Drzewo · Standardowy · [ Linearny+ ] W Krzyżowym Ogniu żalu

[Sihaja]

I góry lasy, i góry lasy, i góry lasy
uschłe, nieciekawe
i morza rzeki, i morza rzeki, i morza rzeki
szare, bure, codzienne
i słońce chmury, i słońce chmury, i słońce chmury
ciemne, takie ciemne, ciemne.
Pod skórą krew płynie, obmierzła, powolna
zgęstniała jak ciemna burza krążąca
nie moja, jak okno śmiejące się z przeciwka
okrutna, jak brak fali na chauście morza gniewnym;
żaglowiec bez wiatru ma połamane żagle.
Skrzydła, skrzydełka, lecą gdzieś, lecą
beze mnie. Aj, boli, nie boli, westchnienie.
Świat oglądany przez szklaną pozytywkę.

[voldzia]

pierwsza część wiersza mi się nie podobała, ale druga mnie zaskoczyla i spodobala mi sie. Stworzylas taki niepowtarzalny, troche straszny klimat. wiersz mi sie pdoodbal

[Ellie]

Ja mam jedną uwagę- haust to się chyba przez samo h pisze =)

[Zusia =)]

oj, Sih, Twoje wiersze są zawsze... nie wiem, jak to opisać.
Ale bardzo je lubię...
umiesz pisać. i widać, że nic nie jest w nich na siłę.
a to JEST talent.
podoba mi się =) chyba zresztą jak zawsze.