Snape nadal jest na mnie
wkurzony. No przecież nie mogę powiedzieć mu prawdy - wypracowania na
eliksiry przecież Hermiona też będzie za mnie pisała. Rozwiązałem kwetstię
włosa - załatwię go rozjaśniaczem - Hermiona ma mi pomóc, przynajmniej
obiecała. Zrobię sobie superfryz i ruszam na nowy podbój!
Za
chwilę
Nie ruszam… Zapomniałem, że już mam dziewczynę (wrr…)
- z podboju nici.
13.09 SOBOTA przed południem
Dzisiaj wypad do
Hogsmeade. Idę z nią. Weasley z Potterem. Goyle się chyba na mnie
obraził.
Po południu
Chyba jestem dobrym aktorem. Byliśmy w
knajpie. Weasley'owi aż pięści zbielały od zaciskania!
Sialalala!! Potter chyba go uspokajał i coś tłumaczył ale tamten go
nie słuchał i ruszył w stronę naszego stolika. Hermiona zobaczyła to i mnie
objęła. W rudego jakby piorun strzelił! Cofnął się i wybiegł. Potter za
nim. Wreszcie mogłem przestać udawać.
14.09 NIEDZIELA chyba
rano
I pomyśleć, że to już prawie dwa tygodnie w szkole. Nauka jak na
razie idzie mi bezstresowo. Gorzej z moim życiem towarzyskim. Ślizgoni
wytykają mnie palcami, Snape mnie unika - powiedział, że moje nowe
zachowanie działa mu na nerwy (no…przy Hermionie muszę jako - tako
się zachowywać). Tylko Dumbel się cieszy. Chyba myśli, że to dzięki temu
pamiętnikowi. Miał ochotę go nawet przejrzeć. Oho! Nie ma głupich!
09.09 WTOREK już
ciemno
No więc sprawa wygląda tak...No nie! Nawet ciężko mi o tym
pisać. Granger, to znaczy Hermiona (zakodować sobie raz na zawsze H e r m i
o n a !) miała rację - obustronne korzyści to może przynieść. Wstyd,
którego mogę się najeść to t y l k o skutek uboczny. Ale zacznijmy od
początku - poszedłem na to spotkanie. I dowiedziałem się - ona się
zakochała! Nie, nie we mnie (chociaż to zastanawiające - czyżby była
wyjątkiem? Winny jest chyba brak rozjaśnionego włosa!), tylko w
Weasley'u ("w Ronie, Draco, Ronie - nie, Weasley'u"). On
też podobno coś do niej, ale nie jest pewna, czy jakoś tak (nie zrozumiałem
wszystkiego do końca, bo prawie przez cały czas mówiła do piwa, a nie do
mnie). W każdym razie sens jest taki - ja mam udawać, że z nią chodzę, żeby
wzbudzić zazdrość w Weas… Ronie i się z nim zaprzyjaźnić na tyle, żeby
mu opowiadać, jaka to ona nie wspaniała (zawsze dużo oszukiwałem, ale to już
chyba przesada - może nawet ciężki grzech?). Ona z kolei ma mi pisać
wszystkie zadania domowe. Gdyby nie ten warunek to chybabym ją wyśmiał.
Muszę się zastanowić. Kwestia włosa nadal nie rozstrzygnięta.
10.09
ŚRODA po obiedzie
Powiedziałem jej dzisiaj, że się zgadzam. Kiedy przed
eliksirami znowu się na mnie rzuciła i zawołała: "Dracuś, to
wspaniale!" (trzeba przyznać, że plan działa - Weasley aż się
skrzywił, he…he…), Snape tak się na mnie popatrzył, że to chyba
nie wróży nic dobrego…
Później
Właśnie od niego wróciłem.
Zdrajca! Chce mnie wyrzucić ze Slytherinu! Powiedział, że publiczne
obściskiwanie się ze szlamą "uwłacza godności każdego porządnego,
dobrze wypełniającego swe obowiązki Ślizgona"! Poza tym chce mnie
"połączyć z ukochaną, aby scementować nasz związek". On chyba
dobrze wie, że coś tu nie gra! Ja tego nie przeżyję - Draco Malfoy w
Gryffindorze…
11.09 CZWARTEK wieczór
Uff… na szczęście
McGonagall się nie zgodziła na mój "transfer". Powiedziała, że
zdemoralizuję jej wychowanków. Po raz pierwszy wykazała się rozsądkiem. Mieć
w szkole taką opinię jak moja, widać, też ma swoje plusy!
ZOSTAJĘ!
12.09 PIĄTEK po eliksirach
Snape nadal jest na mnie
wkurzony. No przecież nie mogę powiedzieć mu prawdy - wypracowania na
eliksiry przecież Hermiona też będzie za mnie pisała. Rozwiązałem kwetstię
włosa - załatwię go rozjaśniaczem - Hermiona ma mi pomóc, przynajmniej
obiecała. Zrobię sobie superfryz i ruszam na nowy podbój!
Za
chwilę
Nie ruszam… Zapomniałem, że już mam dziewczynę (wrr…)
- z podboju nici.
13.09 SOBOTA przed południem
Dzisiaj wypad do
Hogsmeade. Idę z nią. Weasley z Potterem. Goyle się chyba na mnie
obraził.
Po południu
Chyba jestem dobrym aktorem. Byliśmy w
knajpie. Weasley'owi aż pięści zbielały od zaciskania!
Sialalala!! Potter chyba go uspokajał i coś tłumaczył ale tamten go
nie słuchał i ruszył w stronę naszego stolika. Hermiona zobaczyła to i mnie
objęła. W rudego jakby piorun strzelił! Cofnął się i wybiegł. Potter za
nim. Wreszcie mogłem przestać udawać.
14.09 NIEDZIELA chyba
rano
I pomyśleć, że to już prawie dwa tygodnie w szkole. Nauka jak na
razie idzie mi bezstresowo. Gorzej z moim życiem towarzyskim. Ślizgoni
wytykają mnie palcami, Snape mnie unika - powiedział, że moje nowe
zachowanie działa mu na nerwy (no…przy Hermionie muszę jako - tako
się zachowywać). Tylko Dumbel się cieszy. Chyba myśli, że to dzięki temu
pamiętnikowi. Miał ochotę go nawet przejrzeć. Oho! Nie ma głupich!
Teraz bardziej mi się to podobało.
Bardziej składnie i dłuższe![]()
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/turned.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='turned.gif'
/> Kilka fajnych pomysłów, chociaż do opisów reakcji Rona
powinno dojść, że się zaczerwienił.. taka jego typowa reakcja na Draco
![]()
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/tongue.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='tongue.gif'
/>
Bardziej składnie i dłuższe
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/turned.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='turned.gif'
/> Kilka fajnych pomysłów, chociaż do opisów reakcji Rona
powinno dojść, że się zaczerwienił.. taka jego typowa reakcja na Draco
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/tongue.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='tongue.gif'
/>
Serio Wam sie wydaje, ze Draco zgodzilby
sie na cos takiego, a... Hermiona...?
Poza tym dodalas troche mugolskich
przedmiotow... chocaiazby latarka. latarka w Hogwarcie??
Parodia, jak
parodia... Moze cos w tym jest![]()
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/turned.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='turned.gif'
/> ale zachowanie Draca mi do samego Dracona pasuje ^^
sie na cos takiego, a... Hermiona...?
Poza tym dodalas troche mugolskich
przedmiotow... chocaiazby latarka. latarka w Hogwarcie??
Parodia, jak
parodia... Moze cos w tym jest
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/turned.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='turned.gif'
/> ale zachowanie Draca mi do samego Dracona pasuje ^^
Ale sie ciesze, ze wreszcie sie Wam
spodobalo![]()
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/biggrin.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='biggrin.gif'
/> Co powiecie na dalszy ciag??
15.09 PONIEDZIAŁEK
po południu
Nie mogę do tej chwili otrząsnąć się z szoku. Miałem dzisiaj
bliskie spotkanie trzeciego stopnia z Weasley'em. Podszedł do mnie na
przerwie między transmutacją, a histrą magii i zaczął gadkę. Nasza rozmowa
wyglądała mniej - więcej tak:
- Słuchaj Malfoy - powiedział rudy.
- P
a n Malfoy, natomiast dla m o j e j dziewczyny i jej przyjaciół - Draco.
Ron, wiem, że przyjaźnicie się z Hermioną, więc możesz się do mnie zwracać
po imieniu. - nawet nie wiecie, jak trudno mi było utrzymać uprzejmy ton z
lekką nutką protekcjonalności.
Weasley chyba nie zwrócił na to uwagi i
ciągnął dalej:
- Malfoy, nie obchodzi mnie, jak do ciebie mówią inni.
Interesuje mnie tylko to, jak bawisz się z Hermioną! Wiem, że zadajesz
się z nią tylko dlatego, żeby sprowokować mnie i Harry'ego, że… -
tu rudzielec tak się rozemocjonował, że aż mu tchu zabrakło,
he…he…:)
- Ron, mylisz się - odpowiedziałem z pobłażliwym
uśmiechem na mych cudownych ustach. - Hermiona to wspaniała dziewczyna i
bardzo mi na niej zależy. Myślę, że sam dobrze jesteś zorientowany w jej
hm... zaletach. - oj, chyba trafiłem w czuły punkt Weasley'a, bo cały
się zaczerwienił i wziął głęboki oddech. Chyba chciał coś powiedzieć, ale
właśnie wtedy nadeszła moja wspaniała (zlituj się, Boże) dziewczyna.
Weasley'a zmyło jak w praniu. Hermiona chyba powinna być zadowolona. Ja
też - dzisiaj oddałem kolejne dodatkowe zadanie z transmutacji. Ale
McGonagall miała zdziwko.
16.09 WTOREK eliksiry
Teraz na lekcji
luzy - Snape znęca się nad Gryfonami. Stosunki między nami wróciły do normy.
Zdecydowałem się powiedzieć mu wszystko - uważa, że najważniejsze w życiu to
umieć sobie radzić. Nawet przez taką Granger. Na eliksirach teraz siedzimy
razem. Mam już dwóch zaciekłych wrogów: Weasley'a (normalka)
i…Pansy Parkinson - przedtem latała za mną jak pies, a teraz!
KMW&BDM (Klub Miłośników Wielkiego & Boskiego Dracona Malfoy'a)
niepokojąco się zmniejsza - najpierw Goyle, teraz Parkinson. Trzeba coś z
tym zrobić. Draconie - do boju!!
17.09 ŚRODA
rano
KATASTROFA! That's impossible! Nieeeeeeeee! Dostałem
właśnie list o treści: "Z przykrością informujemy, że sklep
"Magiczny loczek" z siedzibą na ulicy Pokątnej zakończył swoją
działalność. W związku z tym anulowana zostaje umowa zawarta między wyżej
wymienionym sklepem, a panem Draconem Malfoy'em na cotygodniową dostawę
żelu do układania włosów Sexy Ulizaniec".
Po śniadaniu (na
którym z resztą nie byłem)
Tylko się zabić…
Przed pierwszą
lekcją
I co ja mam zrobić? Przecież nie wyjdę z potarganymi włosami na
lekcje! Nie no… Chyba wyślę sowę do Hermiony. W końcu dziewczyna
powinna pomagać swemu chłopakowi - nawet takiemu wirtualnemu.
Za
chwilę
Pożyczyła. Trochę śmierdzi po dziewczyńsku ale nawet dobrze
działa. Napisała tez, że Weasley nieźle się wkurzył, jak dostała ode mnie
list na śniadaniu. Będę musiał podpisać nową umowę z jakimś innym sklepem.
To jest teraz sprawa nadrzędna. Kwestia farbowania włoska spadła teraz na
dalszy plan.
18.09 CZWARTEK chwilę przed zachodem słońca - to się
chyba nazywa…podwieczór?
Dzisiaj było w miarę nudno. Nic się nie
dzieje w tej szkole. Nawet o Voldemorcie nic nie słychać. McGonagall
zatrzymała mnie po lekcjach. Zaczęła mnie chwalić, jak ja to się nie
poprawiłem w nauce, jakie zadania piękne piszę i taki się w ogóle zrobiłem
cud - miód. Rzucała przy tym porozumiewawcze spojrzenia w kierunku Hermiony.
Chyba już wszyscy nauczyciele wiedzą. Zabiję Snape'a!
19.09
PIĄTEK po lekcjach
Pochwał ciąg dalszy. Moje ego wreszcie
dowartościowane. Dzisiaj kolej na samego dyra. Słyszał od innych
nauczycieli, że się zrobiłem systematyczny, sumienny i obowiązkowy. Hermiona
też to słyszała. A potem zaczęła mnie opierniczać! Jakie ona kazanka
strzela! Nie gorzej niż McGonagall! Głupia! Powinna się cieszyć,
że jej zadania się podobają, a nie gadać o jakiejś sprawiedliwości i że
naprawdę powinienem wziąć się do nauki. Kiedy to nastąpi, ja sam zadecyduję.
