[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Wiersz

[matoos]

"Kruki"

Zawsze podziwiałem kruki
Wielkie czarne ptaki unoszące się nad mą głową
Biegłem
Ścigałem ich cienie z okrzykiem na ustach
Krzyczałem
Ja też chcę latać
Kiedy moja głowa znalazła się na poziomie ich skrzydeł
Poznałem Ją
I nauczyłem się latać bez kruków
Uniosłem się ponad nie
A później
Kiedy przestałem słyszeć ich krakanie
Spadłem
Bez niej
Spodziewałem się że mnie rozdziobią
Ale stało się inaczej
Nigdy nie dotarłem do ziemi
Bo stałem się jednym z Nich

[muszka Me]

Za pierwszym razem podobało mi się tak dosyć średnio. Za drugim zaczęłam jednak czegoś szukać... i chyba znalazłam =)

Widać, że jeszcze nie ma w sobie tego "czegoś" co zyskałeś całkiem niedawno. Czegoś -- takiej swoistej oryginalności (i idealności wręcz). Sprawia wrażenie jakiejś nie do końca wygładzonej powierzchni (co też ma swój urok).

Niemniej jednak inne Twoje mi się bardziej podobają. Może dlatego, że ten feniks już mi się od "Zakonu..." z Harrym tak ściśle kojarzy? Nie wiem. Ale życzę weny, bo się przyda =)