,,Mowa kwiatów"
Chcę Ci podarować

kwiatów tysiące,
każde z osobna coś znaczące.
Fiołki w górach

rosnące,
Agawy raz w życiu kwitnące.
Ananas odbijający promienie

słońca,
Begonia cudnie wyglądająca.
Goździki, każdy barwami tęczy się

mieni,
Rozmaryny są brylantami wśród zieleni.
Frezje, których woń

upaja,
Bezy rosnące w środku maja.
Stokrotki wśród zielonych traw

skryte,
Róźe skrzydłami motyla okryte.
Jabłoń na nim słowik

śpiewa,
Śliwy kwiat co szybko dojrzewa.
Bratki rozbłyskują feerią

barw,
Hiacynt jest niczym dumny paw.
Margerytka w jej środku słońce

płonie,
Powojnik, której liście są jak dłonie.
Chryzantena jest ozdobą

jesieni,
Cytryny kwiat co wyraz twarzy zmieni.
Niezapominajka nad

potokiem porywistym,
Granat o smaku soczystym.
Pierwiosnek wiosną

pierwszy obudzony,
Szafirek co dnia nowo narodzony.
Tulipan

kolorowy,delikatny,
Mak do znalezienia łatwy.
Żonkil każdego wita w

ukłonach,
Lilie pływają na głębokich wodach.
Pomarańcz o pięknym

kwiecie,
Piwonie cudne,nawet nie wiecie.
Rumianek o właściwościach

leczniczych,
Czeremcha pełna liści których nie zliczysz.
Kalia o

dużych kielichach,
Dalia o białych licach.
Konwalia w lesie

występująca,
Cyklamen o uszach jak u zająca.
A wszystko to dla mego

jedynego Anioła,
Którego wspaniałość nikt pojąc nie

zdoła.
----------------------------
Pytasz czy to miłość ?


..........
Jesteś dla mnie :
tęczą po deszczu,
rosą z rana na

trawie,
płatkiem rózy,
źdźbłem trawy,
polnym kwiatem,
białym

gołębiem,
blaskiem księzyca,
słońcem,
wodą i ogniem,
ziemią i

powietrzem,
gwiazdami na

niebie,
marzeniem,
snem,
myślą,
radością,
bijącym

sercem,
płomieniem świecy,
światełkiem w

tunelu,
drogowskazem,
odbiciem w lustrze,
jesteś dla mnie całym

otaczającym światem.
Jesteś moim Aniołem.
Jesteś dla mnie wszystkim

...
--------------------------
"Naszych uczuć

dojrzewanie"

Po Ziemi stąpa istota,
która ma serce ze

złota.
Uczuciem Cię otaczam.
Dzięki Tobie już nie

rozpaczam.
Poznałem szczęscia morza.
A nade mną wciąż jest Twoja

zorza.
Wciąz widzę i słyszę Ciebie.
Zawsze mi pomagasz, kiedy jestem w

potrzebie.
Potrzebny był długi czas,
żebyśmy usłyszeli las.
Kiedyś,

gdy Cię widziałem,
ze strachu się odwracałem.
Było tak dokąd Ci w oczy

nie spojrzałem.
I Ciebie, Aniele nie poznałem.
Czas mija, jednak serce

się nie starzeje.
Czeka tylko, aż to uczucie dojrzeje.
Być może już

dojrzało.
Ale czy to nie za mało?

"Pytasz czy to miłość" uważam

za naj;epszy. Jest bardzo ciepły. No i romantyczny na co tytuł wskazuje.

Nastwepny w kolejności jest trzeci wiersz, który tez niczego niczego sobie.

Za najmniej udany uważam pierwszy wiersz. Według mnie jest jakiś taki

przesłodzony. Tylko nie obrażaj się na mnie. Po prostu jeśli nie o mnie

chodzi jest za słodki, a nadmiar słodyczy potrafi człowieka zmulic. Jednak i

tak dwa dobre na trzy to stawia cię w dobrym świetle.
Pozdrawiam

I mnie najbardziej podoba się drugi

wiersz - nie drażnią mnie rymy i jest prosy, a jednocześnie szczery.
O

dwoch pozostałych nie chcę się wypowiadać, bo - jak wspomniałam - rymowanie

jest (jak dla mnie) momentami zbyt monotonne, a wiersz z rymami powinien

mieć też odpowiedni rozkład sylab.

PS. Ciekawa jestem, czy czytasz

poezję z tzw. górnej półki (choćby naszych polskich noblistów)? (Do poezji

NIE zaliczam tekstów utworow hiphopwoych).

Rytm! Ajne rytm! Wo ist

eine Rytm? To główne moje zastrzeżenie. Bez rytmu (przynajmniej dla mnie)

bardzo źle się czyta wiersze (a przynajmniej większość z nich). Poza tym

popracuj nad rymami.
Wiersze typowo barokowe (czytaj: przerost formy nad

treścią). Nie jest to bynajmniej źle, ale trochę przesłania też by się

przydało.

Powodzenia w ćwiczeniu. Im więcej będziesz pisać, tym

lepiej będziesz pisać. Czytaj, ucz się, eksperymentuj. I nie daj sobie

wmówić, że posiadasz niewiadomojakiwielki talent. Ćwicz, ćwicz, ćwicz, czas

oceni.

P.S. Rozumiem, że ostatni wers pierwszego wiersza winien

brzmieć: "Którego wspaniałości nikt pojąć nie zdoła.

Czytam to bez przekonania. Coś w nich jest.

Ale jednocześnie czegoś brakuje. Aha. Rym. Rym walisz najprostrzy, nachalny

i denerwujący. Rym jest dla mnie uskrzydleniem wiersza i nim mogą posługiwać

się tylko najlepsi. Poczekaj, popracuj na białych, poudoskonalaj się w

trudnej sztuce pisania wierszy i wtedy wróć do rymu - delikatnego, ze

smaczkiem i fantazją.
Ładne niektóre przenośnie. Ogólnie ocena - 5/10.

(hehe, ale ja liczbowa się zrobiłam). Wrzucaj dalej wierszydła, bo wcale nie

są takie złe. Pozdrawiam.