Brytyjska pisarka J.K. Rowling napisała prequel (wcześniejsze przygody) o czarodzieju Harrym Potterze. Tekst liczący 800 słów powstał w ubiegłym miesiącu i zostanie zlicytowany 10 czerwca na cele dobroczynne.

Prequel, którego treść pozostaje tajemnicą, ukazuje się rok po opublikowaniu ostatniego tomu przygód czarodzieja, Harry Potter i Insygnia Śmierci. Aukcję zorganizował dom Sotheby's w księgarni Waterstone's w Londynie.

Dochód zostanie przeznaczony dla organizacji literackiej English PEN i Dyslexia Action, która pomaga osobom cierpiącym na dysleksję - informują organizatorzy.

Podczas aukcji zostaną także zlicytowane teksty napisane specjalnie na tę okazję przez innych pisarzy brytyjskich, w tym laureatkę Nagrody Nobla Doris Lessing.

J.K. Rowling zarobiła na historii przygód Pottera ponad 500 mln funtów, zaś jej bajki The Tales of Beedle the Bard (Opowieści barda Beedle'a) zostały zlicytowane w zeszłym roku za 1,9 mln funtów.

Z WP. Informację tę potwierdza również The Leaky Cauldron.

Osobiście bym chyba chciała dostać to w swoje łapki .

fajnie, tak przedłuża fanom fazę pożegnania ze światem HP. no i zupełnie inaczej musi się jej pisać takie niespodzianki bez presji.

No dobra, dobra, ale ktoś to kiedyś ujawni? Jak już istnieje, to jak chcę go przeczytać!!!

na peeeewno wycieknie ;).

Hehe. Chodźcie, napiszmy jakiś i wycieknijmy, że niby oryginał. Coś tam kasy wpadnie zanim nas zdemaskują =D

Myślę, że ujawnią po aukcji.

Ze strony J.K. Rowling:

Section: News

Thursday 29 May 2008
Waterstones Charity Auction

A few months ago a number of authors were invited to handwrite cards for auction by Waterstones, on June 10, all proceeds to go to English PEN, the writers' association, and the Dyslexia Society.

After playing around with a number of different ideas I decided to write a short (for me!) excerpt from a prequel to the Potter series. It is about 800 words long and the action takes place around 3 years before Harry is born.

Although I did feel a bit like a relapsing addict as I sat down to write - the words poured from my pen with frightening ease - I am NOT working on a prequel. Indeed, I've written that clearly at the bottom of the card itself. I just thought that this was the best way to make money for two extremely worthwhile charities.

The good news for Potter fans who will not be able to bid at the auction is that you will be able to read the short story (along with amazing contributions from Doris Lessing, Margaret Atwood, Tom Stoppard, Irvine Welsh, Sebastian Faulks, Axel Scheffler, Lauren Child, Nick Hornby, Neil Gaiman, Lisa Appignanesi, Richard Ford, and Michael Rosen) by purchasing a book of facsimiles, which will be available in August. The proceeds from this book, too, will go to the charities.

tłumaczenie: http://www.angielskie.republika.pl
Czyli, z informacji ważnych: akcja opowiadania rozgrywa się mniej więcej na trzy lata przed urodzinami Harry'ego. Druga zaś rzecz to to, że, wraz z tym, co spłodzili pozostali autorzy poproszeni o udział w tym projekcie, będzie można osobiście zapoznać się z treścią tegoż w sierpniu, kiedy ukaże się książka zawierająca zbiór napisanych na zamówienie historyjek. Dochód z książki takoż pójdzie na cele charytatywne.

mało, że zbiór opowiadań: to będą faksymilia, czyli reprodukcje rękopisów

Faksymilia. W liczbie mnogiej znaczy się.

wystarczyło poprawić mi literówkę w poście, geez.

"cieszmy sie i radujmy się tym"

A ja bym chciała, że Rowling zrobiła taką super zarąbistą księgę, w której by były te jej wszystkie papiery na których opisywała postaci, jakieś rysunki, opisy, jakieś myśli, etc.
To by mnie najbardziej ucieszyło.

A ja bym chciała dłuższy epilog, kurde.

ja nienawidzę epilogu u_u

Ja też...
Dlatego chciałabym taki, który bym pokochała

no ale mogłabyć pokochać taki, który wcale nie byłby dłuższy ^-^ ale wedlug mnie był nie potrzebny. przynajmniej dla mojego umysłu. x)

Jeżeli JKR napisała ten epilog tzn. że jej zdaniem był potrzebny i już.

geez a wyobraźcie sobie ten ryk, jakby w ogóle epilogu nie napisała ;)

tak. mam już to przed oczami. "huraaa!"
http://nie-spamuj.eu/ochrona.html

Harry Potter, przed Harrym Potterem??? To brzmi trochę pokrętnie, ale mi się podoba...
Oby tylko trafił do Polski (w polskim języku oczywiście)...

epilog był fajny i tyle.
a 800 slow t otroche malo jednak.