Zamknęła się dopiero wtedy, kiedy minął nas Weasley. Och, jaka się milutka w
tym momencie zrobiła. Myślałem, że mnie zemdli…
20.09 SOBOTA po
obiedzie
Dzisiaj sobota - luzik. Na obiadku Dumbel opowiadał, że
przyjedzie jakaś delegacja uczniów z innej szkoły. Przyjadą chyba w
okolicach kolacji. Mają u nas mieszkać przez miesiąc, a później kilka osób
od nas pojedzie do nich. Mam nadzieję, że to będzie Drumstrang. Mamy być dla
nich "mili, koleżeńscy i wyrozumiali". Oooooooo, tego po Dracusiu
nikt się nie może spodziewać…He…he…
W
nocy
Trafiło mnie…Na stojąco…Po raz pierwszy w
życiu…Napiszę o tym rano…
spodobalo
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/biggrin.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='biggrin.gif'
/> Co powiecie na dalszy ciag??
15.09 PONIEDZIAŁEK
po południu
Nie mogę do tej chwili otrząsnąć się z szoku. Miałem dzisiaj
bliskie spotkanie trzeciego stopnia z Weasley'em. Podszedł do mnie na
przerwie między transmutacją, a histrą magii i zaczął gadkę. Nasza rozmowa
wyglądała mniej - więcej tak:
- Słuchaj Malfoy - powiedział rudy.
- P
a n Malfoy, natomiast dla m o j e j dziewczyny i jej przyjaciół - Draco.
Ron, wiem, że przyjaźnicie się z Hermioną, więc możesz się do mnie zwracać
po imieniu. - nawet nie wiecie, jak trudno mi było utrzymać uprzejmy ton z
lekką nutką protekcjonalności.
Weasley chyba nie zwrócił na to uwagi i
ciągnął dalej:
- Malfoy, nie obchodzi mnie, jak do ciebie mówią inni.
Interesuje mnie tylko to, jak bawisz się z Hermioną! Wiem, że zadajesz
się z nią tylko dlatego, żeby sprowokować mnie i Harry'ego, że… -
tu rudzielec tak się rozemocjonował, że aż mu tchu zabrakło,
he…he…:)
- Ron, mylisz się - odpowiedziałem z pobłażliwym
uśmiechem na mych cudownych ustach. - Hermiona to wspaniała dziewczyna i
bardzo mi na niej zależy. Myślę, że sam dobrze jesteś zorientowany w jej
hm... zaletach. - oj, chyba trafiłem w czuły punkt Weasley'a, bo cały
się zaczerwienił i wziął głęboki oddech. Chyba chciał coś powiedzieć, ale
właśnie wtedy nadeszła moja wspaniała (zlituj się, Boże) dziewczyna.
Weasley'a zmyło jak w praniu. Hermiona chyba powinna być zadowolona. Ja
też - dzisiaj oddałem kolejne dodatkowe zadanie z transmutacji. Ale
McGonagall miała zdziwko.
16.09 WTOREK eliksiry
Teraz na lekcji
luzy - Snape znęca się nad Gryfonami. Stosunki między nami wróciły do normy.
Zdecydowałem się powiedzieć mu wszystko - uważa, że najważniejsze w życiu to
umieć sobie radzić. Nawet przez taką Granger. Na eliksirach teraz siedzimy
razem. Mam już dwóch zaciekłych wrogów: Weasley'a (normalka)
i…Pansy Parkinson - przedtem latała za mną jak pies, a teraz!
KMW&BDM (Klub Miłośników Wielkiego & Boskiego Dracona Malfoy'a)
niepokojąco się zmniejsza - najpierw Goyle, teraz Parkinson. Trzeba coś z
tym zrobić. Draconie - do boju!!
17.09 ŚRODA
rano
KATASTROFA! That's impossible! Nieeeeeeeee! Dostałem
właśnie list o treści: "Z przykrością informujemy, że sklep
"Magiczny loczek" z siedzibą na ulicy Pokątnej zakończył swoją
działalność. W związku z tym anulowana zostaje umowa zawarta między wyżej
wymienionym sklepem, a panem Draconem Malfoy'em na cotygodniową dostawę
żelu do układania włosów Sexy Ulizaniec".
Po śniadaniu (na
którym z resztą nie byłem)
Tylko się zabić…
Przed pierwszą
lekcją
I co ja mam zrobić? Przecież nie wyjdę z potarganymi włosami na
lekcje! Nie no… Chyba wyślę sowę do Hermiony. W końcu dziewczyna
powinna pomagać swemu chłopakowi - nawet takiemu wirtualnemu.
Za
chwilę
Pożyczyła. Trochę śmierdzi po dziewczyńsku ale nawet dobrze
działa. Napisała tez, że Weasley nieźle się wkurzył, jak dostała ode mnie
list na śniadaniu. Będę musiał podpisać nową umowę z jakimś innym sklepem.
To jest teraz sprawa nadrzędna. Kwestia farbowania włoska spadła teraz na
dalszy plan.
18.09 CZWARTEK chwilę przed zachodem słońca - to się
chyba nazywa…podwieczór?
Dzisiaj było w miarę nudno. Nic się nie
dzieje w tej szkole. Nawet o Voldemorcie nic nie słychać. McGonagall
zatrzymała mnie po lekcjach. Zaczęła mnie chwalić, jak ja to się nie
poprawiłem w nauce, jakie zadania piękne piszę i taki się w ogóle zrobiłem
cud - miód. Rzucała przy tym porozumiewawcze spojrzenia w kierunku Hermiony.
Chyba już wszyscy nauczyciele wiedzą. Zabiję Snape'a!
19.09
PIĄTEK po lekcjach
Pochwał ciąg dalszy. Moje ego wreszcie
dowartościowane. Dzisiaj kolej na samego dyra. Słyszał od innych
nauczycieli, że się zrobiłem systematyczny, sumienny i obowiązkowy. Hermiona
też to słyszała. A potem zaczęła mnie opierniczać! Jakie ona kazanka
strzela! Nie gorzej niż McGonagall! Głupia! Powinna się cieszyć,
że jej zadania się podobają, a nie gadać o jakiejś sprawiedliwości i że
naprawdę powinienem wziąć się do nauki. Kiedy to nastąpi, ja sam zadecyduję.
Zamknęła się dopiero wtedy, kiedy minął nas Weasley. Och, jaka się milutka w
tym momencie zrobiła. Myślałem, że mnie zemdli…
20.09 SOBOTA po
obiedzie
Dzisiaj sobota - luzik. Na obiadku Dumbel opowiadał, że
przyjedzie jakaś delegacja uczniów z innej szkoły. Przyjadą chyba w
okolicach kolacji. Mają u nas mieszkać przez miesiąc, a później kilka osób
od nas pojedzie do nich. Mam nadzieję, że to będzie Drumstrang. Mamy być dla
nich "mili, koleżeńscy i wyrozumiali". Oooooooo, tego po Dracusiu
nikt się nie może spodziewać…He…he…
W
nocy
Trafiło mnie…Na stojąco…Po raz pierwszy w
życiu…Napiszę o tym rano…
Nie no... jutro test a ja se czytam i
chichotam jak głupia przed monitorem... dlatego krutko: no... fajne to tylko
żeby więcej sie tam działo![]()
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/tongue.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='tongue.gif'
/> I jeden błądzik:
chichotam jak głupia przed monitorem... dlatego krutko: no... fajne to tylko
żeby więcej sie tam działo
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/tongue.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='tongue.gif'
/> I jeden błądzik:
border='0' align='center' width='95%' cellpadding='3'
cellspacing='1'>
id='QUOTE'> Na obiadku Dumbel opowiadał, że przyjedzie
jakaś delegacja uczniów z innej szkoły.
class='postcolor'>
Dumble!
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/turned.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='turned.gif'
/>
I nastepna czesc:
21.09 NIEDZIELA
nad ranem
Uch... nadal to czuję. No więc to było tak: przyjechali
wczoraj przed kolacją. Są z Crüslee z Niemiec. Na początku byłem trochę
zawiedziony, że nie z Drumstrangu, ale później... Przyjechały 3 laski
(według Goyle'a - nowe towary - gdzie on się tak wyrobił? Chyba
Akademia Dobrego Slytherińskiego Wychowania Pod Przewodnictwem Boskiego
Draco przynosi rezultaty he...he...) i 4 kolesi. Żeby godnie się
zaprezentować ubrałem moją srebrno zieloną szatę, która, nawiasem mówiąc,
idealnie zgrała się z chłodnym błękitem mych ocząt, przygładziłem włoski (i
znowu zapomniałem o farbowaniu ) i byłem gotowy na przywitanie
nowych...kolegów. Jak wszedłem na salę to wszyscy już byli. Co prawda trochę
mi zeszło z toaletą, ale nie czarujmy się - biłem na głowę wszystkich
hogwartczyków. No i wróćmy do momentu jak wszedłem - no więc wszedłem, a tam
na stołach w i e l k i e n i c! A ja taki głodny, biedaczysko... Patrzę
na stół profesorski: Dumbel odpierniczony jak nie wiem co, ubrany w taką
granatową szatę z mieniącymi się złotymi gwiazdkami (totalne bezguście, czyż
nie?), a Snape... i on mnie zakasował - umył sobie włosy i jakieś takie
gładkie były i lśniące. Postanowiłem przejść obok niego, żeby to zobaczyć
dokładnie. Idę sobie i idę, i idę, aż tu nagle czuję znajomy zapach,
wydobywający się centralnie z głowy mojego sora od eliksirów: i co się
okazało? To był zapach m o j e g o ż e l u !! Snape mi za to
zapłaci! Myśli, że użyje takich kosmetyków jak ja i będzie tak samo
sexy? O nie, moi państwo, już ja się o to postaram... Ja mu powiem, co o tym
myślę! Tak mnie to wszystko wyprowadziło z równowagi, że nawet nie
spostrzegłem, jak weszli ci Niemcy. A co oni mnie w tej chwili obchodzili:
najważniejsze było to, że zorientowałem się, jak się zamawia potrawy. No ale
jak oni weszli, to się po prostu nie mogłem napatrzeć. Nie, nie na nich, na
Goyle'a. Jak ich zobaczył, to tak szeroko otworzył buzię, że aż mu
buraczki wyleciały. Szturchnął mnie w ramię i wybełkotał:
- Draco!
Paaaaaaaatrz...
No więc popatrzyłem (na szczęście wcześniej przezornie
przełknąłem to, co żułem w mojej cudownie zarysowanej szczęce) i z o b a c z
y ł e m . To było niesamowite, niewiarygodne, impossible, amazing...Och...I
kto to mówi, że Niemki są brzydkie. W tej delegacji szła najpiękniejsza
dziewczyna, jaką w życiu widziałem. I chyba nie tylko ja tak myślałem.
Potterowi aż okulary zaparowały z wrażenia, Rudemu włosy zrobiły się jeszcze
bardziej rażąco pomarańczowe. Po stole przeszedł pomruk, że to chyba wila.
Myślałem, że coś mnie trzaśnie, jak Dumbel powiedział, że dziewczyny śpią u
Gryfonów, a chłopaki u Krukonów. Czy Slytherin z a w s z e musi być
pokrzywdzony? Oj, chyba będą kłopoty... Draco Malfoy wreszcie
wpadł...
Wieczór
No i stało się: poznałem ją. Okazało się, że
jest... jakąś daleką kuzynką Hermiony. Ona naprawdę się przydaje. No to do
naszej umowy dodajemy kolejny punkt: pomoc w zdobyciu Jeanette. Aha! No
bo ONA ma właśnie na imię Jeanette. Fajne imię, no nie? I takie niezwykłe,
jak na Niemcy. Ona w ogóle cała jest niesamowita i niezwykła. Ma takie
długie, czarne i lśniące włosy (jestem p e w i e n , że naturalne, chociaż
Parkinson cały czas wokoło opowiada, że na pewno są farbowane i jakoś tak
nienaturalnie błyszczą - zazdrosna krowa), piękny uśmiech (prawie tak
oszałamiający jak i mój) i oczy. Noooo... takich oczu to jeszcze nie
widziałem. Są piwne i w kształcie migdałów. I jak tak na ciebie patrzy tymi
oczami to ma się wrażenie, jakby prześwietlała twój umysł na wskroś
(zakodować sobie i nie zapomnieć, w razie potrzeby zawiązać supełek na
szacie: zapytać Hermiony, czy ona nie ma jakiś zdolności do czytanie w
myślach czy coś w tym rodzaju). I najważniejsza informacja: jest wolna: tzn.
nie ma chłopaka! Sialalala! Bierzemy się do roboty.
22.09
PONIEDZIAŁEK po lekcjach
To, że Jeanette jest w Gryffindorze ma swoje
dobre strony - przynajmniej mam z nią dużo lekcji. Już pamięta moje imię -
dzisiaj przed eliksirami do mnie pomachała i zawołała: "Cześć
Draco!" Ale mi wszyscy zazdrościli! A Potter wyglądał jakbym mu
sprzątnął znicza sprzed nosa (co się często zdarza, chyba, że mu sam do buzi
wpadnie)! Teraz muszę się tylko pozbyć Hermiony, jako dziewczyny, i
życie jest piękne!
Wieczorem
Postanowiłem wykazać się
inicjatywą i poprosiłem Snape'a o pozwolenie na taki "wieczorek
zapoznawczy" dla naszych nowych "przyjaciół". Trochę się
zdziwił, że ja taki towarzyski, że aż się zgodził. I znowu zapunktowałem u
dyra!
23.09 WTOREK po śniadaniu
Rano wysłałem już zaproszenia,
tak, że na śniadaniu już je wszyscy dostali. Zaprosiłem, to jest,
zaprosiliśmy tylko nowych no i Hermionę - przecież musi mi jakoś pomóc.
