Ten wiersz napisałem stosunkowo niedawno i

jest owocem mojej fascynacji impersjonizmem, zarówno w literaturze jak i w

malarswie oraz muzyce. Lubię go, ale jestem gotowy przyjąć słowa krytyki.

Cóż wierszyku, czas Cię pokazać......


Zanieś mnie tam, gdzie

płatki białe, prawie przezroczyste
Opadają, trącane przez rosę

perlistą
Tworząc przestrzeń zwiewną, tkaną światłem, przejrzystą
Przez

mgliste słońce, tak prawdziwe, że nierzeczywiste

Tam gdzie poranek

bez krawędzi, zamglony
Pachnie szczęściem czystym, boskim i

ulotnym
Gdzie dłoń zanurzę w promień słońca wilgotny
Rześki,

nieśmiały, we mgle rozpuszczony

Zanieś mnie, bym roztopił się w

świetle, wśród jabłoni
Chłonąc dźwięki cichutkie, pachnące jak

rosa
Nim się barwa wyostrzy, nim mnie kontur dogoni

I oddzieli

wyraźnie ziemię i niebiosa
Granicę postawi światłu i

przestrzeni
Pozostanie wspomnienie w cichych, wonnych głosach......

Hehe - sonet to jest to, co

tygryski uwielbiają najbadziej. Nie ma tu prawie rytmu. Rytm jest tym, co

jest dla mnie rzeczą prawie niezbędnąw wierszach rymowanych. Ale co

najdziwniejsze brak rytmu wcale nie przeszkadza, a to jest bardzo wielką

zaletą. Generalnie nie lubię impresjonizmu, z uwagi na właśnie te, że tak

powiem "nienormalności" (słowo mi uciekło). Nie lubię tych

zatartych granic między światem rzeczywistym, a zmyślonym. Ale z drugiej

strony te opisy... Każdy poprawnie napisany wiersz impresjonistyczny

zachwyca. I ten wiersz również zachwyca. A nawet więcej...

Ojej, na 20 "przeczytań" tylko

jeden komentarz? Tylko nie mówcię że wiersz jest niezrozumiały i że muszę

zrobić jego wykładnię.

Oj nie pisz. Ja czytam ale nie komentuję

choć bardzo mi się podoba. Nie umiem pisac wierszy ani ich oceniać. End

kwestii.

Hehe...mi się osobiście wiersz bardzo

podoba. Fajnie opisany. Pozatym lubie takie lekko zatarte

"granice" między światem rzeczywistym i wymyślonym (nie wiem, jak

to inaczej napisać)

Wiersz bardzo dobry, ale zraziła mnie

troszkę jego budowa.
4, 4, 3, 3, czyli w pewnym momencie skracasz

'zwortki' o jeden wers...
Dziwnie brzmi to przejście.

hej, a sonety, to jak niby były pisane?

No właśnie. Sonet MUSI mieć

budowę 4433!! Inaczej nie jest sonetem. Ech... Czego uczą w szkole w

tych czasach...
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/tongue.gif'

border='0' style='vertical-align:middle'

alt='tongue.gif'>

ha! i tu się mylisz
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/smile.gif'

border='0' style='vertical-align:middle' alt='smile.gif'>

możę byc jeszcze 4442

cellpadding='3' cellspacing='1'>

QUOTE (dementorek @ 15-05-2003 14:32)

hej, a sonety, to jak niby były pisane?

class='postcolor'>
Tekst jest zatytułowany

'wiersz', wiec tym sie sugerowałem...

Dementi, mi się

wydaje, czy ty zachowujesz się tak, jakbyś zjadł wszystkie

rozumy??
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/tongue.gif'

border='0' style='vertical-align:middle'

alt='tongue.gif'> Sonet jest 4433. 4442 to już się w zasadzie

nie powinno nazywać sonetem. Poprostu jeden wers jest przesunięty, co mieć

miejsca nie powinno. Ale wszystko, jak widać da się

nagiąć...


align='center' width='95%' cellpadding='3'

cellspacing='1'>

QUOTE

id='QUOTE'>Tekst jest zatytułowany 'wiersz', wiec tym sie sugerowałem...

class='postcolor'>
Sonet też jest wierszem...

width='95%' cellpadding='3' cellspacing='1'>

QUOTE (Sir Momo Mumencjusz Mum @ 15-05-2003 22:05)

id='QUOTE'> border='0' align='center' width='95%' cellpadding='3' cellspacing='1'> QUOTE id='QUOTE'>Tekst jest zatytułowany 'wiersz', wiec tym sie sugerowałem... class='postcolor'> Sonet też jest wierszem...

Ale autorzy zazwyczaj umieszczają w nazwie tematu

bezpośrednią nazwe, typ etc. danego dzieła.
No, ale mniejsza z tym.

