Okropni ;d

bojownicy o prawdziwość i czystość metalu!
to coś dla was poczytajcie sobie forum manowara ;>

Zamiast o muskulach powinni pisac o penisach i o tym prez kogo z grupy chceiliby byc rznieci od tylca...
- kufa gej metla przestaje mnie bawic

Ten post był edytowany przez BlackOmen: 02.10.2005 12:44

Spójrzmy prawdzie w oczy. Większość z nas zaczynało wchodzić w styl "buntu" od tych słabszych kawałków. Czyli Linkin Park, P.O.D., Evanesance... U mnie w pokoju nadal wisi mega plakat pod (jak go odkleję to mi się tynk skruszy) Pewnie, że kochałam ten i inny zespół (w moim wypadku LP) ale po paru miesiącach w dłonie wchodziły mi kompakty Megadeth czy KoRn'a. Owszem lubię, ale nie ubóstwiam. Wolę coś co raczej daje mi powera. Coś co gra w całej mojej duszy i na zewnątrz. A mowa o Red Hot Chili Peppers, S.O.A.D., Nirvana i HappySad.

Ale to tylko moje skromne zdanie.

Ja tam nie zaczynałam od Linkin Parków. Jak się ma tatę maniaka, to od razu leci klasyka ...

z całym szacunkiem dla klasyków - fajnie się czyta starsze recki, gdzie autor tejże zachwyca się, jakto zespoły grały cięzko i szybko. obecnie Cypress Hill na Bones ich połyka na raz ;p Ciekawe też, co by napisali w '76 jakby im dać do posłuchania najnowszego Exodusa? ;>

No tak, zgoda, tylko czy w rocku koniecznie chodzi o to, żeby było jeszcze szybciej i jeszcze głośniej?

niekoniecznie, ale ja nie mam nic przeciwko mięsistym riffom, zagęszczonej perkusji i basowi wprawiającemu plomby w rezonans. nawet preferuje taki łomot ;p
a z drugiej strony - [chociaż szufladkowanie ssie ;]] nazwy takie jak speed, thrash albo hard zobowiązują

waiting for "Hypnotize" SOAD-u....mam nieodpartą pokusę zakupienia oryginału, premierka była wczoraj, teledysk do singla "Hypnotize" już mam i czekam, zacieram rączki...Jak twierdzą chłopaki z Systema: ta płytka im jeszcze lepiej wyszła i są z niej bardziej zadowoleni niż z "Mesmerize". Ja chcę już już już już!!!!

Jak w stylu Mesmerize, to ja się potłukę. M. było okropne.

Ja "Mesmerize" odebrałem z mieszanymi uczuciami. Co do prawdy jest kilka świetnych utworków, który mnie urzekły, ale niektóre w ogóle mi nie podchodzą. Chyba najbardziej mnie "przekonała" ballada Lost in Hollywood, świetny utwór, w którym SOAD udowadnia że potrafi zagrać coś wzruszającego, spokojnego. Poza tym szybkie "Revenga", prześmiewcze "Radio/Video" i singlowe "Question!". Z piosenek które były dla mnie niemiłym zaskoczeniem to na pewno "Old School Hollywood" i utwór promujący czyli "Cigaro". Tak więc obok kilku naprawdę dobrych kawałków znajdują się też i takie które mi nie odpowiadają, ale to w sumie wkażdej płycie SOAD-u znajdą się i perełki i zgniłki. Ale mam nadzieję że chłopaki nie spuszcza teraz z tonu i "Hypnotize" to będzie coś naprawdę wielkiego na miarę "Toxicity". A i tak zawsze będzie mnie urzekało w ich muzyce to przejście od spokojnego rytmu po szaleńczą i szybką mzuykę, i przede wszystkim łączenie różnych stylów. Serj wszystko zaśpiewa!!!

tylko Daron sie wpieprza za często na ostatnich dwoch płytach ;]

