[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Zbiorówka o HP+HG [NK], Po raz trzeci pisany od nowa...

[Narsil]

Wybaczcie, ale miałam zapisany jedynie mój początek...:(Obiecuje, ze teraz będe wszystko zapisywać!To przypomne wam początek...

Harry siedział zamyślony w swoim pokoju.Kilka dni temu
skończył piętnaście lat.Jego wzrok powędrował do kartek
urodzinowych od swoich najlepszych przyjaciół.Koślawe
pismo Rona, krzywe grafy Hagrida, pośpieszne litery Syriusza
i staranna kaligrafia Hermiony.Na samą myśl o tej ostatniej
osobie, Harry odczuwał dreszcze.Coś czuł do jego najlepszej
przyjaciółki, więcej niż przyjaźń.Długo jednak nie mógł myśleć, ponieważ ciotka Petunia zawołał go na dół. "Co mogą
odemnie chcieć..." myślał Potter.
-Słuchaj chłopcze...-Zaczął wuj Vernon gdy tylko Harry
usiadł.-Jedziemy na wakacje na Hawaje...Pani Figg nie wiemy
czemu nie ma.Ciotka Marge jest w szpitalu.Nie mamy cię
gdzie zostawić...Jedziesz z nami.-Te ostatnie zdanie
wypowiedział tak, jakby był na łożu śmierci.
-C-co?-Wydukał Harry.
-Nie marudź!Wyjeżdżamy jutro po południu!Wynocha do
swojego pokoju!-Harry powlekł się do siebie...Wakacje ma
zepsute...A miał nadzieje jechać do Rona.Postanowił napisać
listy do przyjaciół.Zajęło mu to reszte dnia, ponieważ był
bardzo zaskoczony, zasmuconu a zarazem zdenerwowany
całą sprawą.
-Hedwigo zanieś to Ronowi, Hermionie i Syriuszowi...Potem
kieruj się na Hawaje...Eee...To jest...-Ale sowa już wyleciała,
więc Harry uznał, ze wie gdzie jest to "bajeczne"
miejsce.Nazajutrz był już gotowy.Wujechali na lotnisko i
polecieli w ciepłe kraje.Harry zdecydowanie wolał by polecieć
tam na swojej błyskawici.Podróż samolotem nie podobała mu
się.Gdy wkońcu wysiedli, Potter odetchnął z ulgąl.Dotarli tam
wieczorem, więc po skonsumowaniu kolacji poszli spać.Na
szczęście mieli oddzielne pokoje.Harry wyspał się jak nigdy.Rano po śniadaniu poszli na plaże.Harry czuł satysfakcje, chodząc w ‘bikini’ ().On, dobrze umięśniony, dobrze prezętujący się w takim stroju, a obok Dudley, gruby, rozlazły i wyglądający jak słoń w bikini.Gdy rozłożyli się z wszystkimi bambetlami (tak to nazywa moja siostra), Potter postanowił iść popływać.Gdy szedł w strone morza i przeciskał się przez całą mase ludzi usłyszał, że ktoś go woła.Nie był to żaden z Dursleyów.Była to jakaś dziewczyna.Gdy Harry ją zobaczył, oniemiał z wrażenia.Piękna...Kształty idealne...Boska...
-Harry!-To przecież Hermiona!Wyglądała cudownie.Zmieniła kolor włosów.Miała teraz szkarłatne włosy ze złotymi pasemkami.Prawdziwa Gryfonka...
-Harry, tak tęskniłam!-Krzyknęła i rzuciła mu się na szyje.Potter objął jej cudowną talię.
-Witaj Hermiono...Wspaniale Cię widzieć...-Powiedział chłopak czując wielkie szczęście i spokój, mając ją w ramionach.Jej skóra była niesamowcie gładka.Harry się troche zaczerwienił.
-Co Ty tutaj robisz?-Zapytała puszczając jego szyje i całując w policzek.To go troche (troche?Bardzo!) rozkojarzyło.
-Bo....Eeee...Dursleyowie tu przyjechali i nie mieli mnie gdzie zostawić.Jak Ci mijają wakacje?Ile już tu jesteś?Po Twojej skórze widze, że już dość długo...
-Jestem tu całe wakacje.U mojej cioci...
-Tak?M-myślałem, że pojedziesz do kruma...-Tak.Harry bardzo się tego bał.
-Nie.Zapraszał mnie, ale nie mam ochoty dalej prowadzić znajomości.On jest jakiś dziwny...-Harry teraz czuł się naprawdę szczęśliwy.Jest tu, Hermiona stoi tak blisko, piękna pogoda, Dursleyów ma gdzieś...Wszystko jak w bajce.Postanowili iść popływać.Po kilku minutach usłyszeli bardzo głośny plusk, jakby ktoś wrzycił coś ogromnego i ciężkiedo do morza.Obrucili się i zaczeli głośno śmiać.Ich śmiech niósł się daleko.To Dudley wskoczył do wody.Próbował płynąć, ale cały czas ciągło go na dno.Widząc grasującego wieloryba postanowili wyjść z wody i pospecerować.Hermiona podbiegła do rodziców, by im powiedzieć o ich planach, a Harry powlekł się do Dursleyów.
-Idę się przejść.-Powiedział.Nic mu nie odpowiedzieli.Wiedział, że ucieszyliby się, jakby się zgubił.Szli daleko wzdłóż brzegu rozmawiając i mocząc szfaje w wodzie.Doszli do pustej plaży.W oddali, za nimi widać było kolorowe parasole, ręczniki i malutkich ludzi w kolorowych strojach.