Znakomicie taki problem rozwiazal Stephen King.
W ostatniej czesci cyklu Mroczna Wieza, na dlugo przed koncem ksiazki, po pewnych wydarzeniach dosc waznych King pisze do czytelnika cos w stylu "Drogi czytelniku. Teraz masz mozliwosc wyboru czy zakonczyc tutaj czy czytac dalej. Jesli chcesz korzystac ze swojej wyobrazni i moc snuc rozne rodzaje dokladnego zakonczenia - skoncz czytac, odloz ksiazke, ciesz sie wlasnymi myslami. Jesli jednak chcesz przeczytac jakie jest MOJE zakonczenie - czytaj ten tom do konca."

Stanowczo jestem zdania, że nie przyjmowanie do wiadomości jakiegokolwiek fragmentu z dzieła tylko dlatego, że my wyobrażaliśmy to sobie inaczej, to:
1. skrajny egoizm
2. brak szacunku dla autora.

Ja bym dodała jeszcze do tego podpunkt o megalomanii. Ale to już temat na inny temat.

Zgadzam się... w 100% Nie 800 słów, ale 800 stron

Właśnie że dokładnie 800 słów. Zaczynasz mi działać na nerwy, Dragon.

Chyba mi odporność spada, albo co.

ja tylko mówiłem, ze było by wtedy fajnie, a nie 800 słów... 1 kartka A4...

bo to nie będzie nowa książka a jedynie prequel

Dragon, ile Ty masz lat? Dwanaście? No, to Ci chyba odpuszczę... Ale tylko na razie. Skup się chłopie trochę więcej na tym, co piszesz, bo aż się tyłek marszczy czasem jak coś walniesz.

no prawda, nie fikej nie fikej, i uważaj żeby nie złamać regulaminu bo tu można za to dostać bana.

Mnie jeszcze ekscytuje Twoja sygnaturka o wymiarze sprawiedliwości i 'bogu' z małej litery. Mógłbyś rozwinąć?

To może se temat wydzielcie? Co?

O.K. sorki, nowy jestem i nie za bardzo wiem jak z wami gadać ... Postaram się to nadrobić.

P.S. poprawił sygnaturę... Dzięki...

To może ja teraz dla odmiany coś w temacie napiszę: rzeczony prequel poszedł na aukcji za 25 000 funtów.

Chętnie pożyczę za 10 złotych na jeden dzień =D

Nie musisz płacić 10 złotych . Opowiadanie można przeczytać w sieci, właśnie się pojawiło! Jak najbardziej legalnie, że dodam. Na tej stronie należy kliknąć w "Read our authors' stories", i później wybrać J.K. Rowling. Miłego czytania .


Edit: uff, miałam trochę trudu z rozszyfrowaniem poszczególnych słów (rzecz jest napisana odręcznie), ale warto było. Kurde, aż mi się ciepło w środku zrobiło. I smutno (znowu), że już nie czekają na nas następne fragmenty tej historii...

Przebiłam się. Dumna jestem.

Piekne to było. Takie... miłe dla mnie.

Rowling ma fajny charakter pisma.

Mógłby ktoś opowiedzieć o co chodzi w tym opowiadaniu? nie mogę praktycznie nic odczytać z tego pisma

No to nie jesteś jedyny...

Owczarnia przetlumaczy zapewne, ja to wrzuce w siec, oblebie z kazdej strony reklamami i zarobimy z owca fortune. (a przynajmniej na nowego iP )

Marzenia... Ale reklamy to dobry pomysł... Sam kiedyś chce takie na moją stronkę wrzucić... Tylko jak kasa przychodzi???

Na konto bankowe po osiagnieciu 100$. A da sie to osiagnac w mniej niz miesiac.

Wow!!! to brzmi nieźle... poproszę ojca o przepływanie mojej kasy na konto... Dużo tego??? Zależy to pewnie od liczby zaglądnieć na stronę???

OFFTOP
na PMki!

O.K. spoko... Teraz tylko gadam na temat... Sorry...

Ciekawy ten prequel, ale mało :]
Ot, myślałem, że coś bardziej znaczącego da niż taką w sumie rodzajową scenkę.

Może i mało, ale to na cele dobroczynne... To jest miły gest ze strony J.K. Rowling...

Ponieważ mam dobre serce, przepisałam tekst aby ułatwić życie tym, co mieli trudności z odczytaniem go. Ale tłumaczyć nie będę, nie mam czasu. Sorki. Może później ewentualnie, za kilka tygodni.

