Obracam poezję w rękawiczkach,
Na czarnym podłożu, znajdziesz tylko to co ja,
Bo misterna poezja potrafi się u kryć,
Nie wydaje mi się, abyś dostrzegał wszystko,
Jeszcze jedno zostało znalezione,
Ale Ty tak raz na jakiś czas.

Jakbyś nie umiał się pogodzić,
Coś jest czasem lepsze od Twojego,
Nie powinieneś wyliczać, jako rywalizacji,
To wcale nie zawsze musi iść w złą stronę,
Nie jest Twoje gorsze, u mnie tylko moje gości,
Więc nie pędź do mnie z wykrzyknikiem w końcu,
I tak dalej spróbuje być sobą.


/dodatkowo, tylko po co?/

Tylko jak dalej być sobą, trudno siebie znaleźć,
Nawet w tak rozwiniętym świecie,
To jest największa słabość, starannie nie da się,
Coś tylko raz Cię rozcina, nie wiesz.

Nie znajdziesz póki co,
Szukaj dalej, nie wybijaj się ponad,
To nie jest sztuką jako i o nas,
Wybij się więcej niż raz,
Spróbuj złagodzić swój zły charakter,
Postaraj się nie być jak zwykły Ty.

Nła, to mi się podobuje. Zwłaszcza "nie podchodź do mnie z wykrzyknikiem na końcu". Może nie jest idealne, ale ja mam spaczony umysł, prosze się nie przejmować. Ale brawo, brawo, more please

bardzo mi się podoba...
dodatkowe calkowicie niepotrzebne
co za duzo to niezdrowo

temat taki dziwny
jakbys sie usprawiedliwial. tlumaczyl...

ale w pieknym stylu

zastanawiam sie tylko nad tym

to specjalnie czy pomylka?

bo specjalnego sensu w tym nie widze...
ale moze nie rozumiem...

aj spacja wskoczyła. dzięki za komentarze.