[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Werter współczesny

[Sihaja]

Hmmmm... Też napisany przypadkowo :/ Ostatnio coś takie właśnie wierszyska mi wychodzą


Nie było strzału ani spektakularnych krzyków
wystarczyła jedynie garść białych pigułek,
bo tańsza przecież, a zawsze trzeba oszczędzać.
Leżał zwinięty w embrion w brudnym pokoiku
a włosy miał jeszcze mokre od deszczu.
Jedyny świadek - martwa cisza -
siedziała uśmiechnięta w obdartym fotelu.
Lotta miała rude włosy i spódnicę
zawsze zbyt krótką. Czasami jej śmiech
jak strzał z pistoletu wbiegał przez
wpółotwarte okno. Jeszcze nie wiedziała.
Za chwilę tu wejdzie, spojrzy na ściany
i na list zmięty, w chłodnej dłoni rozparty.
A potem zimna gama krzyku
wypryśnie nagle jak talerz rozbity,
zawisnie nad stołem, potknie na schodach
i ucieknie na ukos przez czarną noc świtu

[Egwadien]

yyy... łał...

Znow cos innego. Innego niż inne. Takiego z trescia. Bez emocji. A przeciez wiekszosc wierszy jest o emocjach.
No po prostu nie wiem jak skomentowac.
Zmienilabym jedno. Przed "Lotta" zrobilabym jeszcze jeden enter. Zby byla nowa zwrotka... choc nie wiem czy to by wszystkiego nie zepsulo. Byloby jasniej.

Cóż.. ja jestem pod wrazeniem.