Wklejam dokładnie (a przynajmniej taki był mój zamiar) tak, jak jest w oryginale:

The speeding motorcycle took the sharp corner so fast in the darkness that both policemen in the pursuing car shouted ‘whoa!’ Sergeant Fisher slammed his large foot on the brake, thinking that the boy who was riding pillion was sure to be flung under his wheels; however, the motorbike made the turn without unseating either of its riders, and with a wink of its red tail light, vanished up the narrow side street.
‘We’ve got them now!’ cried PC Anderson excitedly. ‘That’s a dead end!’ heaving hard on the steering wheel and crashing his gears, Fisher scraped half the paint off the flank of the car as he forced it up the alley way in pursuit.
There in the headlights sat their quarry, stationary at last after a quarter of an hour’s chase. The two riders were trapped between a towering brick wall and the police car, which was now crawling towards them like some growling, luminous-eyed predator.
There was so little space between the car doors and the walls of the alley that Fisher and Anderson had difficulty extracting themselves from the vehicle. It injured their dignity to have to inch, crab-like, towards the miscreants. Fisher dragged his generous belly along the wall, tearing buttons off his shirt as he went, and finally snapping off the wing mirror with his backside.
‘Get off the bike!’ he bellowed at the smirking youths, who sat basking in the flashing blue light as though enjoying it.
They did as they were told. Finally pulling free from the broken wing mirror, Fisher glared at them. They seemed to be in their late teens. The one who had been driving had long black hair; his insolent good looks reminded Fisher unpleasantly of his daughter’s guitar-playing, layabout boyfriend. The second boy also had black hair, though his was short and stuck up in all directions; he wore glasses and a broad grin. Both were dressed in T-shirts emblazoned with a large golden bird; the emblem, no doubt, of some deafening, tuneless rock band.
‘No helmets!’ Fisher yelled, pointing from one uncovered head to the other. ‘Exceeding the speed limit by – by a considerable amount!’
(In fact, the speed registered had been greater than Fisher was prepared to accept that any motorcycle could travel.) ‘Failing to stop for the police!’
‘We’d have loved to stop for a chat,’ said the boy in glasses, ‘only we were trying–‘
‘Don’t get smart – you two are in a heap of trouble!’ snorted Anderson. ‘Names!’
‘Names?’ repeated the long-haired driver. ‘Er– well, let’s see. There’s Wilberforce …
Bathsheba … Elvendork …’
‘And what’s nice about that one is, you can use it for a boy or a girl,’ said the boy in glasses.
‘Oh, our names, did you mean?’ asked the first, as Anderson spluttered with rage.
‘You should have said! This here is James Potter, and I’m Sirius Black!’
‘Things will be seriously black for you in a minute, you cheeky little–‘
But neither James nor Sirius was paying attention. They were suddenly as alert as gundogs, staring past Fisher and Anderson, over the roof of the police car, at the dark mouth of the alley. Then, with identical, fluid movements, they reached into their back pockets.
For the space of a heartbeat both policemen imagined guns gleaming at them, but a second later they saw that the motorcyclists had drawn nothing more than–
‘Drumsticks?’ jeered Anderson. ‘Right pair of jokers, aren’t you? Right, we’re arresting you on the charge of–‘
But Anderson never got name the charge. James and Sirius had shouted something incomprehensible, and the beams from the headlights had moved.
The policemen wheeled around, then staggered backwards. Three men were flying – actually flying – up the alley on broomsticks – and at the same moment, the police car was rearing up on its back wheels.
Fisher’s knees bucked; he sat down hard; Anderson tripped over Fisher’s legs and fell on top of him, as flump – bang – crunch – they heard the men on brooms slam into the upended car and fall, apparently insensible, to the ground, while broken bits of broomsticks clattered down around them.
The motorbike had roared into life again. His mouth hanging open, Fisher mustered the strength to look back at the two teenagers.
‘Thanks very much!’ called Sirius over the throb of the engine. ‘We owe you one!’
‘Yeah, nice meeting you!’ said James. ‘And don’t forget: Elvendork! It’s unisex!'
There was an earth-shaking crash, and Fisher and Anderson threw their arms around each other in fright; their car had just fallen back to the ground. Now it was the motorcycle’s turn to rear. Before the policemen’s disbelieving eyes, it took off into the air: James and Sirius zoomed away into the night shy, their tail light twinkling behind them like a vanishing ruby.


Dopisek u dołu:

From the prequel I am not working on - but that was fun!
J.K. Rowling
2008

Rodzajową scenkę?... Oszalłeś?... Przecież tu jest całe mnóstwo szczegółów mega-ważnych, jak na przykład ich koszulki (z symbolem ni mniej, ni więcej, tylko Zakonu Feniksa!). Kto ich ścigał! Przecież oni uciekali przed śmierciożercami! Mamy obrazek z wojny, z pierwszej wojny z Voldemortem! Chłopie! A Ty mówisz, że mało znaczące?!

Okazało się, że źle odczytałem fragment o śmierciożercach Niewyraźnie było, no.
Przepraszam za nieuzasadnioną opinię.