Wszystko zaczyna się o 19 i ma się skończyć po bożemu o północy. Już moja w
tym głowa, żeby siły wyższe się w to nie mieszały.
Trochę po
północy
Jednak tym razem mój autorytet nie zadziałał na Snape'a. O 12
wszyscy spokojniutko rozeszli się do siebie. Ale czego ja się w ciągu tych 5
godzin dowiedziałem?! Szkoda gadać. Z mojego romansu nici. Jak nie jedna
przeszkoda, z którą jeszcze bym sobie poradził, to druga, na którą już chyba
nie mam wpływu i jeszcze trzecia. Ble... chyba pozostaje mi już chyba tylko
iść spać...
21.09 NIEDZIELA
nad ranem
Uch... nadal to czuję. No więc to było tak: przyjechali
wczoraj przed kolacją. Są z Crüslee z Niemiec. Na początku byłem trochę
zawiedziony, że nie z Drumstrangu, ale później... Przyjechały 3 laski
(według Goyle'a - nowe towary - gdzie on się tak wyrobił? Chyba
Akademia Dobrego Slytherińskiego Wychowania Pod Przewodnictwem Boskiego
Draco przynosi rezultaty he...he...) i 4 kolesi. Żeby godnie się
zaprezentować ubrałem moją srebrno zieloną szatę, która, nawiasem mówiąc,
idealnie zgrała się z chłodnym błękitem mych ocząt, przygładziłem włoski (i
znowu zapomniałem o farbowaniu ) i byłem gotowy na przywitanie
nowych...kolegów. Jak wszedłem na salę to wszyscy już byli. Co prawda trochę
mi zeszło z toaletą, ale nie czarujmy się - biłem na głowę wszystkich
hogwartczyków. No i wróćmy do momentu jak wszedłem - no więc wszedłem, a tam
na stołach w i e l k i e n i c! A ja taki głodny, biedaczysko... Patrzę
na stół profesorski: Dumbel odpierniczony jak nie wiem co, ubrany w taką
granatową szatę z mieniącymi się złotymi gwiazdkami (totalne bezguście, czyż
nie?), a Snape... i on mnie zakasował - umył sobie włosy i jakieś takie
gładkie były i lśniące. Postanowiłem przejść obok niego, żeby to zobaczyć
dokładnie. Idę sobie i idę, i idę, aż tu nagle czuję znajomy zapach,
wydobywający się centralnie z głowy mojego sora od eliksirów: i co się
okazało? To był zapach m o j e g o ż e l u !! Snape mi za to
zapłaci! Myśli, że użyje takich kosmetyków jak ja i będzie tak samo
sexy? O nie, moi państwo, już ja się o to postaram... Ja mu powiem, co o tym
myślę! Tak mnie to wszystko wyprowadziło z równowagi, że nawet nie
spostrzegłem, jak weszli ci Niemcy. A co oni mnie w tej chwili obchodzili:
najważniejsze było to, że zorientowałem się, jak się zamawia potrawy. No ale
jak oni weszli, to się po prostu nie mogłem napatrzeć. Nie, nie na nich, na
Goyle'a. Jak ich zobaczył, to tak szeroko otworzył buzię, że aż mu
buraczki wyleciały. Szturchnął mnie w ramię i wybełkotał:
- Draco!
Paaaaaaaatrz...
No więc popatrzyłem (na szczęście wcześniej przezornie
przełknąłem to, co żułem w mojej cudownie zarysowanej szczęce) i z o b a c z
y ł e m . To było niesamowite, niewiarygodne, impossible, amazing...Och...I
kto to mówi, że Niemki są brzydkie. W tej delegacji szła najpiękniejsza
dziewczyna, jaką w życiu widziałem. I chyba nie tylko ja tak myślałem.
Potterowi aż okulary zaparowały z wrażenia, Rudemu włosy zrobiły się jeszcze
bardziej rażąco pomarańczowe. Po stole przeszedł pomruk, że to chyba wila.
Myślałem, że coś mnie trzaśnie, jak Dumbel powiedział, że dziewczyny śpią u
Gryfonów, a chłopaki u Krukonów. Czy Slytherin z a w s z e musi być
pokrzywdzony? Oj, chyba będą kłopoty... Draco Malfoy wreszcie
wpadł...
Wieczór
No i stało się: poznałem ją. Okazało się, że
jest... jakąś daleką kuzynką Hermiony. Ona naprawdę się przydaje. No to do
naszej umowy dodajemy kolejny punkt: pomoc w zdobyciu Jeanette. Aha! No
bo ONA ma właśnie na imię Jeanette. Fajne imię, no nie? I takie niezwykłe,
jak na Niemcy. Ona w ogóle cała jest niesamowita i niezwykła. Ma takie
długie, czarne i lśniące włosy (jestem p e w i e n , że naturalne, chociaż
Parkinson cały czas wokoło opowiada, że na pewno są farbowane i jakoś tak
nienaturalnie błyszczą - zazdrosna krowa), piękny uśmiech (prawie tak
oszałamiający jak i mój) i oczy. Noooo... takich oczu to jeszcze nie
widziałem. Są piwne i w kształcie migdałów. I jak tak na ciebie patrzy tymi
oczami to ma się wrażenie, jakby prześwietlała twój umysł na wskroś
(zakodować sobie i nie zapomnieć, w razie potrzeby zawiązać supełek na
szacie: zapytać Hermiony, czy ona nie ma jakiś zdolności do czytanie w
myślach czy coś w tym rodzaju). I najważniejsza informacja: jest wolna: tzn.
nie ma chłopaka! Sialalala! Bierzemy się do roboty.
22.09
PONIEDZIAŁEK po lekcjach
To, że Jeanette jest w Gryffindorze ma swoje
dobre strony - przynajmniej mam z nią dużo lekcji. Już pamięta moje imię -
dzisiaj przed eliksirami do mnie pomachała i zawołała: "Cześć
Draco!" Ale mi wszyscy zazdrościli! A Potter wyglądał jakbym mu
sprzątnął znicza sprzed nosa (co się często zdarza, chyba, że mu sam do buzi
wpadnie)! Teraz muszę się tylko pozbyć Hermiony, jako dziewczyny, i
życie jest piękne!
Wieczorem
Postanowiłem wykazać się
inicjatywą i poprosiłem Snape'a o pozwolenie na taki "wieczorek
zapoznawczy" dla naszych nowych "przyjaciół". Trochę się
zdziwił, że ja taki towarzyski, że aż się zgodził. I znowu zapunktowałem u
dyra!
23.09 WTOREK po śniadaniu
Rano wysłałem już zaproszenia,
tak, że na śniadaniu już je wszyscy dostali. Zaprosiłem, to jest,
zaprosiliśmy tylko nowych no i Hermionę - przecież musi mi jakoś pomóc.
Wszystko zaczyna się o 19 i ma się skończyć po bożemu o północy. Już moja w
tym głowa, żeby siły wyższe się w to nie mieszały.
Trochę po
północy
Jednak tym razem mój autorytet nie zadziałał na Snape'a. O 12
wszyscy spokojniutko rozeszli się do siebie. Ale czego ja się w ciągu tych 5
godzin dowiedziałem?! Szkoda gadać. Z mojego romansu nici. Jak nie jedna
przeszkoda, z którą jeszcze bym sobie poradził, to druga, na którą już chyba
nie mam wpływu i jeszcze trzecia. Ble... chyba pozostaje mi już chyba tylko
iść spać...
24.09 ŚRODA po południu
No więc (chyba
nie jestem pewien czy tak zaczyna się zdania, a tak najczęściej robię)
sprawa wygląda tak: Jeanette jest wolna w takim połowicznym stopniu - w
każdym razie moją dziewczyną najprawdopodobniej nie będzie. Bo ona jest...
platonicznie zakochana! Szczęśliwym wybrańcem jest jakiś Sven Hannawald.
Nigdy o nim nie słyszałem. Mugol chyba. Ma 29 lat (dlaczego jej się podobają
tacy dziadkowie?!) i jest jakimś naskoczniakiem, chociaż nie jestem
pewien, czy dobrze zrozumiałem o co chodzi. Jeanette mieszka w Hinterzarten
(to już wiem gdzie leży, bo jak tylko przyjechała, to sprawdzałem -
faktycznie w Niemczech) no i stamtąd jest też ten uwielbiany przez nią Hani
(tak go nazywa). Kiedyś podobno się do niej uśmiechnął, jak kupowała w
sklepie kapustę. No... jemu się nie dziwię, ale jej! Już mi pokazała
jego zdjęcie. Chude toto, żebra mu wystają i ma ż ó ł t e zęby! Jak to
zobaczyłem na takim wieeelkim plakacie to od razu uśmiechnąłem się do niej
tak szeeeeeroko, żeby zobaczyła, jakie ja mam bielutkie i wypielęgnowane
pastą "Śnieżna Biel Dla Wysokiej Klasy Czarodziejów (tak jak ja)
Pragnących Mieć Białe (to też tak jak ja) i Wspaniałe Ząbki (podobnie jak
ja) Bez Zbytniego Wysiłku (co za zrządzenie losu - i również jak ja)
Podobnie Jak Nasz Model... Harry Potter!" - Boże, to już zupełnie
jak nie ja. Dlaczego ten Potter wszędzie musi się wkręcić, nawet do reklamy
m o j e j pasty do zębów! Ale wracając do tematu - kiedy się tak
pięknie, cudownie i zmysłowo do niej uśmiechnąłem (do tej pory działało), to
mi tylko powiedziała:
- Draco, między górną jedynką, a dwójką masz
ziarenko maku. Chcesz wykałaczkę?
Ok., ok., bez paniki. Może ta
wykałaczka to tylko taka... hmmm... metafora? Nie mam pojęcia. Muszę ją
przekonać, że jestem dla niej odpowiedniejszy niż jakiśtam
Hani.
25.09 CZWARTEK wieczór
Przekonuję.
26.09 PIĄTEK po
południu
Przekonuję nadal - na razie bez widocznych
rezultatów.
27.09 SOBOTA po kolacji
Poddaję się. Podeszła do mnie
dzisiaj po obiedzie i powiedziała:
- Draco, musimy porozmawiać.
-
Jasne, nie ma sprawy - odpowiedziałem. No... wiedziałem, że dwa poprzednie
dni nie poszły na marne. I to jeszcze inicjatywa wyszła od niej... No więc
spotkaliśmy się po obiedzie na błoniach - tam chciała iść. Dlaczego? Nawet
ją o to zapytałem.
- Draco, chciałabym, żeby ta rozmowa odbyła się bez
świadków - no i wszystko jasne. Draco królem flirtu i podrywu. Już sobie
chciałem w duchu pogratulować, kiedy ona powiedziała:
- Wiem, że to może
dla ciebie być trudne - ups... czyżby coś nie szło zgodnie z planem?
-
Nie chciałabym, żebyś myślał, że cię krytykuję, albo próbuję udowodnić, że
czegoś nie wiesz w sprawach hm... no wiesz... - aha! Jej po prostu
chodziło o to że może nie chciałem jej jeszcze pocałować? Ho... ho... Kto by
pomyślał, że ona taka w tych sprawach oblatana. Ze Svenem się chyba nie
całowała.
- Ależ Jeanette, nawet nie mógłbym tak pomyśleć -
odpowiedziałem ze zbolałą miną. No... bajer trzeba mieć, w końcu to połowa
sukcesu. - Powiedz, co się stało.
- No cóż. Wiem, że sport dla ciebie
dużo znaczy - chwileczkę, ale co quidditch ma wspólnego z całowaniem? Już
chciałem zaprzeczyć, ale machnęła ręką na znak, żebym jej nie
przerywał.
- Zauważyłam, że zainteresowałeś się Svenem - ciągnęła dalej
zupełnie nie zrozumiale dla mnie wywody. - I przepraszam za to co teraz
powiem, ale... Dracuś - oj, jak cieplutko mi się zrobiło koło serca. -
Dracuś, "Hanni" pisze się przez dwa "n", a poza tym
wymawia się tak miękko jak "Honey" - ooooo angielskie
"Kochanie", czyżby chciała mnie tak nazwać?
- Wiesz, tak jak
po angielsku "miód" - no i tu się załamałem. Ona chyba na serio
chciała mi tylko powiedzieć, jak się właściwie wymawia ten wyraz.
-
Jeanette - westchnąłem. - Czy tylko tego dotyczyło nasze spotkanie?
-
Nie. Bo widzisz, Draco, ja wiem, że wszyscy myślą, że ja się zakochałam w
Svenie i nigdy się nie zainteresuję innym chłopakiem - czyżby iskierka
nadziei wskoczyła w me miłosierne serce? - Ale tak nie jest, bo... od
pewnego czasu podoba mi się ktoś inny, ktoś bardziej realny - jak powie, że
Potter, to nie wiem, co jej zrobię.
- Czy chciałabyś o tym porozmawiać?
- Podobno dziewczyny lubią zwierzać się chłopakom ze swoich problemów.
-
Nie. Chciałabym tylko powiedzieć ci, kto to jest. To... - nie Potter, nie
Potter, nie Potter, jak to nie będzie Potter, to bardziej się postaram
udawać przy Weasley'u.
- To chłopiec, który jest dość znany... - OK,
jeśli to nie Potter, to... zacznę pisać co dziesiąte zadanie domowe.
