"Zakupoholicy"


Zagubieni
Pomiędzy działami
AGD i chemii gospodarczej
Błądzący
Między półkami
Nęceni
Promocjami

Pchamy sami swój wózek
Dokładając zakupów
Zbędnych towarów
Rupieci
Tandety
Niepotrzebnych rzeczy
A wózek
Robi się coraz cięższy.

Gdy już nie mamy siły go pchać
A inni klienci
Nie mogą nam pomóc
Bo mają przecież swoje wózki
Upadamy bezradni
Tuż pod kasą.

Kupujący depczą po nas
Miażdżą
Nie widzą.

Ostatkiem sił
Wyciągamy zakrwawioną rękę
W stronę kasjera
Z nadzieją
Na Złotą Kartę.

A kasjer nawet nie pyta
"W czym mogę pomóc?"
Profesjonalny uśmiech
Blednie na jego twarzy
Odwraca się z niechęcią
I wypluwa:
"Następny proszę".

paradoksalne,
absurdalne
i cholernie komiczne
w swej powadze.

wchodząc tu
spodziewałam się
czegoś niebanalnego
i sie nie zawiodłam.

pomysłowyś Janie.

zastrzeżenia mam
jedynie do 'ramki'
której forma
nie do końca mi odpowiada.

wolę porządek
w poezji.
nawet takiej
jak Twoja.

pozdrowienia.

Najgorszy Twój wiersz jaki czytałem. Wybacz, że tak brutalnie, ale całe porównanie i tematyka już są banalne, a wykonanie nie ratuję. To właściwie nie wiersz. The Clash w piosence "Lost In The Supermarket" mówili o wiele ciekawsze rzeczy i jeszcze się rymowało. Cóż, uznaję to za potknięcie.

A mi sie calkiem podoba, moze dlatego, ze wczesniej sie z czyms takim nie spotkalam

Umarłam.
Po prostu świetne! Co prawda wolę "Severus i Rura", ale to i tak jest dobre.



Umarłam po raz pierwszy.



Drugi raz.

Piękne.

mogłoby byc całkiem spoko, ale jest słabe.
zaczyna się dość obiecująco, ale reszta jest nijaka.