Drzewo · [ Standardowy ] · Linearny+ Werter współczesny

Hmmmm... Też napisany przypadkowo :/ Ostatnio coś takie właśnie wierszyska mi wychodzą


Nie było strzału ani spektakularnych krzyków
wystarczyła jedynie garść białych pigułek,
bo tańsza przecież, a zawsze trzeba oszczędzać.
Leżał zwinięty w embrion w brudnym pokoiku
a włosy miał jeszcze mokre od deszczu.
Jedyny świadek - martwa cisza -
siedziała uśmiechnięta w obdartym fotelu.
Lotta miała rude włosy i spódnicę
zawsze zbyt krótką. Czasami jej śmiech
jak strzał z pistoletu wbiegał przez
wpółotwarte okno. Jeszcze nie wiedziała.
Za chwilę tu wejdzie, spojrzy na ściany
i na list zmięty, w chłodnej dłoni rozparty.
A potem zimna gama krzyku
wypryśnie nagle jak talerz rozbity,
zawisnie nad stołem, potknie na schodach
i ucieknie na ukos przez czarną noc świtu

yyy... łał...

Znow cos innego. Innego niż inne. Takiego z trescia. Bez emocji. A przeciez wiekszosc wierszy jest o emocjach.
No po prostu nie wiem jak skomentowac.
Zmienilabym jedno. Przed "Lotta" zrobilabym jeszcze jeden enter. Zby byla nowa zwrotka... choc nie wiem czy to by wszystkiego nie zepsulo. Byloby jasniej.

Cóż.. ja jestem pod wrazeniem.

Ja tez jestem pod wrazeniem.

Jestem pod wrazeniem.

Inny, zgrabny i interesujocy.

Popieram przedmówczynie;]

Werter z ust (czy raczej pióra,klawiszy?) nastolatki. O ileż lepiej brzmi niż od mojej polonistki (która nawiasem mówiąc potrafiłaby nawet z Mistrza i Małgorzaty zrobić powieść o szarych, polskich wieśniakach).
Dziękuję

Dla mnie torszeczke zbyt dosłowny. Ten embrion troszke mnie odstraszył... ale oprocz tego dośc fajnie

ładna opowieść...
poetycko napisana...

ale dla mnie to tylko ladna opowieść...

Niezwykłe... tak jakoś dziwnie mną wstrząsnął =) pewnie dlatego, że jest taki inny... jak ja kocham oryginalność =)

Chociaż chyba za bardzo zalatuje mi prozą... =)

Pięknie piszesz, naprawdę pięknie... =)

ps. sprzedajcie mi trochę talentu!!