Wymażmy go z mapy świata
chociaż na chwilę.
I tak to, że ma cię tam
prawie zawsze,
a ja nie mam cię tu
nigdy niemal
to za duży przywilej,

więc niech go nie ma.

Przez kilka godzin
poudawajmy, że moglibyśmy
wspólnymi drogami chodzić.

Wiesz, ja zwykle chodzę sam
tam gdzie chcę.
I tylko czasem żal,
że nie...

nieważne.

Znów tu jest.
Wyskoczył z pomiędzy słów,
niby przypadkiem.
Idiota.

Jak to jest? Kochasz go?
Nie wiesz?
Nie wiesz, to nie kochasz!

Musisz już jechać.
Cóż, też nie wiem
co dalej,

ale chciałbym, żeby go nie było

wcale.

Dobre.
Ale czytałam lepsze i Twoje.



To chyba najbardziej mi się podoba.

Ostatnio zmieniasz styl.
Wolałam poprzedni, i może dlatego nie jestem zachwycona.

A mi sie wlasnie teraz bardziej podoba. Ale tylko do 'niewazne', bo dalej troszke mi sie cos psuje, chociaz nie umiem znalesc nic konkretnego... I slicznie mi brzmi taki delikatny rym i daleko polozony chwilę - przywilej, az milo.

wiersz powinien sie skonczyc na 'niewazne'
dalszy ciag wszystko psuje.

Wiersz taki trochę... hmmm. Chaotyczny. Owszem, podoba mi się przesłanie, ale forma nie do końca do mnie przemawia.

Katonie, bardzo lubię Twoje wiersze, ale ten nie do końca. Jest dobry. Ale nie dość dobry jak na Katona.

Fajnie. Lubię takie komentarze. Dochodzę po nich do wniosku, że piszę na tyle dobrze, żeby pisać dalej, a jednak mogę w moich granicach pisać lepiej. To miłe i optymistyczne i lubię tak myśleć o swojej twórczości =)

nie wiem. Bywaly lepsze twoje dziela. ale koncowka rozkminila mnie kompletnie

To znaczy co zrobiła? Używam tego słowa w różnych dziwnych znaczeniach i nie umiem dokonać jednoznacznej wykładni. Ani językowej, ani systemowej.

no własnie zauważyłem ;]
właściwie rozłożyła mnie na cześci pierwsze i się wzruszyłem.

Moim zdaniem to bardzo dobry wiersz. Ale... no niestety w porównaniu z twoimi poprzednimi to nie jest wspaniały ale jest dobry...



A mi się tam ten fragment najbardziej podobał.

Podoba mi się. Pewnie też dlatego, że przypomina mi coś. Właściwie najbardziej chyba "Lewe lewe loff" Kultu. Nie ma za dużo z tym wspólnego, ale pierwsze skojarzenie.
Zmieniasz styl, to fakt. W tamtym wydaje mi się, że byłeś... hmm... bardziej sobą. Ale tu też sobie radzisz. Pozazdrościć.