- On
jest świetnym graczem w quidditcha i ma w sobie to coś, na co wszyscy
zwracają uwagę - no to chyba jest jednak Potter, ale jeżeli się okaże, że
nie to nawet... nawet... co by tu wymyślić... wiem! Przestanę żelować
włosy na tydzień (no... musiałem skrzyżować przy tym palce).
- Wiesz,
wszyscy go lubią i...
- Nie chciałbym zbytnio naciskać, ale może mi
wreszcie powiesz, kto to jest?
- Nie domyślasz się? Draco, ja mówię o t
o b i e !- Wow! Brawo dla szanownego Mr Dracona Malfoy'a, przed
którego zmysłowym spojrzeniem żadna nie umknie! Fanfary! Dziękuję,
dziękuję - już widziałem siebie, przyjmującego gratulacje z okazji ślubu z
Jeanette. A ta znowu zaczęła:
- Przepraszam, że ci to powiedziałam.
-
Ależ nie ma sprawy, ja…
- Draco, nic nie mów. Wiem, że nie możemy
być razem. Przykro mi, że zabrałam ci czas.
No i się wkurzyłem. Jak to
nie możemy być razem? Co jej?
- Jeanette, o co ci chodzi? O to, że
mieszkam w Slytherinie? O to, że nie lubię gangu Pottera? O to, że...
- O
to, że jesteś chłopakiem mojej kuzynki, a zarazem mojej najlepszej
przyjaciółki.
- Przecież ty nic nie rozumiesz! W tym całym chodzeniu
z Hermioną chodzi o to, że...
- Nie musisz mi niczego tłumaczyć. Wiem to,
co powinnam wiedzieć i myślę, że najlepszym rozwiązaniem będzie to, że wcale
się nie będziemy spotykać. Ani na śniadaniu, ani na żadnej imprezie, ani w
Hogsmeade, ani w ogóle nigdzie.Nawet przypadkiem.
- Ale...
No i
poszła. No przecież to ewidentnie dowodzi temu, że ona nic nie rozumie. No
bo nie rozumie, prawda...?
No więc (chyba
nie jestem pewien czy tak zaczyna się zdania, a tak najczęściej robię)
sprawa wygląda tak: Jeanette jest wolna w takim połowicznym stopniu - w
każdym razie moją dziewczyną najprawdopodobniej nie będzie. Bo ona jest...
platonicznie zakochana! Szczęśliwym wybrańcem jest jakiś Sven Hannawald.
Nigdy o nim nie słyszałem. Mugol chyba. Ma 29 lat (dlaczego jej się podobają
tacy dziadkowie?!) i jest jakimś naskoczniakiem, chociaż nie jestem
pewien, czy dobrze zrozumiałem o co chodzi. Jeanette mieszka w Hinterzarten
(to już wiem gdzie leży, bo jak tylko przyjechała, to sprawdzałem -
faktycznie w Niemczech) no i stamtąd jest też ten uwielbiany przez nią Hani
(tak go nazywa). Kiedyś podobno się do niej uśmiechnął, jak kupowała w
sklepie kapustę. No... jemu się nie dziwię, ale jej! Już mi pokazała
jego zdjęcie. Chude toto, żebra mu wystają i ma ż ó ł t e zęby! Jak to
zobaczyłem na takim wieeelkim plakacie to od razu uśmiechnąłem się do niej
tak szeeeeeroko, żeby zobaczyła, jakie ja mam bielutkie i wypielęgnowane
pastą "Śnieżna Biel Dla Wysokiej Klasy Czarodziejów (tak jak ja)
Pragnących Mieć Białe (to też tak jak ja) i Wspaniałe Ząbki (podobnie jak
ja) Bez Zbytniego Wysiłku (co za zrządzenie losu - i również jak ja)
Podobnie Jak Nasz Model... Harry Potter!" - Boże, to już zupełnie
jak nie ja. Dlaczego ten Potter wszędzie musi się wkręcić, nawet do reklamy
m o j e j pasty do zębów! Ale wracając do tematu - kiedy się tak
pięknie, cudownie i zmysłowo do niej uśmiechnąłem (do tej pory działało), to
mi tylko powiedziała:
- Draco, między górną jedynką, a dwójką masz
ziarenko maku. Chcesz wykałaczkę?
Ok., ok., bez paniki. Może ta
wykałaczka to tylko taka... hmmm... metafora? Nie mam pojęcia. Muszę ją
przekonać, że jestem dla niej odpowiedniejszy niż jakiśtam
Hani.
25.09 CZWARTEK wieczór
Przekonuję.
26.09 PIĄTEK po
południu
Przekonuję nadal - na razie bez widocznych
rezultatów.
27.09 SOBOTA po kolacji
Poddaję się. Podeszła do mnie
dzisiaj po obiedzie i powiedziała:
- Draco, musimy porozmawiać.
-
Jasne, nie ma sprawy - odpowiedziałem. No... wiedziałem, że dwa poprzednie
dni nie poszły na marne. I to jeszcze inicjatywa wyszła od niej... No więc
spotkaliśmy się po obiedzie na błoniach - tam chciała iść. Dlaczego? Nawet
ją o to zapytałem.
- Draco, chciałabym, żeby ta rozmowa odbyła się bez
świadków - no i wszystko jasne. Draco królem flirtu i podrywu. Już sobie
chciałem w duchu pogratulować, kiedy ona powiedziała:
- Wiem, że to może
dla ciebie być trudne - ups... czyżby coś nie szło zgodnie z planem?
-
Nie chciałabym, żebyś myślał, że cię krytykuję, albo próbuję udowodnić, że
czegoś nie wiesz w sprawach hm... no wiesz... - aha! Jej po prostu
chodziło o to że może nie chciałem jej jeszcze pocałować? Ho... ho... Kto by
pomyślał, że ona taka w tych sprawach oblatana. Ze Svenem się chyba nie
całowała.
- Ależ Jeanette, nawet nie mógłbym tak pomyśleć -
odpowiedziałem ze zbolałą miną. No... bajer trzeba mieć, w końcu to połowa
sukcesu. - Powiedz, co się stało.
- No cóż. Wiem, że sport dla ciebie
dużo znaczy - chwileczkę, ale co quidditch ma wspólnego z całowaniem? Już
chciałem zaprzeczyć, ale machnęła ręką na znak, żebym jej nie
przerywał.
- Zauważyłam, że zainteresowałeś się Svenem - ciągnęła dalej
zupełnie nie zrozumiale dla mnie wywody. - I przepraszam za to co teraz
powiem, ale... Dracuś - oj, jak cieplutko mi się zrobiło koło serca. -
Dracuś, "Hanni" pisze się przez dwa "n", a poza tym
wymawia się tak miękko jak "Honey" - ooooo angielskie
"Kochanie", czyżby chciała mnie tak nazwać?
- Wiesz, tak jak
po angielsku "miód" - no i tu się załamałem. Ona chyba na serio
chciała mi tylko powiedzieć, jak się właściwie wymawia ten wyraz.
-
Jeanette - westchnąłem. - Czy tylko tego dotyczyło nasze spotkanie?
-
Nie. Bo widzisz, Draco, ja wiem, że wszyscy myślą, że ja się zakochałam w
Svenie i nigdy się nie zainteresuję innym chłopakiem - czyżby iskierka
nadziei wskoczyła w me miłosierne serce? - Ale tak nie jest, bo... od
pewnego czasu podoba mi się ktoś inny, ktoś bardziej realny - jak powie, że
Potter, to nie wiem, co jej zrobię.
- Czy chciałabyś o tym porozmawiać?
- Podobno dziewczyny lubią zwierzać się chłopakom ze swoich problemów.
-
Nie. Chciałabym tylko powiedzieć ci, kto to jest. To... - nie Potter, nie
Potter, nie Potter, jak to nie będzie Potter, to bardziej się postaram
udawać przy Weasley'u.
- To chłopiec, który jest dość znany... - OK,
jeśli to nie Potter, to... zacznę pisać co dziesiąte zadanie domowe.
- On
jest świetnym graczem w quidditcha i ma w sobie to coś, na co wszyscy
zwracają uwagę - no to chyba jest jednak Potter, ale jeżeli się okaże, że
nie to nawet... nawet... co by tu wymyślić... wiem! Przestanę żelować
włosy na tydzień (no... musiałem skrzyżować przy tym palce).
- Wiesz,
wszyscy go lubią i...
- Nie chciałbym zbytnio naciskać, ale może mi
wreszcie powiesz, kto to jest?
- Nie domyślasz się? Draco, ja mówię o t
o b i e !- Wow! Brawo dla szanownego Mr Dracona Malfoy'a, przed
którego zmysłowym spojrzeniem żadna nie umknie! Fanfary! Dziękuję,
dziękuję - już widziałem siebie, przyjmującego gratulacje z okazji ślubu z
Jeanette. A ta znowu zaczęła:
- Przepraszam, że ci to powiedziałam.
-
Ależ nie ma sprawy, ja…
- Draco, nic nie mów. Wiem, że nie możemy
być razem. Przykro mi, że zabrałam ci czas.
No i się wkurzyłem. Jak to
nie możemy być razem? Co jej?
- Jeanette, o co ci chodzi? O to, że
mieszkam w Slytherinie? O to, że nie lubię gangu Pottera? O to, że...
- O
to, że jesteś chłopakiem mojej kuzynki, a zarazem mojej najlepszej
przyjaciółki.
- Przecież ty nic nie rozumiesz! W tym całym chodzeniu
z Hermioną chodzi o to, że...
- Nie musisz mi niczego tłumaczyć. Wiem to,
co powinnam wiedzieć i myślę, że najlepszym rozwiązaniem będzie to, że wcale
się nie będziemy spotykać. Ani na śniadaniu, ani na żadnej imprezie, ani w
Hogsmeade, ani w ogóle nigdzie.Nawet przypadkiem.
- Ale...
No i
poszła. No przecież to ewidentnie dowodzi temu, że ona nic nie rozumie. No
bo nie rozumie, prawda...?
A ja mam dla was nastepny
fick:
28.09 NIEDZIELA rano
Nie mam co ze sobą zrobić. Po prostu
tak się szwendam po zamku i nie mogę sobie znaleźć miejsca. A to wszystko
przez nią! Jak ona mogła mi to zrobić?! I jeszcze na dodatek chodzi
sobie wszędzie z Potterem i Weasley'em. Ale się im oczy do niej śmieją.
A rudzielcowi to chyba szczególnie. Oj... Hermionie się to nie podoba.
Powiedziała, że musimy zaostrzyć naszą akcję, bo nam się sprawy wymykają
spod kontroli. Musiałem się zgodzić. Kończy się miesiąc ochronny i zadań
mamy w ciul. A ona sobie jakoś z nimi radzi.
Po południu
Sprawy
się komplikują... Weasley oficjalnie poprosił Jeanette o chodzenie. A ona...
z g o d z i ł a s i ę ! Ja nie mogę! Z takim wieśniakiem?! A
ja jej oferowałem swojego cudownego siebie! Hermiona o mało nie wyszła z
siebie jak się o tym dowiedziała. Ale przed Jeanette oczywiście udaje, że
wszystko jest OK. Słyszałem, że jej mówiła, że "cieszy się jej
szczęściem, że z Ronem tworzą piękną parę i na pewno będą szczęśliwi
razem". He... he... A już myślałem, że jej przywali. Chyba miała na to
ochotę. Później powiedziała, że musimy pogadać. Co znowu?
29.09
PONIEDZIAŁEK po obiedzie
Ona jest głupia! Mówiła, że ma już dość tego
udawania i powinnyśmy skończyć nasz "związek". Powiedziała, że
Jeanette i Ron wyglądają na szczęśliwych i ona nie ma serca tego psuć.
Odbiło jej! Na szczęście przekonałem ją, żeby wszystko na razie zostało.
No... nie ze względu na nią i Weasley'a tylko na mnie i Jeanette. No bo
jak oni się rozstaną to rudy do szlamy a boska Jeanette do mnie - proste i
logiczne. Ma się te dobre pomysły i inteligencję...![]()
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/smile.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='smile.gif'
/>
30.09 WTOREK wieczór
Klapa. Kompletne dno - nie
mam już żadnych pomysłów jak rozdzielić Jeanette i tego debila. Hermiona mi
nie pomaga. Powiedziała, że muszę sobie poradzić sam, bo ona jest zawalona
naszymi wypracowaniami z różnych przedmiotów. No przecież nie wymagam od
niej, żeby mi pisała zadania na najwyższe oceny! No ale jak się ma taką
niezdrową ambicję to trzeba cierpieć... Dobrze, że to nie ja
![]()
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/tongue.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='tongue.gif'
/>
Noc
Już sam nie wiem, co mam o tym wszystkim
myśleć. Spotkałem ją. Wstałem po północy, bo chciało mi się załatwić wiadomą
potrzebę. No i sobie idę i słyszę jak ktoś płacze. To było gdzieś obok
łazienki Jęczącej Marty. Na początku myślałem, że to ona i chciałem się
trochę jeszcze z niej ponabijać. Ale wchodzę i widzę Jeanette. Siedziała na
sedesie i lała łzy. Podszedłem do niej i powiedziałem:
- Jeanette,
malutka, co się stało? Czy mogę Ci jakoś pomóc?
A ona się do mnie
przytuliła i rozryczała mi się na ramieniu jeszcze bardziej. Całą koszulkę
miałem mokrą. A łzy są słone, a sól podobno wyżera materiał. No cóż,
pogodziłem się z tym, że to b y ł a moja ulubiona koszulka nocna, no ale
dobra. Ryczy i ryczy a ja ją dalej przytulam. No bo co miałem zrobić?