Pa :*

[Tajemnicza]

Szli tak upajając się tą chwilą. Harry ukazał Hermionie troskliwość. Przekonała się ze Harry jest tym pierwszym najlepszym. Doszli do domq, gdy było ciemno. Weszli do srodka. Harry zatrzymał się. Spojrzał się na Hermi. Oczy błyszczały, włosy pięknie się ułożyły. Nie mógł się powstrzymać. Pocałował ją namiętnie. Hermiona odwzajemniła pocałunek. Nie odezwali się tylko się usmiechnęli. Nagle z za progu pojawiła się ciotka.
-Hermiono, co się stało!? - Zaczęła się wpytaywać
-Wspinaliśmy się na skałę i jak byliśmy...Na górze....Skała się osunęła...I..- Tłumaczył Harry
Więcej nie powiedziała ciotka kierowała go do pokoju gościnnego na 3 piętrze. Harry uradowany tym ze może dotknąć jej cudych włosów położył ja na łóżku.
-Harry przynieś apteczkę, stoi w kuchni na 12 poziomej półce-powiedziała ciocia
Harry pobiegł bez słowa. Wrócił po chwili. Ciocia zaczęła cos robić z nogą. Było słychać tylko lekkie - odgłosy Hermi typu "auł" "boli". Harry cierpliwie czekał. Ciocia powiedziała ze Ma tylko skręconą kostkę. Harry podszedł do łóżka Hermiony.
-Zostanę z tobą na noc. Będę czuwał-powiedziął z błyskiem w oczu
-Dziękuję..ale nie...-Hermiona nie dokonczyła.
-Muszę musze-dokonczył-zaśnij teraz, odpocznij-
Hermiona po piętnastu minutach zasnęła. Harry całą noc nie spał. Czuwał. A tio pił herbatę albo przyglądał się Hermionie. Wyglądała pięknie. Nagle Hermi zaczęła otwierać oczy. Harry usiadł na łóżku obok. Dziewczyna się uśmiechnęła. Harry schylił się i pocałował ją. Uczucie było jeszcze milsze niż wcześniej. Nagle bezwładnie zaczął się kłaść na łóżku później na Hermionie. Nikt nie chciał przestać. Ale Harry opamiętał się. Zszedł i zdołał wydusić "przepraszam, ja już pójdę" i odszedł. Hermiona szczęśliwa znowu zasnęła. Harry zbilzał się do hotelu w którym zatrzymali się Durseyowie Nadszedł następny piękny dzien.


Sory za bledy ale ja niepotrafie pisac bezbłędnie