Człowiek istotą mylną, a sonet, który tutaj przeczytałem jest

naprawdę kawałkiem dobrej roboty.

width='95%' cellpadding='3' cellspacing='1'>

QUOTE (Sir Momo Mumencjusz Mum @ 15-05-2003 22:05)

id='QUOTE'> Dementi, mi się wydaje, czy ty zachowujesz się tak, jakbyś zjadł wszystkie rozumy?? src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/tongue.gif' border='0' style='vertical-align:middle' alt='tongue.gif'> Sonet jest 4433. 4442 to już się w zasadzie nie powinno nazywać sonetem. Poprostu jeden wers jest przesunięty, co mieć miejsca nie powinno. Ale wszystko, jak widać da się nagiąć...

a żebyś wiedział, że zjadłem, bo są sonety włoskie i

francuskie. jedne 4433, a drugie 4442
i nie jest to tylko przesunięcie

wersu, bo również i zmiana tak specyficznych dla sonetu rymów

Hmmm.... Może to i ja jestem

niedouczony... Ale we wszystkich słownikach definicja sonetu wygląda mniej

więcej tak:

width='95%' cellpadding='3' cellspacing='1'>

QUOTE

Sonet, kunsztowna kompozycja poetyckiego utworu literackiego złożona z 14 wersów zgrupowanych w dwóch czterowierszach i dwóch tercynach. Forma ukształtowana we Włoszech w XIII-XIV w., głównie w twórczości Dantego Alighieri i F. Petrarki.

class='postcolor'>

Nic nigdzie nie znalazłem o

sonecie francuskim (4442). Ale jeszcze poszukam wieczorem.
Sonet jest

jedną z najtrudniejszych form wiersza, więc co by nie mówić dla osób, które

potrafią stworzyć przynajmniej dobry sonet będę miał duży szacunek. A ten

powyższy jest więcej niż tylko "dobry".

A skoro mowa o

sonetach, to sonetem może być też:

border='0' align='center' width='95%' cellpadding='3'

cellspacing='1'>

QUOTE

id='QUOTE'>SONET (angielskie Synchronous Optical NETwork), synchroniczna sieć optyczna umożliwiająca przesyłanie komórek ATM. Elementarną jednostką przesyłania w sieci SONET jest ramka o wymiarach 9 x 90 B, z czego 774 B zajmuje obszar ładunkowy, a 36 B zajmuje nagłówek. Ramki są przesyłane co 125 ms, co jest zgodne z częstotliwością próbkowania sieci telefonicznej. Łącznie daje to szybkość przesyłania 51 840 Mb/s brutto, tzw. kanał OC-1. Kanały sieci SONET można łączyć, zwiększając szybkość działania.

class='postcolor'>

Może faktycznie powinienem zaznaczyć że

to sonet, lae np. Staff, który sonetów opisał się że hoo nigdy nie nazywa

ich sonetami, tylko po prostu nadaje im tytuły.

No to jest po prostu piękne, nasuwa mi się

tylko jedna myśl: mało. Ledwo zaczęłam i już skończyłam. Gdybyś tak pisał

dłuższe hmm.. no nie poematy, ale niech będzie, że utwory, to by było fajnie

=) Byłoby co poczytać..

ha! wchodzę, żeby przeczytać wiersz, a

tu nie dość, że przeczytałam bardzo dobry wiersz, to się jeszcze

dokształciłam
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/biggrin.gif'

border='0' style='vertical-align:middle'

alt='biggrin.gif'> szok, istny szok
co do wiersza, to

podoba mi się bardzo
szczególnie zwrot: tam, gdzie poranek bez

krawędzi....
ciekawa przenośnia - daje do myślenia
osobiście do

impresjonizmu nie odczuwam żadnego większego sentymentu, więc się nei znam

zbyt dobrze, ale nie zmienia to faktu, że wiersz jest bardzi

ciekawy
plastyczny
i taki.... hm... jakby tu to nazwać.... nierealny?

nie, to złe słowo
idylliczny? nie, w ogóle odpada
heh, chyba mi nic

nie przyjdzie na myśl.... jak sobie przypomnę to słowo, to napiszę


src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/smile.gif'

border='0' style='vertical-align:middle' alt='smile.gif'>

Siedziałam na forum i kopałam, aż

wreszcie na coś trafiłam.
Sonet, nie sonet (piję do poprzednich

komentujących), w każdym razie jestem zachwycona. Takie to jest...subtelne.

Niesamowity...
Cuedńko...
I tyle...

Katon - boskie
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/smile.gif'

border='0' style='vertical-align:middle' alt='smile.gif'

/> To sonet, prawda?

