Zabierałam się i zabierałam do napisania

wiersza, bo mnie rozsadza od środka, ale słowa czasem trudno przychodzą. To

kolejny wiersz, który nie jest wierszem, tylko... hmmm... próbą przekazania

tego co nie daje mi spać? Sama nie wiem... Nieskładny jest jakiś. Jak

myśli. :/



Cóż mogę Ci dać?
Marne obietnice,

wahanie
załzawione smutki wiosennych dni...
Dać Ci gwiazdę zerwaną


z rozpełganych niebios,
różę rzuconą z rozpędzonych lat...
I co

jeszcze? I nic
Być tytanem i krzyczeć odgłosami burzy,
być marzeniem

stąpającym lekko nad myślami
być Izoldą, Julią, Heloizą,
być

spełnieniem, przedświtem i zmierzchem
władać światem chciałabym dla

Ciebie...

W mojej dłoni: marny pył
Moja władza: pusty śmiech
W

Twych marzeniach - inna twarz
Zamknę za dużą kroplę
na samym dnie

serca

Nie wiem czemu, ale skojarzylo mi sie z

'Perl Harbor'.
Mam ogromny sentyment do tego filmu.

Co do

wiersza. Ładnie. Tylko to słowo mi do niego pasuje.
Czasami jakby pisany

na siłe, ale nie dziwie sie.

Podobały mi sie niektore

metafory.

Pozdrawiam :*

Paradoksalnie większość mężczyzn nie

wybiera siłaczek.

< a w słuchawkach jak zawsze hey

"czas spełnienia">

a dla mnie jak zawsze pełna Sztuka,

przez okromne S...
Shihaju-chan, ja przy Twoich wierszach zawsze się

rozklejam, mają cos w sobie
tak głęboko co mnie niesamowicicie

urzeka...Podobają mi się, przemawiają do mnie... Choc "nuzy mnie juz

temat miłości" Taki,odruch hmm,obronny?
Ale i tak, wielki ukłon jak

zawsze w stronę mistrzyni.

O miłości -- ale inaczej.

Nie lubię

łzawych melodramatów, ani plastikowych serduszek na Walentyki. Nie lubię

często nawet zbyt namiętnych pocałunków na przystankach autobusowych. Nie

lubię -- takiej miłości.

Ty potrafisz ją dotknąć -- i zaczarować.

Miłość wśród Twoich słów jest piękna. Piękna -- bo delikatna i taka trochę

nieśmiała. Zagubiona. Taka do uściskania i zachowania pod serduszkiem.



Ładny ten Twój wiersz. Ładny, choć może nie dla mnie, na tym etapie

życia. Widać w nim Ciebie, Sih.

Cat -- dlaczego paradoksalnie? To

wszystko da się tak łatwo wyjaśnić.

I Sihaja o tym wie -- zaś wiersz

jest tylko takim uśmiechniętym buntem spod kołdry, kiedy mama każe wstawać

do szkoły.

Ładny ten wiersz, taki delikatny, subtelny.

O miłości, ale nie pompatycznie, tylko leciutko, śliczniutko. Po prostu mnie

urzekł. I widać w nim ciebie, i twoje uczucia, twoje emocje. Gratuluję Sih,

bo wiersz piękny.