-
Dracuś - powiedziała. - To jest dla mnie za trudne. My z Ronem już nie
możemy ze sobą wytrzymać! - No... co jak co, ale widziałem, że mój
zwierzęcy magnetyzm prędzej czy później zacznie działać. Nie ma to jak JA.
No ale tego nie mogłem jej powiedzieć. Mogłaby to jeszcze źle zinterpretować
i pomyślałaby, że jestem Narcyzem (tak nawiasem mówiąc, to już wiem co to
jest postawa narcystyczna - Hermiona mi to ostatnio tłumaczyła i jakoś
dziwnie się przy tym uśmiechała. O co jej mogło chodzić? Może myślała o
sobie? Nie mam pojęcia). No i tulę tak ją i tulę a ona dalej mówi przez
łzy:
- Ron cały czas mówi o Hermionie i mnie z nią porównuje. Wścieka się
cały czas, że mówię coś o tobie...
- A mówisz o mnie? - No... to chyba
nie jest tak źle, skoro przy swoim c h ł o p a k u ( mój Boże - Weasley i
dziewczyna... ) gada o mnie. Weasley'owi się nie dziwię, że się wkurza.
Mnie też nosi, jak Hermiona o nim nawija non stop.
- Na przykład, kiedy
powiedziałam, że na ostatnim meczu stylowo latałeś, to on mnie zaciągnął do
Harry'ego i mu mówił, że ja jestem po stronie wroga i niedługo zacznę
się zachowywać zupełnie jak Hermiona i...
- Co na to Potter? - Jeszcze mi
tego brakuje żeby za tym zaczęła latać...
- Harry? Nic. On jest teraz
zajęty tylko podrywaniem Cho. Myśli nawet, żeby zrezygnować z quidditcha, bo
treningi zajmują mu zbyt wiele czasu.- Ooooooooooo - wreszcie dobra
wiadomość. Jak Potter odejdzie z drużyny, zapanuje Dracona Era - Quidditcha
Bohatera.
Wreszcie przestała płakać. Odsunęła się ode mnie (ukradkiem
spojrzałem na swoją koszulkę, jeszcze nie zauważyłem widocznych zmian, ale
czyżby się zaczęła delikatnie rozciągać w tym mokrym miejscu?) i
powiedziała:
- Draco, to jest chora sytuacja. Mi zależy na tobie, Ronowi
na Hermionie, a jednak jesteśmy razem. Ja już nie wytrzymam. Wiem, że nie
powinnam ci tego mówić, ale nie daję rady. Kiedy jesteśmy w pokoju wspólnym
i Hermiona opowiada, jak się wam dobrze układa to mamy dość oboje. I Ron, i
ja. Z resztą, idź już i zapomnij o tym co ci powiedziałam. Jesteście z
Hermioną zbyt szczęśliwi, żebym mogła to zepsuć, nawet jeśli bardzo bym tego
chciała.- No jasne, już bym stamtąd poszedł kiedy wreszcie wydarzyła się
okazja, żeby wszystko wyjaśnić.
- Jeanette, to jest wszystko o wiele
prostsze, niż ci się wydaje. - I opowiedziałem jej wszystko. Wtedy się
roześmiała i powiedziała, że faktycznie mieliśmy dobry pomysł, bo Ron jest
zazdrosny jak diabli.
- Aha! To dlatego Hermiona tak dziwnie się
odnosiła w stosunku do mnie, kiedy byliśmy z Ronem parą. Ale się pogmatwało.
Oj, ty mój spryciarzu przebiegły - powiedziała i zmierzwiła mi włosy. No...
przynajmniej spróbowała, bo z taką ilością żelu pozostały nadal idealnie
przygładzone. Co prawda Sexy Ulizaniec wycofał się z rynku, ale mam nowy
żelik. O mój żeliczku kochany, tyś jest na mej głowie. Ile Cię trzeba cenić,
ten tylko się dowie, kto Cię stracił. Dziś użyteczność Twą w całej ozdobie
widzę i opisuję bo tęsknię po Tobie. Żeliku drogi, co błyszczysz perliście i
bronisz przed zmierzwieniem mej blond czupryny! Ty, który sprawiasz, że
me włoski lśnią złociście i lecą na nie takie jak Jeanette dziewczyny. Jak
mnie, Dracona, do mej miłości przywiodłeś cudem. Gdy od przemądrzałej
Hermiony pod Jeanette pantofel oddany, mą wpaniałą, okrywającą zmysłowe oko,
podniosłem powiekę. I zaraz mogłem... - Moje poetyckie rozmyślanie
niespodziewanie przerwała wyżej wspomniana Jeanette:
- Dracuś, tak mi z
tobą dobrze, że mogłabym tu przesiedzieć całą noc. - No i wszystko OK. Hm...
miło było tak sobie z nią sam - na - sam przebywać, ale bądź, co bądź,
chciało mi się już spać. W końcu sen to zdrowie (i uroda), a ja nie mogłem
przecież wstać rano z podkrążonymi oczami! Dziewczyna dziewczyną, ale
jak bym wyglądał z workami pod oczami i nieświeżą cerą? No więc dałem jej
buzi na dobranoc i postanowiliśmy, że jutro rano wszystko wyjaśnimy z
Weasley'em i Hermioną.
01.10.2003 ŚRODA po śniadaniu
Rano się
obudziłem całkiem wyspany, twarz miałem w porządku, pod oczami też OK.
Zszedłem na śniadanie. Jeanette jeszcze nie było. Chyba chciała się
odstrzelić, żeby zrobić na mnie wrażenie. Potem też nie przyszła. Chyba się
nie wyspała. Muszę spytać Hermiony.
Po pierwszej lekcji.
To już
nie jestem ja. Nie ma już Draco Malfoy'a. Nie mam już na nic siły. Nic
mi się nie chce. Nie wiem, co mam ze sobą zrobić. Jeanette nie ma. Po prostu
już jej nie ma. Wyjechała.
Przed pierwszą lekcją podszedłem do Hermiony i
spytałem, gdzie ona jest. Powiedziała, że dostała sowę od rodziców, że jej
matka jest chora i musiała jechać od domu. Byłem tak otępiały, że nie
miałem nawet siły jej wszystkiego wyjaśniać co jest między nami. Hermiona
pogłaskała mój policzek i powiedziała cicho:
- Przykro mi Draco. Wiem,
ile ona dla ciebie znaczyła. - Zobaczył to Weasley. Chyba był wkurzony. Nie
miałem siły robić czegoś więcej, żeby był jeszcze bardziej. Na nic nie
miałem siły i dalej nie mam. Zaraz, zaraz! Ale skąd Hermiona
wiedziała...?
fick:
28.09 NIEDZIELA rano
Nie mam co ze sobą zrobić. Po prostu
tak się szwendam po zamku i nie mogę sobie znaleźć miejsca. A to wszystko
przez nią! Jak ona mogła mi to zrobić?! I jeszcze na dodatek chodzi
sobie wszędzie z Potterem i Weasley'em. Ale się im oczy do niej śmieją.
A rudzielcowi to chyba szczególnie. Oj... Hermionie się to nie podoba.
Powiedziała, że musimy zaostrzyć naszą akcję, bo nam się sprawy wymykają
spod kontroli. Musiałem się zgodzić. Kończy się miesiąc ochronny i zadań
mamy w ciul. A ona sobie jakoś z nimi radzi.
Po południu
Sprawy
się komplikują... Weasley oficjalnie poprosił Jeanette o chodzenie. A ona...
z g o d z i ł a s i ę ! Ja nie mogę! Z takim wieśniakiem?! A
ja jej oferowałem swojego cudownego siebie! Hermiona o mało nie wyszła z
siebie jak się o tym dowiedziała. Ale przed Jeanette oczywiście udaje, że
wszystko jest OK. Słyszałem, że jej mówiła, że "cieszy się jej
szczęściem, że z Ronem tworzą piękną parę i na pewno będą szczęśliwi
razem". He... he... A już myślałem, że jej przywali. Chyba miała na to
ochotę. Później powiedziała, że musimy pogadać. Co znowu?
29.09
PONIEDZIAŁEK po obiedzie
Ona jest głupia! Mówiła, że ma już dość tego
udawania i powinnyśmy skończyć nasz "związek". Powiedziała, że
Jeanette i Ron wyglądają na szczęśliwych i ona nie ma serca tego psuć.
Odbiło jej! Na szczęście przekonałem ją, żeby wszystko na razie zostało.
No... nie ze względu na nią i Weasley'a tylko na mnie i Jeanette. No bo
jak oni się rozstaną to rudy do szlamy a boska Jeanette do mnie - proste i
logiczne. Ma się te dobre pomysły i inteligencję...
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/smile.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='smile.gif'
/>
30.09 WTOREK wieczór
Klapa. Kompletne dno - nie
mam już żadnych pomysłów jak rozdzielić Jeanette i tego debila. Hermiona mi
nie pomaga. Powiedziała, że muszę sobie poradzić sam, bo ona jest zawalona
naszymi wypracowaniami z różnych przedmiotów. No przecież nie wymagam od
niej, żeby mi pisała zadania na najwyższe oceny! No ale jak się ma taką
niezdrową ambicję to trzeba cierpieć... Dobrze, że to nie ja
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/tongue.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='tongue.gif'
/>
Noc
Już sam nie wiem, co mam o tym wszystkim
myśleć. Spotkałem ją. Wstałem po północy, bo chciało mi się załatwić wiadomą
potrzebę. No i sobie idę i słyszę jak ktoś płacze. To było gdzieś obok
łazienki Jęczącej Marty. Na początku myślałem, że to ona i chciałem się
trochę jeszcze z niej ponabijać. Ale wchodzę i widzę Jeanette. Siedziała na
sedesie i lała łzy. Podszedłem do niej i powiedziałem:
- Jeanette,
malutka, co się stało? Czy mogę Ci jakoś pomóc?
A ona się do mnie
przytuliła i rozryczała mi się na ramieniu jeszcze bardziej. Całą koszulkę
miałem mokrą. A łzy są słone, a sól podobno wyżera materiał. No cóż,
pogodziłem się z tym, że to b y ł a moja ulubiona koszulka nocna, no ale
dobra. Ryczy i ryczy a ja ją dalej przytulam. No bo co miałem zrobić?
-
Dracuś - powiedziała. - To jest dla mnie za trudne. My z Ronem już nie
możemy ze sobą wytrzymać! - No... co jak co, ale widziałem, że mój
zwierzęcy magnetyzm prędzej czy później zacznie działać. Nie ma to jak JA.
No ale tego nie mogłem jej powiedzieć. Mogłaby to jeszcze źle zinterpretować
i pomyślałaby, że jestem Narcyzem (tak nawiasem mówiąc, to już wiem co to
jest postawa narcystyczna - Hermiona mi to ostatnio tłumaczyła i jakoś
dziwnie się przy tym uśmiechała. O co jej mogło chodzić? Może myślała o
sobie? Nie mam pojęcia). No i tulę tak ją i tulę a ona dalej mówi przez
łzy:
- Ron cały czas mówi o Hermionie i mnie z nią porównuje. Wścieka się
cały czas, że mówię coś o tobie...
- A mówisz o mnie? - No... to chyba
nie jest tak źle, skoro przy swoim c h ł o p a k u ( mój Boże - Weasley i
dziewczyna... ) gada o mnie. Weasley'owi się nie dziwię, że się wkurza.
Mnie też nosi, jak Hermiona o nim nawija non stop.
- Na przykład, kiedy
powiedziałam, że na ostatnim meczu stylowo latałeś, to on mnie zaciągnął do
Harry'ego i mu mówił, że ja jestem po stronie wroga i niedługo zacznę
się zachowywać zupełnie jak Hermiona i...
- Co na to Potter? - Jeszcze mi
tego brakuje żeby za tym zaczęła latać...
- Harry? Nic. On jest teraz
zajęty tylko podrywaniem Cho. Myśli nawet, żeby zrezygnować z quidditcha, bo
treningi zajmują mu zbyt wiele czasu.- Ooooooooooo - wreszcie dobra
wiadomość. Jak Potter odejdzie z drużyny, zapanuje Dracona Era - Quidditcha
Bohatera.
Wreszcie przestała płakać. Odsunęła się ode mnie (ukradkiem
spojrzałem na swoją koszulkę, jeszcze nie zauważyłem widocznych zmian, ale
czyżby się zaczęła delikatnie rozciągać w tym mokrym miejscu?) i
powiedziała:
- Draco, to jest chora sytuacja. Mi zależy na tobie, Ronowi
na Hermionie, a jednak jesteśmy razem. Ja już nie wytrzymam. Wiem, że nie
powinnam ci tego mówić, ale nie daję rady. Kiedy jesteśmy w pokoju wspólnym
i Hermiona opowiada, jak się wam dobrze układa to mamy dość oboje. I Ron, i
ja. Z resztą, idź już i zapomnij o tym co ci powiedziałam. Jesteście z
Hermioną zbyt szczęśliwi, żebym mogła to zepsuć, nawet jeśli bardzo bym tego
chciała.- No jasne, już bym stamtąd poszedł kiedy wreszcie wydarzyła się
okazja, żeby wszystko wyjaśnić.