Jest świetny, widziałam wszystko co

opisywałeś... Maiałam to przed oczyma... Aż mi się łezka w oku zakręciała...

Nie wiem co dokładnie poczułam, ale było to intensywne. Szczęście?

Pragnienie? Marzenie? Tęsknotę? Nie wiem sama...

Hmm.. jakoś nic nie pamiętam.
Nic co

czytałam, nie utkwilo w pamieci.

I caly czas czekałam czytając ten

wiersz/sonet na coś
co mnie zwali z nog. Jakaś piękną metaforę,

słowo.
Obojętnie.
Ale nic takiego sie nie stało. A szkoda.

Katon, to jest cudowne. Twój wiersz

wzbudził we mnie wiele różnych emocji, ma w sobie bardzo delikatne piękno

(nie wiem jak to określić inaczej).
Gratulacje!

Dziękuję. To miłe kiedy ktoś coś czuje

czytając moje wiersze, szczególnie, że ja pisząc je nie czuję zbyt wiele.

Dla mnie pisanie jest raczej pracą umysłu niż emocji. Emocje dają mi pomysł

i natchnienie a potem je odkładam.

Co do sonetu i jego formy to

Dementi ma rację. Ten spór się odbywał jakieś lata temu, jak sądze, bo ta

poblikacja nie młoda jest zaiste, ale jak już zacvząłem to skończe, że

istnieją sonety 4442, tylko w trzeciej zwrotce jest inny układ rymów niż w

dwóch pierwszych. Odsyłam: Mikołaj Sęp Szarzyński "O nietrwałej miłości

rzeczy świata tego"

Kurcze, z tym rytmem jest faktycznie problem

i nie tylko sieciowi komentatorzy zwracają mi na to uwagę. Co

najdziwniejsze, ja tam rytm zawarłem i umiem ten wiersz tak czytać, żeby on

był wyczuwalny. Coś jest jednak na rzeczy, skoro ludzie czytają go jakoś

inaczej i tu musi być mój błąd. Ostatnio piszę dużo 13zgłoskowcem dla

poprawienia warsztatu. Dobry trening.

No, może i subtelny i miło się czyta, ale jak

na mnie, to rymy trochę mi nie pasują, a wersja sonetowa jakoś nie przemawia

do mnie tak, jak szablonowa poezja - raczej białe wiersze, bo rymy wszystko

zepsuć potrafią, choć przecież mogą być spontanicznie...
I tak jakoś

wydaje mi się, że ten koniec jest taki niezbyt wyrazisty, a całość trzeba

przeczytać kilka razy, żeby dogłębnie zrozumieć.
No dobra, ale miło było

przeczytać...

Widzisz Vlary - wiersze białe może pisać

każdy i mają one to do siebie że zawsze można powiedzieć: "Cóż, tobie

się nie podoba, bo tego nie rozumiesz" albo coś w tym stylu. A żeby

pisać rymy, trzeba naprawdę mieć talent. Albo spędzić nad wierszem wiele

godzin. I od razu widać czy ktoś potrafi to czy nie...

Nie

dyskredytuję białych wierszy w ogóle, mówię tylko że są dużo cięższe do

interpretacji. Praktycznie nie da się po nich ocenić umiejetności

technicznych autora.

Mi sie to straaaaaaaaaaasznie spodobalo

wiec jesli bys mogl to prosze cie bardzo zamieszczaj takowych tu wiecej. Nic

wiecej nie mam do powiedzenia bo normalnie zwalilo mnie z nog jak to

czytalam moze kiedys zostaniesz poeta?
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/happy.gif'

border='0' style='vertical-align:middle' alt='happy.gif'

/>

Ta kreska na klawiaturze między

"m" a kropką, to przecinek. Używaj go czasami, droga hedvigo.

Znalazłem mój kochany wiersz i po latach przeczytałem go jak cudzy. Cudowne uczucie. Nie mam poczucia obciachu, że to kiedyś napisałem, czyli przeżył próbę czasu...Ech, to dalej mój ulubiony mój wiersz...

przesycony sztucznymi epitetami.

rzekł autorytet w tej dziedzinie.

Zarzut brzmi ciekawie, ale chiałbym go zrozumieć, bo spędziłem tydzień nad wymyślaniem 'impresjonistycznych' epitetów i chętnie się dowiem co wyje.

zaraz zaraz, słońce, zarzut to chyba nie z mojej strony.
osobiście bardzo mi się twój wiersz podobał, a że padły mocne słowa ze strony osoby, która pisze przedszkolnie brzmiące wiersze o voldemorcie, to nie mogłam się powstrzymać przed komentarzem. wsio.

Och, moja droga wybacz... Oczywiście odnosiłem się do koleżanki powyżej a cytat dałem przez przypadek błędny.