to ja tak po skrócie pojade z Hypnotize:
1. Attack - spokojny refren, przeplatany z łupaniem pomiędzy byob a cigaro. Chop Suey sie nie spodziewajcie ;p
2. Hypnotize - mocna rzecz doskonala na singiel. i wszystko na ten temat. nawet drugi wokalista az tak nie irytuje
3. Dreaming - mozna porównac do Attack - zbudowane na podobnej zasadzie, ale zamiast cigarowego walenia jest wiecej zagrywek kojarzących sie z Toxicity.
4. Kill Rock'N'Roll - mój kolejny typ na singiel. dosyc proste granie bez komplikacji - idą za riffem - z cholernie melodyjnym refrenem i ponownie dwoma wokalami.
5. Stealing Society - bardzo systemowy - zagrany tak jak mozna tego oczekiwac. w kompozycji kojarzy sie nieco z Radio/Video - czyli pod wokal nagrany lżejszy podkład [nie liczę refrenu i - oczywiscie - partii bez wokali].
6. Tentative - prawie to samo, co wyżej ;p z tą różnicą, że częściej się rozpędzają i mniej oszczędzają instrumenty
7. U-Fig - po kilku przesłuchaniach nadal uważam go za wypełniacz
8. Holy Moutains - imo Aerials tej płyty.
9. Vicinity Of Obscenity - pozornie jakaś zeschizowana kompozycja [a teksty to klasyka "co poeta miał na myśli?"] w stylu Bounce/X. ale najciekawszy smaczek kryje się w - niepsodziewanie ;p - refrenie. Końcówka płynnie przechodzi w
10. She's Like Heroin - tu w przeciwnieństwie do poprzedniego kawałka, tekst jest jasny i klarowny - prostytucja i uzależnienie. muzycznie - poczatkowo moze sprawiac wrazenie, ze muzyka była napisana na 'wspomaganiu' ;p całośc opiera sie na sekcji rytmicznej, gitara wystepuje okazjonalnie do ostatniego refrenu.
11. Lonely Day - krótka balladka z refrenem nieco 'childrenowskim' - mocno zagranym i zaspiewanym z nutką rozgoryczenia, jakiegoś drobnego schizu. kolejny typ na singiel.
12. Soldier Side - podobnie jak Lonely Day - balladka. w srodku niczym nie zaskakuje, najlepsze na końcu - Intro Soldierside zagrane z wykopem ;p

czy lepsza od Mesmerize? nie wiem - spodziewałem się wiecej czadu spod znaku Toxicity, więc z leksza 'to nie to'. źle nie jest - poziom porównywalny z wczesniejszą płytą - moze odrobinę wyzszy; na szczęscie brak takiej wpadki jak Old School Hollywood [syntezatorów nawalili jak Fear Factory ;]]

jak ktos chciałby poczytac o The Legacy w wykonaniu Testament - niech pisze własnie słucham

Ten post był edytowany przez Child of Bodom: 22.11.2005 22:20

Ja tam zaczynałem od klasyki przez duże "K". Oczywiście najpierw poleciał Iron Maiden a za nim Black Sabbath, Kiss, Judas Priest, Jethro Thull, Def Leppard, Saxon. Skończyło się na tym, że obecnie trawię "Demigod" Behemotha

Mam takie zapytanie. Ktoś kojarzy kapelę MonstruM?
Rozwala połowę polskich zespołów metalowych (grają coś jak Iron Maiden) i pochodzą z miejscowości, gdzie JA chodzę do szkoły !!

Ja jeszcze o SOAD. Płyta Mesmerize cierpi (jak już stwierdził Child) na syndrom ZDD, czyli Za Dużo Darona. Daron śpiewa, Daron pisze piosenki, Daron wypowiada się w wywiadach, że ta płyta zawiera dużo jego uczuć, ale chłopaki nie mają nic przeciwko temu (khm). Do tej pory pisał tylko muzykę, brzdąkał na gitarce i od czasu do czasu cośtam popiskiwał w tle i było ok, bo System to dwie rzeczy- muzyka i świetny wokal Serja.
A teraz miauuu, lalalalaaa i sweet Danny and Lisa, które mnie rozwala za każdym razem jak je słysze.
Płytę Mesmerize oceniam jako popowy projekt solowy Darona, z lekkimi ostrzejszymi wstawkami w wykonaniu SOAD.

Ten post był edytowany przez Cat: 23.11.2005 11:46

Oni nigdy mnie nie przekonali do końca. Doceniam ich i właściwie trudno mi coś temu zespołowi zarzucić (w warstwie muzycznej oczywiście - w warstwie ideowej zarzucam tym lewackim idiotom właściwie wszystko...), ale to jednak nie moja bajka. To jednak nie RATM.

Jesli juz mowimy o SOAD to mi znacznie opadl entuzjazm z nimi zwiazany. Ideologicznie, muzycznie, caloksztaltowo.

czasem mi wstyd że zaczynałam właśnie od Linkin Park...kochałam ich i czasem żal mi całej kasy wydanej na oryginalne płyty:/wszystkie single i w ogóle jazda na maksa....ale w końcu od czegoś trzeba było zacząć teraz nie słucham klasyków ale czegoś co wydaje mi siem lepsze i bardziej wartościowe przynajmniej niż LP;) a no i soad HappySad też teraz.....