- Jeanette, to jest wszystko o wiele
prostsze, niż ci się wydaje. - I opowiedziałem jej wszystko. Wtedy się
roześmiała i powiedziała, że faktycznie mieliśmy dobry pomysł, bo Ron jest
zazdrosny jak diabli.
- Aha! To dlatego Hermiona tak dziwnie się
odnosiła w stosunku do mnie, kiedy byliśmy z Ronem parą. Ale się pogmatwało.
Oj, ty mój spryciarzu przebiegły - powiedziała i zmierzwiła mi włosy. No...
przynajmniej spróbowała, bo z taką ilością żelu pozostały nadal idealnie
przygładzone. Co prawda Sexy Ulizaniec wycofał się z rynku, ale mam nowy
żelik. O mój żeliczku kochany, tyś jest na mej głowie. Ile Cię trzeba cenić,
ten tylko się dowie, kto Cię stracił. Dziś użyteczność Twą w całej ozdobie
widzę i opisuję bo tęsknię po Tobie. Żeliku drogi, co błyszczysz perliście i
bronisz przed zmierzwieniem mej blond czupryny! Ty, który sprawiasz, że
me włoski lśnią złociście i lecą na nie takie jak Jeanette dziewczyny. Jak
mnie, Dracona, do mej miłości przywiodłeś cudem. Gdy od przemądrzałej
Hermiony pod Jeanette pantofel oddany, mą wpaniałą, okrywającą zmysłowe oko,
podniosłem powiekę. I zaraz mogłem... - Moje poetyckie rozmyślanie
niespodziewanie przerwała wyżej wspomniana Jeanette:
- Dracuś, tak mi z
tobą dobrze, że mogłabym tu przesiedzieć całą noc. - No i wszystko OK. Hm...
miło było tak sobie z nią sam - na - sam przebywać, ale bądź, co bądź,
chciało mi się już spać. W końcu sen to zdrowie (i uroda), a ja nie mogłem
przecież wstać rano z podkrążonymi oczami! Dziewczyna dziewczyną, ale
jak bym wyglądał z workami pod oczami i nieświeżą cerą? No więc dałem jej
buzi na dobranoc i postanowiliśmy, że jutro rano wszystko wyjaśnimy z
Weasley'em i Hermioną.
01.10.2003 ŚRODA po śniadaniu
Rano się
obudziłem całkiem wyspany, twarz miałem w porządku, pod oczami też OK.
Zszedłem na śniadanie. Jeanette jeszcze nie było. Chyba chciała się
odstrzelić, żeby zrobić na mnie wrażenie. Potem też nie przyszła. Chyba się
nie wyspała. Muszę spytać Hermiony.
Po pierwszej lekcji.
To już
nie jestem ja. Nie ma już Draco Malfoy'a. Nie mam już na nic siły. Nic
mi się nie chce. Nie wiem, co mam ze sobą zrobić. Jeanette nie ma. Po prostu
już jej nie ma. Wyjechała.
Przed pierwszą lekcją podszedłem do Hermiony i
spytałem, gdzie ona jest. Powiedziała, że dostała sowę od rodziców, że jej
matka jest chora i musiała jechać od domu. Byłem tak otępiały, że nie
miałem nawet siły jej wszystkiego wyjaśniać co jest między nami. Hermiona
pogłaskała mój policzek i powiedziała cicho:
- Przykro mi Draco. Wiem,
ile ona dla ciebie znaczyła. - Zobaczył to Weasley. Chyba był wkurzony. Nie
miałem siły robić czegoś więcej, żeby był jeszcze bardziej. Na nic nie
miałem siły i dalej nie mam. Zaraz, zaraz! Ale skąd Hermiona
wiedziała...?
Nie lubię komentować opowiadań, bo nigdy
nie jestem w stanie powiedzieć nic konstuktywnego >< No bo co? Takie
romansidełko, parodia, miło się czyta i czekam na dalsze częsci, ale nie
jestem w stanie skomentować tego porządnie, znaleźć błędów i po napisaniu
posta mam wyrzuty sumienia.
nie jestem w stanie powiedzieć nic konstuktywnego >< No bo co? Takie
romansidełko, parodia, miło się czyta i czekam na dalsze częsci, ale nie
jestem w stanie skomentować tego porządnie, znaleźć błędów i po napisaniu
posta mam wyrzuty sumienia.
Po co nowy post?
Opowiadanie: Wow!
Co wchodze to jest nowy part![]()
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/turned.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='turned.gif'
/>
Jedno mnie ciekawi: co w pamiętniku robią emotikony?
Raczej nie powinno ich tam być... moje zdanie =P
Hmm jest to ciekawy
fick, ale brakuje fragmentów bardziej i mniej ważnych... bo wszystko jest
ważne.. nawet włosek Malfoy'a...![]()
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/turned.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='turned.gif'
/>
Opowiadanie: Wow!
Co wchodze to jest nowy part
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/turned.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='turned.gif'
/>
Jedno mnie ciekawi: co w pamiętniku robią emotikony?
Raczej nie powinno ich tam być... moje zdanie =P
Hmm jest to ciekawy
fick, ale brakuje fragmentów bardziej i mniej ważnych... bo wszystko jest
ważne.. nawet włosek Malfoy'a...
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/turned.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='turned.gif'
/>
02.10 CZWARTEK po południu
Hermiona jest jednak w miarę mądra. Powiedziała, że sama się domyśliła, że nam obojgu z Jeanette na sobie zależy, tylko chciała nas poobserwować. Powiedziała, że zamierza zostać psychologiem (zabij mnie, a nie zrozumiem, co to znaczy - tłumaczyła mi, ale to nielogiczne - siedzieć i mleć jęzorem bez sensu z jakąś osobą, która ma jakiś problem) i chciała zebrać już pierwsze obserwacje. No a teraz klops! Jeanette nie ma i ja nadal sam bez pary
No, sorry... Nie bez pary, bo my z Hermioną dalej udajemy. Ona chce, żeby Weasley jeszcze bardziej był zazdrosny. OK, no dobra. Zadań full, a Dracuś ma z wszystkiego "znakomicie" he... he... To się nazywa obrotność w tych ciężkich czasach...
03.10 PIĄTEK po śniadaniu
Dostałem! Dostałem! Dostałem sowę od Jeanette! Pisze tam takie tam. No wiecie... że za mną tęskni i za Hogwartem, ale jej mama naprawdę jest ciężko chora i nie może tu do nas wrócić no i inne takie duperele. Sam nie wiem. W sumie się ucieszyłem. Nie ma jej dopiero trzeci dzień, a mi się tak za nią średnio tęskniło już dziś. Ale jak mi tą sową przysłała też swoje zdjęcie, żebym jej nie zapomniał to mi się tak wszystko przypomniało. Pomyślę o tym wszystkim w Hogsmeade. Może piwko rozjaśni mi umysł?
Wieczorem
Znowu dzisiaj były jaja z Weasley'em (i nie tylko z nim) w roli głównej. On to by pasował do jakiegoś sitcomu. Można by z nim i z Potterem nakręcić "Głupi i głupszy 2" . Tylko byłby problem z przydziałem ról. No bo który jest ten głupszy? Nawet ja miałbym kłopoty, żeby się zdecydować. Ale chyba jednak Rudy. No ale wracając do sprawy - na eliksirach siedzieliśmy oczywiście razem z Hermioną - no jakby inaczej. Wszedł Snape i powiedział, że dziś będziemy robić Eliksir Nienawiści. Po tym eliksirze mówi się takie różne pierdoły do tej osoby, z którą się go robiło. Nawet się ucieszyłem. Niby jesteśmy z Hermioną zaqmplowani, ale no... to jednak szlama. Będę mógł się na niej powyżywać jak za starych, dobrych czasów, a potem zwalę na eliksir. Ale Snape chciał być jeszcze bardziej perfidny. Wziął Hermionę do Weasley'a i powiedział, że nie możemy eliksiru robić razem, bo "ktoś mógłby powiedzieć o jedno słowo za dużo (chyba popatrzył się na mnie, ale nie jestem pewien, czy to nie światło odbiło się w denkach Pottera) i taka wielka miłość może się zmarnować". Ja już na serio mam dość tej jego bezczelności. Wqrza mnie gostek! No ale... końcem końców przydzielił Hermionę do Rudego. Mi dał jakiegoś pajaca z Gryffindoru. Pierwszy raz widzę kolesia na oczy. A nie! Sorki! To był Longbottom. Nie wiem co mi się dzieje, ale oczy mi się już tak kleją, że zapominam, co się działo. Ale wracając do sprawy z Hermioną. Oni oczywiście myśleli, że dobrze zrobili ten eliksir (no bo to robiła Hermiona i takie tam sprawy - tylko nie widzieli, że Dracuś im t r o s z e c z k ę podwoił składniki ) i jak wypili (to znaczy - jak Hermiona wypiła, bo Weasley tylko udawał - dobrze widziałem. Chyba nie chciał nienawidzić swojej ukochanej he... he...) to się zaczęło:
- Weasley, ty jesteś r u d y !
- Ależ, Hermiono! Nigdy ci to nie przeszkadzało! - Weasley'a zszokowało. No trudno - prawda w oczy kole.
- Jezu, masz łeb jak lisi ogon!
- Yyyyyy...
- Ja wiem, że się we mnie zakochałeś, ty parszywcu jeden ha... ha... ha...! Myślisz, że bym chciała takiego rudego mutanta?!
- Eeeeeee...
- Jaki ty jesteś przebrzydły! Ile ty masz piegów na mordzie!
- ... - już mu wyraźnie brakło nawet monosylab.
- Ty oblesiu jeden! A ty się do mnie dobierałeś! Molestowanie seksualne! Molestowanie seksualne! Molestowanie seksualne! Molestowanie seksualne! Molestowanie seksualne! Molestowanie seksualne...! - No i tak się darła aż do momentu gdy...
- Ale ja ci powiem, rudzielcu przeświński, że ty się do mojego Dracusia nawet nie umywasz! Malfoy'ku, złotko kochane, ty moja gwiazdeczko, jaki ty jesteś piękny, cudowny... - Przeholowała. Tak się na mnie gapili, że się czułem chyba jeszcze bardziej poniżony niż Weasley. I po co ja im tego dosypywałem? Patrzę na profesora, jak na wybawcę, a Snape siedzi i tak zawija w te sreberka. Nic mi nie pomógł, sor zasrany. No i co miałem zrobić? Wziąłem ją do skrzydła szpitalnego, a ta dalej na mnie wisiała. Dobrze, że mnie nikt po drodze nie widział. Ale wstyd! Ale wstyd! Najgorsze, że jutro weekend i zmarnuje cały wolny czas na siedzenie w sypialni. No przecież się nie pokażę na zamku!
Za chwilę.
Jezu... Jak się ojciec dowie, to mnie chyba wydziedziczy..
Hermiona jest jednak w miarę mądra. Powiedziała, że sama się domyśliła, że nam obojgu z Jeanette na sobie zależy, tylko chciała nas poobserwować. Powiedziała, że zamierza zostać psychologiem (zabij mnie, a nie zrozumiem, co to znaczy - tłumaczyła mi, ale to nielogiczne - siedzieć i mleć jęzorem bez sensu z jakąś osobą, która ma jakiś problem) i chciała zebrać już pierwsze obserwacje. No a teraz klops! Jeanette nie ma i ja nadal sam bez pary
No, sorry... Nie bez pary, bo my z Hermioną dalej udajemy. Ona chce, żeby Weasley jeszcze bardziej był zazdrosny. OK, no dobra. Zadań full, a Dracuś ma z wszystkiego "znakomicie" he... he... To się nazywa obrotność w tych ciężkich czasach... 03.10 PIĄTEK po śniadaniu
Dostałem! Dostałem! Dostałem sowę od Jeanette! Pisze tam takie tam. No wiecie... że za mną tęskni i za Hogwartem, ale jej mama naprawdę jest ciężko chora i nie może tu do nas wrócić no i inne takie duperele. Sam nie wiem. W sumie się ucieszyłem. Nie ma jej dopiero trzeci dzień, a mi się tak za nią średnio tęskniło już dziś. Ale jak mi tą sową przysłała też swoje zdjęcie, żebym jej nie zapomniał to mi się tak wszystko przypomniało. Pomyślę o tym wszystkim w Hogsmeade. Może piwko rozjaśni mi umysł?
Wieczorem
Znowu dzisiaj były jaja z Weasley'em (i nie tylko z nim) w roli głównej. On to by pasował do jakiegoś sitcomu. Można by z nim i z Potterem nakręcić "Głupi i głupszy 2" . Tylko byłby problem z przydziałem ról. No bo który jest ten głupszy? Nawet ja miałbym kłopoty, żeby się zdecydować. Ale chyba jednak Rudy. No ale wracając do sprawy - na eliksirach siedzieliśmy oczywiście razem z Hermioną - no jakby inaczej. Wszedł Snape i powiedział, że dziś będziemy robić Eliksir Nienawiści. Po tym eliksirze mówi się takie różne pierdoły do tej osoby, z którą się go robiło. Nawet się ucieszyłem. Niby jesteśmy z Hermioną zaqmplowani, ale no... to jednak szlama. Będę mógł się na niej powyżywać jak za starych, dobrych czasów, a potem zwalę na eliksir. Ale Snape chciał być jeszcze bardziej perfidny. Wziął Hermionę do Weasley'a i powiedział, że nie możemy eliksiru robić razem, bo "ktoś mógłby powiedzieć o jedno słowo za dużo (chyba popatrzył się na mnie, ale nie jestem pewien, czy to nie światło odbiło się w denkach Pottera) i taka wielka miłość może się zmarnować". Ja już na serio mam dość tej jego bezczelności. Wqrza mnie gostek! No ale... końcem końców przydzielił Hermionę do Rudego. Mi dał jakiegoś pajaca z Gryffindoru. Pierwszy raz widzę kolesia na oczy. A nie! Sorki! To był Longbottom. Nie wiem co mi się dzieje, ale oczy mi się już tak kleją, że zapominam, co się działo. Ale wracając do sprawy z Hermioną. Oni oczywiście myśleli, że dobrze zrobili ten eliksir (no bo to robiła Hermiona i takie tam sprawy - tylko nie widzieli, że Dracuś im t r o s z e c z k ę podwoił składniki ) i jak wypili (to znaczy - jak Hermiona wypiła, bo Weasley tylko udawał - dobrze widziałem. Chyba nie chciał nienawidzić swojej ukochanej he... he...) to się zaczęło:
- Weasley, ty jesteś r u d y !
