Chcę.
Chcesz.
Chcemy.

Czego?
Dlaczego?
Jak?
W sumie nie wiemy.

Ciągle czuję smak

tych kilku godzin
płynnych słów
i spojrzeń...
Chcesz?
Chcę.
Więc co nam szkodzi?

To i tamto,
on i ona
i w nas samych jest przeszkoda,
przecież wiesz...

Nie możemy.
Nie.

I co z tego? Chcesz?
Chcę.

Więc...?

nie do końca rozumiem.

na pewno ten wiersz
ma dla Ciebie
dużą wartość,

ale ja nie umiem go połknąć
w całości.

Czy ja wiem...=)?

to nawet lepiej
=P

To mi się podoba.
Reszta nie.
Takie jakieś...nijakie.

eee, fajne
wiersz uniwersalny - może dotyczyć wszystkiego

Wiersz bardzo ładny, przyjemny. Miło się go czyta. Ogólnie mi się podoba, a najbardziej ten kawałeczek:

ja nie wiem, czy tak sobie mozna wyrwać kawałek wiersza i powiedzieć, że ładny
dla mnie wszystko albo nic

czasami potrzeba
amputować kawałek,
dla zdrowia całości.

jeśli nie można tego zrobić dosłownie
to można tylko pokazać.

Ja tu wcalę nie chce powiedzieć, że akurat TEN kawałek mi się podoba, a ten nie. Tylko, iż ten, który poprzednio cytowałam najbardziej z całego do mnie przemówił. Tak, jakby nadał to coś całości.

A mi się podoba. Ładnie opisuje sytuacje, nie tracąc jednocześnie pewnej uniwersalności. Ale nie jest dla mnie jakoś wyjątkowo ważny. Nie kocham swoich wierszy tak mocno jak piosenek.

a mi się podoba. bardzo ładnie zgrane ze sobą i łatwo się czyta.
no i rym.

Bardzo mi sie podoba, zwlaszcza ze względu na sprytne ujęcie tematu i motyw jakiejś takiej... powtarzalności? W każdym razie ja to w ten sposób odczytuję. Ale - przekonałeś mnie do niego w zupełności. Brawo.

Ładny i tak lekko się go czyta. Zgadzam się, że może dotyczyć on wszystkiego, chodź ja zinterpretowałam go sobie po swojemu i mnie zachwycił.

Dla mnie to on jest taki łatwy i przyjemny do poczytania przy kawie chociaż można odczytać w nim coś głębszego... Ale człowiek, który nie chce i się do myślenia nie wysili także może znaleźć coś dla siebie!! Brawo!!! (dla mnie to jest nie do przeskoczenia)