Jeszcze przez najbliższe pięć sekund
będę się uśmiechała
będę udawała, że nie poczułam.
Policzek powoli nabiegnie krwią.
Zacisną się pięści na skrawku obrusa,
noga zrobi ciche tup-tup
czubeczkiem buta.
Zwrócę oczy ku górze,
jakby coś - tam - nagle - takie ważne.
Udam, że nic się nie stało.
Uśmiechnę się. Wzruszę ramieniem.
I z całych, całych sił
nie będę krzyczała

O w pytę. Dobre.

Czy w pytę? Nie wiem, na pewno mocne. To dobrze... tak myślę

Zaskoczyłaś mnie.
Stanowczo, mocno, z przekonaniem. Z bólem, zdecydowaniem.
Wolałabym, żeby napisał to ktoś inny, z Tobą czuję się zbyt mocno związana, żeby oceniać na chłodno.
Dla mnie świetnie.

Wielki powrót.
Jak zwykle.
Jedno mnie dawno zastanawia-dlaczego nie wysłałaś tego wszystkiego do jakiegoś wydawnictwa? Przecież teraz właśnie jest zapotrzebowanie na młodych poetów.

Troche niepozorne a jednocześnie mocne, dosadne, przejmujące.
tak chłodno idealne, może przez tematykę, może przez niby-banalność która banalnością na pewno nie jest. Strasznie smutne.. aż rozdzierające
Naprawdę świetne

Smutne, ale bardzo prawdziwe.
Nic nie jest powiedziane wprost, pozostawia miejsce na domysły.
Jestem pod wrażeniem.

Cholera, dobre. Bardzo dobre. Więcej nie powiem.

Cieszę się, że się podobało

Mary - e tam, nie przyjęliby. Pod warunkiem, że w ogóle by je przeczytali chyba się nie nadawam na prawdziwą poetkę (To nie kokieteria, ino szczerość, czytam czasem wiersze młodych poetów i widzę, że mi daleko)

A pff, idź spać hipokrytko.Zdajesz chyba sobie sprawę, na jakim poziomie piszesz.Może masz po prostu inny styl.