- Ależ, Hermiono! Nigdy ci to nie przeszkadzało! - Weasley'a zszokowało. No trudno - prawda w oczy kole.
- Jezu, masz łeb jak lisi ogon!
- Yyyyyy...
- Ja wiem, że się we mnie zakochałeś, ty parszywcu jeden ha... ha... ha...! Myślisz, że bym chciała takiego rudego mutanta?!
- Eeeeeee...
- Jaki ty jesteś przebrzydły! Ile ty masz piegów na mordzie!
- ... - już mu wyraźnie brakło nawet monosylab.
- Ty oblesiu jeden! A ty się do mnie dobierałeś! Molestowanie seksualne! Molestowanie seksualne! Molestowanie seksualne! Molestowanie seksualne! Molestowanie seksualne! Molestowanie seksualne...! - No i tak się darła aż do momentu gdy...
- Ale ja ci powiem, rudzielcu przeświński, że ty się do mojego Dracusia nawet nie umywasz! Malfoy'ku, złotko kochane, ty moja gwiazdeczko, jaki ty jesteś piękny, cudowny... - Przeholowała. Tak się na mnie gapili, że się czułem chyba jeszcze bardziej poniżony niż Weasley. I po co ja im tego dosypywałem? Patrzę na profesora, jak na wybawcę, a Snape siedzi i tak zawija w te sreberka. Nic mi nie pomógł, sor zasrany. No i co miałem zrobić? Wziąłem ją do skrzydła szpitalnego, a ta dalej na mnie wisiała. Dobrze, że mnie nikt po drodze nie widział. Ale wstyd! Ale wstyd! Najgorsze, że jutro weekend i zmarnuje cały wolny czas na siedzenie w sypialni. No przecież się nie pokażę na zamku!
Za chwilę.
Jezu... Jak się ojciec dowie, to mnie chyba wydziedziczy..
Składniki na Eliksir Nienawiści
![]()
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/laugh.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='laugh.gif'
/> :
1) pól paczki pieprzu mielonego
2) jeden pokrojony w
plastry banan
3) 30 dkg toffi
Użycie: według pomysłów
![]()
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/biggrin.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='biggrin.gif'
/>
Cieszę sie, że mogłam podzielić się własnym
doświadczeniem.
Pragnę dodać, że najlepiej działa na dziewczyny. Jęsli
ładnie to zmrozicie w jakiejś foremce, a potem opakujecie w papierki po
cukierkacxh, bedzie jeszcze lepiej.
Z iinymi pomysłami Alisia - wiedźma
chętnie się pofdzieli![]()
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/czarodziej.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='czarodziej.gif'
/>
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/laugh.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='laugh.gif'
/> :
1) pól paczki pieprzu mielonego
2) jeden pokrojony w
plastry banan
3) 30 dkg toffi
Użycie: według pomysłów
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/biggrin.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='biggrin.gif'
/>
Cieszę sie, że mogłam podzielić się własnym
doświadczeniem.
Pragnę dodać, że najlepiej działa na dziewczyny. Jęsli
ładnie to zmrozicie w jakiejś foremce, a potem opakujecie w papierki po
cukierkacxh, bedzie jeszcze lepiej.
Z iinymi pomysłami Alisia - wiedźma
chętnie się pofdzieli
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/czarodziej.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='czarodziej.gif'
/>
03.11 SOBOTA rano
Na razie cisza.
Chyba jednak to jest cisza przed burzą. Ślizgoni nie mówią nic, bo są z
mojego domu, Gryfoni też siedzą cicho, bo co to za przyjemność mieć w swoim
domu wariatkę. A wszystko wskazuje na to, że ona jest chyba jakaś chora
psychiczne! No... to znaczy wiem, że to tylko działanie eliksiru ale...
czy Eliksir Nienawiści może sprawić, żeby ona mówiła, że się we mnie
bujnęła? No sam nie wiem. Na razie wysłałem sowę do Jeanette. Napisałem,
podobnie jak ona, że za nią tęsknię i że nie mogę się doczekać, kiedy wróci.
Takie tam - lałem wodę![]()
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/biggrin.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='biggrin.gif'
/> Trochę przepisałem z takiej książki Hermiony:
"Kamasutra". Fajne takie. Trochę musiałem wykropkować, ale reszta
przeszła cała bez cenzury.
04.11 NIEDZIELA wieczorem
Byłem dzisiaj
w Hogsmeade. Na browarku. Nie miałem z kim iść. Gran... hm... Hermiona dalej
w skrzydle szpitalnym a ja sam. Nudziło mi się. Nawet Crabbe i Goyle się
uczyli, a ja mam prace domowe odrobione, że ho... ho... Chyba na najbliższe
trzy tygodnie. No więc, jak wspomniałem wcześniej, wybrałem się do Trzech
Mioteł. No i dobrze zrobiłem, bo miałem nawet niezły ubaw. Siadłem sobie
przy takim stoliku, który jest prawie w całości zasłonięty i mnie nie było
widać. Tuż obok usadził swój tyłek Bliznowaty razem z Rudym. Też wzięli po
piwku. Swoje chłopy! Tfu! Tfu! Tfu! Chyba za dużo wypiłem i
mi się coś w głowie pomieszało. No i jak sobie tam klapnęli, no to zaczęli
gadać:
- Och, Harry!... - to oczywiście Weasley.
- Tak, Ron? Czy
coś się stało? - oczywiście wielki, kochany Pottuś chciał pocieszyć
zbolałego przyjaciela![]()
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/wink.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='wink.gif'
/>
- Harry, to wszystko się tak poplątało! - Rudy znowu
robi z siebie ofiarę losu.
- Czy chcesz o tym porozmawiać? - Jezu, aż
prawie wyplułem to piwko, które miałem w buzi. Boski Harry zaczyna się bawić
w psychoanalityka... Szkoda, że w Trzech Miotłach nie ma kozetki he...
he...
- Harry, a jeśli ona naprawdę kocha Malfoy'a? - oho, zaczyna
się robić ciekawie - Wszystko na to wskazuje - jak to wszystko na to
wskazuje? Co na to wskazuje? Ups... czy ja czegoś nie rozumiem? Nie... chyba
jednak nie... W końcu JA bym się w sytuacji nie orientował?
- Ron, mój
drogi - ble.. ble... ble... - to naprawdę trudne. Jeżeli naprawdę kochasz
Hermionę, musisz zaakceptować jej wybór. - Oj, Potter, Potter, ty
debilu! Jeśli naprawdę jesteś tak inteligentny, jak mówią, to dlaczego
się nie domyśliłeś, tylko stulasz Weasley'owi jakieś bajeczki? No
dobra... wybaczam ci. W końcu nie każdy może być tak rozsądny, przewidujący
i tak sprawnie łączący ze sobą fakty jak ja.
- Harry, lecz mi tak jest
ciężko na sercu! - Och, Weasley, jakiś ty pokrzywdzony, biedaczysko.
Serduszko cię boli? To biegusiem do kardiologa! Może się wreszcie
pozbędziemy ciebie na dłużej z tej budy!
- Ron, nie trać wiary w
odzyskanie miłości Hermiony! - Nie, no. Ja już ich nie mogłem słuchać.
Co za dyrdymały! Ten Potter gada gorzej niż ksiądz na kazaniu!
-
Och...
- Ach... - no comments, gorzej niż w telenoweli. I to jeszcze
nawijają dwaj faceci.
- Harry, ale co ona widzi w tym Malfoy'u? - no
bez przesady! Czy on jest ślepy? Potter, pożycz mu okularów!
-
Hm... Ron, nie można mu odmówić pewnego uroku osobistego, który działa na
naiwne dziewczęta - no, no... Potter, cóżeś się tak wyrobił?
- Ależ
Harry... - O, Rudy jeszcze nie w temacie.
- Ale poza tym to kawał
wielkiej szuji! Świnia jeden, zbałamucił Hermi, a teraz się cwani! -
Potter, Potter, Potter!... Jak ja cię dostane w swoje ręce! Ja mi
się nawiniesz pod pięść! Popamiętasz! Wreszcie wyszła z ciebie
natura tego wiejskiego prostaka. A już chciałem uwierzyć w twoje dobre
intencje. O, nie! Draco się nie da zbałamucić! Wrrrr... byłem aż tak
wkurzony, że miałem się ujawnić, ale jeszcze trochę piwka w kufelku zostało
- co się miało zmarnować.
- Masz rację, Harry! Wreszcie mówisz jak
człowiek! Zwijamy się i pójdziemy odwiedzić Hermionę. Założę się, że
Malfoy już o niej zapomniał. Pani Pomfrey powiedziała, że chyba dzisiaj już
się obudzi po tym Eliksirze Słodkiego Snu. Będziemy przy niej i zobaczy kto
jest jej prawdziwym przyjacielem! - Spoko, spoko, koleś! Coś taki
czerwony? A nie, zapomniałem, że Weasley zawsze taki w kolorze rumianych
jabłuszek he... he...
- OK. - no i poszli. Błyskiawicznie wyleciałem z
baru i wróciłem do szkoły takim tajnym przejściem, o którym powiedział mi
tato. Jasne, mam pozwolić, żeby Rudy był pierwszy w skrzydle szpitalnym? Co
to, to nie - będziesz miał, gostek, gula! No i faktycznie dobiegłem
pierwszy niż oni. Jak wbiegałem do sali, gdzie leżała Hermiona - właśnie się
budziła. Chyba nawet ucieszyła się, że przyszedłem:
- Cześć Draco! Co
ty tu robisz? - jakie te kobity zawsze podejrzliwe i szukają
podtekstów.
- No wiesz, w końcu udajemy parę - musiałem sprawdzić, co się
z tobą dzieje. Poza tym naprawdę cię polubiłem i martwiłem się o ciebie. -
sam się zacząłem nawet zastanawiać, czy stulam głupoty, czy jednak mówię
prawdę? Nie, chyba jednak bajeruję.
- Naprawdę? Draco nie musisz
udawać! - westchnęła - Tak na serio, dlaczego tu jesteś?
- No
serio! - dlaczego ona mi nie wierzy?
- Draco... - no dobra, gdyby się
miała z powrotem załamać psychicznie, to jej powiem, no i wszystko
opowiedziałem:
- ... no i pomyślałem, że będziesz zadowolona, kiedy Ru...
yyyyyy... Ron będzie jeszcze bardziej zazdrosny. W końcu to należy do
naszego planu.
- Niby tak, ale... - i wtedy usłyszeliśmy za drzwiami
głosy ich dwóch:
- Harry, myślisz, że Hermionie spodobają się te kwiaty?
- Jeny, pewnie przyniósł jej jakieś beznadziejne badyle! A ta się
cieszy, głupia! Przecież on nie ma zupełnie gustu do wyboru kwiatów dla
kobiety (swoją drogą to co z niej za kobieta...)
- Oczywiście, Ron!
Ona na pewno to doceni! I nie stój tu dłużej, tylko wchodź! - I
wtedy właśnie usłyszeliśmy skrzypienie drzwi i wszedł Weasley z jakimś
zielskiem w łapskach. A Hermiona na to:
- Draco, kochanie, czy ktoś
przyszedł? Powiedz, że jestem zbyt zmęczona na wizyty. Ja po prostu chcę być
z tobą sama. - już nic nie potrzebowałem mówić. Rudy położył badylska na
stoliku i powiedział:
- Witaj, Hermiono. Cieszę się, że już się dobrze
czujesz. Nie będę wam przeszkadzał. Uszanuję to, że chcecie pobyć
sami.
Jak to powiedział, to od razu wyszedł i trzasnął drzwiami - no
pytam, czy tego uczy kultura? A Hermiona, zamiast się cieszyć to jeszcze na
mnie:
- I co? Zadowolony jesteś, że Ron jest wkurzony? Na tym ci
zależało? - bije jej, no po prostu jej już odbija. No bo czy sama mnie o to
nie prosiła?
- Hej! Uspokój się! A ty może tego nie chciałaś? A
kto wymyślił ten cały plan? Bo co, wyszedł i już wszystko na mnie? Ty jesteś
normalna? Przecież o to głównie ci chodziło, a jak się już udało to się
wściekasz! Daj sobie na zatrzymanie Granger! - wnerwiła mnie! No
i zapadła cisza. Mi trochę było głupio wychodzić a odzywać mi się nie
chciało. Wreszcie Hermiona przerwała ciszę:
- Draco...
