Na rozstajach dróg
Jak zawsze jest ich dwóch.

Pierwszy - wyprostowany niepewnie
Drugi - siedzi skulony.
Patrzą na drogi co biegną
we wszystkie strony.

Pierwszy ma oczy błyszczące
i mięśnie napięte do granic

Drugi patrzy pod słońce
i wszystko ma za nic...

...nie chce chcieć niczego
nie chce źle wybierać
daje się słońcu parzyć,
wiatrowi owiewać.

Tamten pierwszy czci wybór
i chce wybierać więcej,
ruszyć każdą z tych dróg
chce teraz! naraz, wszędzie...

I minął ich żebrak.
I pijak.
I krowa.
Żebrak poszedł do miasta,
pijak do karczmy,
a krowa
jak to krowa.

Pierwsze skojarzenia podczas czytania - 'O dwu nogach pana Cogito' Herberta. Nie wiem czemu, ale nie mogłam się odpędzić od tego skojarzenia.

Na poezji nie znam się absolutnie ani odrobinę, ale nie zmienia to faktu, że bardzo mi się to podoba. Bardzo. Nawet bez tej krowy na końcu by mi się podobało, ale... Krowa ujmująca

Wiem, to nie jest konstruktywny komentarz, ale ja dzisiaj jestem do niczego.
Pozdrawiam.

Zainspirował mnie bardzo luźno pewien fragment 'Ortodoksji' Chestertona. Bardzo luźno. Tam był to wywód (choć jak zawsze u G.K.C. lekki jak piórko) nt. nitshceanizmu i tołstoizmu oraz zaskakująco podobnych rezultatów przyjęcia jednej z tych dwóch, tak przecież różnych, postaw. Chciałem jednakże trochę uciec od tak bezpośredniego kontekstu i mam nadzieję, że się udało. Tak czy inaczej faktycznie jest to 'wierszyk filozujący'.

Dziękuję za wspaniały komplement, Estiej. Wybitnie niezasłużony (absurdalny wręcz), ale miło było go przeczytać.

no. zastrzyk geniuszu. piękne powiedziane.
Któż inny mógłby tutaj napisać o przydrożnym Chrystusie jak nie Katon.
Poezja no.

Hmmm... Znowu czegoś nie dostrzegłem w moim wierszu chyba =)

To tak czesto jest że każdy widzi w danym wierszu co innego... czasem jest to nadinterpretacja ale czasem naprawdę można zauważyć cos innego... Mi się bardzo podobał twój wiersz... nie...Podobał to za proste słowo... Jest niesamowity... Naprawdę... A Krowa jak to Krowa... Genialna xD