hm....ja mam ją od z trzech tygodni<nie mogłam napisać bo nie maiałm neta;)> i powiem szczerze dużo jej nie słuchałam fajna i w ogóle, ale nie porywa aż tak.... obecnie skupiłam się na bardzo mało znanym zespole który powstał w okolicy zamku Czocha;)-Leśnej...grupka nazywa się Izmair i gra...no nie wiem gotyk chyba ;)zagrała w Zielonej Górze na zakończeniu Abracadabra Gothic Tour 2005...mhm...ich stronka;)

a co tam panie, w 2005 usłyszelismy ciekawego? - mały srodowiskowy ranking. Polecam spojrzec na typowanie Nergala. Jego notowania w oczach "prawdziwej" braci pewnie sięgnęły juz 666 kilometrów poniżej piekielnych odchłani ;>

child - pusc sobie 'on the run' pink floydow i patrz na trzech panow w twojej sygnaturze, idealnie pasuje. (tak swoja droga, kim sa ci dwaj z przodu? [z tylu - carrey]).

ale do tematu, choc wlasciwie to nie jestem pewien czy w odpowiednim miejscu to pisze. przegladajac file liste jednego z uzytkownikow soulseek'a, natrafilem na cos takiego 'pink floyd:the dark side of the moon - orbitlal remix'. o ile floydow nie wypada przedstawiac, to o zespole orbital nie kazdy chyba slyszal. panowie graja ambient techno (sic!), tyle tylko, ze sluchajac ich ma sie wrazenie, ze powinno to brzmiec, sam nie wiem - inaczej. mowie tak, bo po przesluchaniu ich dwoch plyt daje troche do zrozumienia jak zalosna jest stricte komercyjna odmiana elektroniki, ktora na codzien mamy okazje sluchac/ogladac w tv. a jak samo polaczenie wyszlo - coz, niektorzy remixowanie PF uwazaja za cos pomiedzy glupota, chamstwem a zbeszczeszczeniem swiatyni dobrych gustow muzycznych (swoja droga - wyszedl niedawno nagrany od nowa 'the wall', to znaczy przez zupelnie innych luddzi - slyszal to ktos?), ale mi barzdo przypadla do gustu ta hybryda. najlepsze jest to, ze zmiany w niektorych (co nie znaczy wszystkich - np. 'money' brzmi jak przeboj disco;) utworach sa czysto kosmetyczne - ot tutaj dodane echo, troche spokojnego beat'u, troche organkow, znizony/zawyzony glos, a slucha sie tego naprawde przyjemnie milo. milosnikom eksperymentowania sczerze polecam, jesli ktos chce posluchac - @ soulseek nick 'gr1mson' (ewentualnie pogonic mnie w pm'ie).

Ech, ja kocham Nightwisha i po mojej sygnaturze to chyba widać, lecz lubie sie porwać na dajmy... Moonspella, Children of Bodom, System Of A Down albo jeszcze Korn. Nightwish jest super i chociaż mam niewiele jego utworów to przesłuch..ę je na okrągło. System i Korn nie są też takie złe, więc od czasu do czasu nie zaszkodzi, ale Moonspell... Warto przesłuchać Irregious (czy jakoś tak)!

te jakos tak nazywa sie Irreligious ;P

po prawej chyba Aykroyd, a lewego ni chu chu ;P

czy ktoś miał już styczbność z tworem 'roadrunner united – the all-star sessions'?

nie, ale po składzie i twórczości zaangażowanych w to osób [Trivium, Machine Head, Killswitch Engage, Fear Factory, pan Akerfeldt choćby] wnoszę, że będzie urywało głowę przy samej (_!_) ;]

Ale srogi tort dostał \m/

Jeśli chodzi o SOADa to mój współlokator mnie katuje Mezmerizem i Hypnotizem, bo jak inaczej można nazwać słuchanie tych dwóch płyt przez 24h na dobę non stop?//o przepraszam, czasem sobie puszcza "dobry polski hiphop" = pal ziółko, pal ziółko...//W każdym razie płytki mam przewałkowane dogłębnie i z jedna piosenka mi się na obu podoba. Pozatym ci panowie polecieli sobie w kulki. Łączny czas trwania tych płyt to jakieś 70 minut, nie lepiej było wydać jednej płyty?

roadrunner united mi się sciąga.

Grimmy -> kiedyś się do ciebie po tą przeróbkę PF zgłoszę, choć jestem z góry wrogo nastawiony.

Odkrycie sezonu zimowego, piosenka Again zespołu Archive, wyszła w 2002 chyba. Aż żal, że tak późno odkryłem.
Jeżeli chodzi o polskę to dwa zespoły mi wpadły w ucho ostatnio. Power of Trinity - reagge. Dobre gitary i dobry wokal, czego tu więcej potrzeba?
Snowman - coś dziwnego co mi się podoba, przesłuchajcie sobie.

Słyszałem fragmenty w Trójce w Minimaxie, leciał przez jakieś 3-4 tygodnie w niedziele. Wiem tylko tyle że jest to projekt jakiegoś duńskiego zespołu ale nie mam pojęcia jak się nazywa, praktycznie niedostępne w Polsce.