- Tak? - no,
pewnie wszystko już przemyślała i chce mnie przeprosić za te pomówienia. Jak
ona mogła mnie tak potraktować? Czuje się zraniony na duszy! Och...!
No, chyba wreszcie zmądrzała!
- Draco... piękne te kwiaty, prawda...?
Ron to ma gest! - Nieeeeee, ja nie wytrzymam!
Pomocy!!!!!!!
Na razie cisza.
Chyba jednak to jest cisza przed burzą. Ślizgoni nie mówią nic, bo są z
mojego domu, Gryfoni też siedzą cicho, bo co to za przyjemność mieć w swoim
domu wariatkę. A wszystko wskazuje na to, że ona jest chyba jakaś chora
psychiczne! No... to znaczy wiem, że to tylko działanie eliksiru ale...
czy Eliksir Nienawiści może sprawić, żeby ona mówiła, że się we mnie
bujnęła? No sam nie wiem. Na razie wysłałem sowę do Jeanette. Napisałem,
podobnie jak ona, że za nią tęsknię i że nie mogę się doczekać, kiedy wróci.
Takie tam - lałem wodę
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/biggrin.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='biggrin.gif'
/> Trochę przepisałem z takiej książki Hermiony:
"Kamasutra". Fajne takie. Trochę musiałem wykropkować, ale reszta
przeszła cała bez cenzury.
04.11 NIEDZIELA wieczorem
Byłem dzisiaj
w Hogsmeade. Na browarku. Nie miałem z kim iść. Gran... hm... Hermiona dalej
w skrzydle szpitalnym a ja sam. Nudziło mi się. Nawet Crabbe i Goyle się
uczyli, a ja mam prace domowe odrobione, że ho... ho... Chyba na najbliższe
trzy tygodnie. No więc, jak wspomniałem wcześniej, wybrałem się do Trzech
Mioteł. No i dobrze zrobiłem, bo miałem nawet niezły ubaw. Siadłem sobie
przy takim stoliku, który jest prawie w całości zasłonięty i mnie nie było
widać. Tuż obok usadził swój tyłek Bliznowaty razem z Rudym. Też wzięli po
piwku. Swoje chłopy! Tfu! Tfu! Tfu! Chyba za dużo wypiłem i
mi się coś w głowie pomieszało. No i jak sobie tam klapnęli, no to zaczęli
gadać:
- Och, Harry!... - to oczywiście Weasley.
- Tak, Ron? Czy
coś się stało? - oczywiście wielki, kochany Pottuś chciał pocieszyć
zbolałego przyjaciela
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/wink.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='wink.gif'
/>
- Harry, to wszystko się tak poplątało! - Rudy znowu
robi z siebie ofiarę losu.
- Czy chcesz o tym porozmawiać? - Jezu, aż
prawie wyplułem to piwko, które miałem w buzi. Boski Harry zaczyna się bawić
w psychoanalityka... Szkoda, że w Trzech Miotłach nie ma kozetki he...
he...
- Harry, a jeśli ona naprawdę kocha Malfoy'a? - oho, zaczyna
się robić ciekawie - Wszystko na to wskazuje - jak to wszystko na to
wskazuje? Co na to wskazuje? Ups... czy ja czegoś nie rozumiem? Nie... chyba
jednak nie... W końcu JA bym się w sytuacji nie orientował?
- Ron, mój
drogi - ble.. ble... ble... - to naprawdę trudne. Jeżeli naprawdę kochasz
Hermionę, musisz zaakceptować jej wybór. - Oj, Potter, Potter, ty
debilu! Jeśli naprawdę jesteś tak inteligentny, jak mówią, to dlaczego
się nie domyśliłeś, tylko stulasz Weasley'owi jakieś bajeczki? No
dobra... wybaczam ci. W końcu nie każdy może być tak rozsądny, przewidujący
i tak sprawnie łączący ze sobą fakty jak ja.
- Harry, lecz mi tak jest
ciężko na sercu! - Och, Weasley, jakiś ty pokrzywdzony, biedaczysko.
Serduszko cię boli? To biegusiem do kardiologa! Może się wreszcie
pozbędziemy ciebie na dłużej z tej budy!
- Ron, nie trać wiary w
odzyskanie miłości Hermiony! - Nie, no. Ja już ich nie mogłem słuchać.
Co za dyrdymały! Ten Potter gada gorzej niż ksiądz na kazaniu!
-
Och...
- Ach... - no comments, gorzej niż w telenoweli. I to jeszcze
nawijają dwaj faceci.
- Harry, ale co ona widzi w tym Malfoy'u? - no
bez przesady! Czy on jest ślepy? Potter, pożycz mu okularów!
-
Hm... Ron, nie można mu odmówić pewnego uroku osobistego, który działa na
naiwne dziewczęta - no, no... Potter, cóżeś się tak wyrobił?
- Ależ
Harry... - O, Rudy jeszcze nie w temacie.
- Ale poza tym to kawał
wielkiej szuji! Świnia jeden, zbałamucił Hermi, a teraz się cwani! -
Potter, Potter, Potter!... Jak ja cię dostane w swoje ręce! Ja mi
się nawiniesz pod pięść! Popamiętasz! Wreszcie wyszła z ciebie
natura tego wiejskiego prostaka. A już chciałem uwierzyć w twoje dobre
intencje. O, nie! Draco się nie da zbałamucić! Wrrrr... byłem aż tak
wkurzony, że miałem się ujawnić, ale jeszcze trochę piwka w kufelku zostało
- co się miało zmarnować.
- Masz rację, Harry! Wreszcie mówisz jak
człowiek! Zwijamy się i pójdziemy odwiedzić Hermionę. Założę się, że
Malfoy już o niej zapomniał. Pani Pomfrey powiedziała, że chyba dzisiaj już
się obudzi po tym Eliksirze Słodkiego Snu. Będziemy przy niej i zobaczy kto
jest jej prawdziwym przyjacielem! - Spoko, spoko, koleś! Coś taki
czerwony? A nie, zapomniałem, że Weasley zawsze taki w kolorze rumianych
jabłuszek he... he...
- OK. - no i poszli. Błyskiawicznie wyleciałem z
baru i wróciłem do szkoły takim tajnym przejściem, o którym powiedział mi
tato. Jasne, mam pozwolić, żeby Rudy był pierwszy w skrzydle szpitalnym? Co
to, to nie - będziesz miał, gostek, gula! No i faktycznie dobiegłem
pierwszy niż oni. Jak wbiegałem do sali, gdzie leżała Hermiona - właśnie się
budziła. Chyba nawet ucieszyła się, że przyszedłem:
- Cześć Draco! Co
ty tu robisz? - jakie te kobity zawsze podejrzliwe i szukają
podtekstów.
- No wiesz, w końcu udajemy parę - musiałem sprawdzić, co się
z tobą dzieje. Poza tym naprawdę cię polubiłem i martwiłem się o ciebie. -
sam się zacząłem nawet zastanawiać, czy stulam głupoty, czy jednak mówię
prawdę? Nie, chyba jednak bajeruję.
- Naprawdę? Draco nie musisz
udawać! - westchnęła - Tak na serio, dlaczego tu jesteś?
- No
serio! - dlaczego ona mi nie wierzy?
- Draco... - no dobra, gdyby się
miała z powrotem załamać psychicznie, to jej powiem, no i wszystko
opowiedziałem:
- ... no i pomyślałem, że będziesz zadowolona, kiedy Ru...
yyyyyy... Ron będzie jeszcze bardziej zazdrosny. W końcu to należy do
naszego planu.
- Niby tak, ale... - i wtedy usłyszeliśmy za drzwiami
głosy ich dwóch:
- Harry, myślisz, że Hermionie spodobają się te kwiaty?
- Jeny, pewnie przyniósł jej jakieś beznadziejne badyle! A ta się
cieszy, głupia! Przecież on nie ma zupełnie gustu do wyboru kwiatów dla
kobiety (swoją drogą to co z niej za kobieta...)
- Oczywiście, Ron!
Ona na pewno to doceni! I nie stój tu dłużej, tylko wchodź! - I
wtedy właśnie usłyszeliśmy skrzypienie drzwi i wszedł Weasley z jakimś
zielskiem w łapskach. A Hermiona na to:
- Draco, kochanie, czy ktoś
przyszedł? Powiedz, że jestem zbyt zmęczona na wizyty. Ja po prostu chcę być
z tobą sama. - już nic nie potrzebowałem mówić. Rudy położył badylska na
stoliku i powiedział:
- Witaj, Hermiono. Cieszę się, że już się dobrze
czujesz. Nie będę wam przeszkadzał. Uszanuję to, że chcecie pobyć
sami.
Jak to powiedział, to od razu wyszedł i trzasnął drzwiami - no
pytam, czy tego uczy kultura? A Hermiona, zamiast się cieszyć to jeszcze na
mnie:
- I co? Zadowolony jesteś, że Ron jest wkurzony? Na tym ci
zależało? - bije jej, no po prostu jej już odbija. No bo czy sama mnie o to
nie prosiła?
- Hej! Uspokój się! A ty może tego nie chciałaś? A
kto wymyślił ten cały plan? Bo co, wyszedł i już wszystko na mnie? Ty jesteś
normalna? Przecież o to głównie ci chodziło, a jak się już udało to się
wściekasz! Daj sobie na zatrzymanie Granger! - wnerwiła mnie! No
i zapadła cisza. Mi trochę było głupio wychodzić a odzywać mi się nie
chciało. Wreszcie Hermiona przerwała ciszę:
- Draco...
- Tak? - no,
pewnie wszystko już przemyślała i chce mnie przeprosić za te pomówienia. Jak
ona mogła mnie tak potraktować? Czuje się zraniony na duszy! Och...!
No, chyba wreszcie zmądrzała!
- Draco... piękne te kwiaty, prawda...?
Ron to ma gest! - Nieeeeee, ja nie wytrzymam!
Pomocy!!!!!!!
border='0' align='center' width='95%' cellpadding='3'
cellspacing='1'>
id='QUOTE'>- Harry, ale co ona widzi w tym Malfoy'u?
- no bez przesady! Czy on jest ślepy? Potter, pożycz mu
okularów!
class='postcolor'>
oraz
iv>
cellspacing='1'>
id='QUOTE'>O mój żeliczku kochany, tyś jest na mej
głowie. Ile Cię trzeba cenić, ten tylko się dowie, kto Cię stracił. Dziś
użyteczność Twą w całej ozdobie widzę i opisuję bo tęsknię po Tobie. Żeliku
drogi, co błyszczysz perliście i bronisz przed zmierzwieniem mej blond
czupryny! Ty, który sprawiasz, że me włoski lśnią złociście i lecą na
nie takie jak Jeanette dziewczyny. Jak mnie, Dracona, do mej miłości
przywiodłeś cudem. Gdy od przemądrzałej Hermiony pod Jeanette pantofel
oddany, mą wpaniałą, okrywającą zmysłowe oko, podniosłem powiekę. I zaraz
mogłem... - Moje poetyckie rozmyślanie niespodziewanie przerwała wyżej
wspomniana Jeanette
class='postcolor'>
PO PROSTU POLEW NA
MAKSA!!!
BŁĘDÓW NIE WYTYKAM, BO NIE ROBIĘ TEGO
GENIUSZOM!!!
MYSLAŁAM, ŻE TO BEDZIE KOLEJNY KASZAN (WYBACZ,
ŻE ŚMIAŁAM TAK MYŚLEĆ!!!), ALE NIE!!!
TO JEST
ZABÓJCZE!!!
DAWAJ SZYBKO NEXT PARTA I NAPISZ CZY W KOŃCU
DOJDZIE DO FARBOWANIA WŁOSKA PO LEWEJ STRONIE
PRZEDZIAŁKU!!!
BUHAHAHHAHAHAHAHHAHAHAHAHAHAHA
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/biggrin.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='biggrin.gif'
/>
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/biggrin.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='biggrin.gif'
/>
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/biggrin.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='biggrin.gif'
/>
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/biggrin.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='biggrin.gif'
/>
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/biggrin.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='biggrin.gif'
/>
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/biggrin.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='biggrin.gif'
/>
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/biggrin.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='biggrin.gif'
/>
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/biggrin.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='biggrin.gif'
/>
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/biggrin.gif'
border='0' style='vertical-align:middle' alt='biggrin.gif'
/>
!!!!!!!!!!!!!!!&
#33;!!!!!!!!
P.S.
cellpadding='3' cellspacing='1'>
id='QUOTE'>Jedno mnie ciekawi: co w pamiętniku robią
emotikony? Raczej nie powinno ich tam być... moje zdanie
=P
class='postcolor'>
Dirbaa!!! Przecież
mógł sobie narysować buźkę : D , no nie???
Wykrakałem sobie wczoraj wiadomość od Jeanette. Tylko, że ja chciałem dostać dobry news, a ta mi pisze, że niby jej matka wyzdrowiała, ale ona nie wie, czy wróci, bo w sumie jej grupa jest w naszej szkole tylko do końca miesiąca, no i jej się chyba nie opłaca. Nie wkurzyłem się, jak zwykle, gdy coś nie idzie po mojej myśli. Po prostu było mi smutno, że mnie tak olała. A ja jej wysłałem, coś takiego:
masz dar, wiec pisz, pisz jak najwiecej. MUSZE jednak cos ci wytknac (nie bij!) raza mnie czasem mugolskie zwroty...ale to naprawde, w tycim stopniu..