Wytyczający Ścieżki
Grupa: czysta krew..
Postów: 1878
Dołączył: 15.04.2003
Skąd: Ztond...
Płeć: Mężczyzna
|
Po pierwsze: Relatywizm polega nie na
kwestoionowaniu obiektywnych wartości tylko na założeniu że wszystko jest
relatywne. Twierdzisz że słowa są obiektywne? To wyjaśnij mi proszę dlaczego
mówiąc laska mogę mieć na myśli jednocześnie kawałek drewna używany do
podpierania się jak i piękną kobietę? Wyjaśnij mi na czym polega piękno
obiektywne? Pokaż mi jedną prawdę sformułowaną słowami która jest
obiektywna? Na tym polega relatywizm.
Po drugie:
Jest kilka
szkół mówiących na temat definicji definicji:
Za :
Lech Zacher:
"Racjonalność myślenia, decydowania i działania - pytania i
wątpliwości"
WSPiZ, Master of Business Administration, nr 3/98, rok
1998, str 25-28., afiliacja: WSPIZ
| QUOTE |
Relacja wiążąca dwa argumenty, czyli
predykat dwuargumentowy. Pytania o istotę znaczenia, stawiane przez logików,
filozofów i językoznawców, S.A. w istocie rzeczy pytaniami o to, jak
zdefiniować zwroty typu: x znaczy y, x ma znaczenie y, znaczeniem x-a jest
y, y jest znaczeniem x-a, oraz zwroty od nich derywowane w wyniku
zastosowania do nich transformacji redukującej: x ma znaczenie, x nie ma
znaczenia, x nic nie znaczy, znaczeniem jest y. Pytania te dotyczą dwóch
kwestii: a) co w tych zwrotach reprezentują zmienne argumentowe x i y, czyli
jaki jest zbiór wartości zmiennych x i y; B ) jak jest treść terminu
"znaczy" i jego derywatu syntaktycznego
"znaczenie".
Najogólniejsza odpowiedź na pytanie o zbiór
wartości zmiennej x jest jednoznaczna: wartościami x są mianowicie wyrażenia
W. W różnych kierunkach semantycznych różnice odpowiedzi dotyczą jedynie
zakresu wyrażeń. W niektórych ujęciach, zwłaszcza w logice, za wartości x
uznawano tylko wyrażenia nazwowe, czyli (wg szerszej definicji nazwy)
wyrażenia indywiduowe i predykaty jednoargumentowe. W językoznawstwie
tradycyjnym wartościami x były wyrazy, współcześnie częściej wartościami x
są przede wszystkim wyrażenia zdaniowe. Można powiedzieć, że logika
tradycyjna koncentrowała się przede wszystkim na znaczeniu nazw,
językoznawstwo tradycyjne - na znaczeniu wyrazów, logika i językoznawstwo
współczesne badają przede wszystkim znaczenia wyrażeń zdaniowych i derywują
znaczenia wyrazów od znaczeń struktur zdaniowych, których są
składnikami.
Pytanie o zbiór wartości y jest formułowane za pomocą
wyrażeń: "czym jest znaczenie" lub "co jest znaczeniem".
Według tego, co uznawano za zbiór wartości y, wyróżnić można kilka teorii
znaczenia.
1) Najstarszą z nich jest teoria asocjacjonistyczna,
wywodząca się od empirystów brytyjskich i utrwalona przez XIX-wieczną
psychologię, która z kolei wywarła znaczny wpływ na językoznawstwo. Według
niej znaczeniami wyrażeń W są przedstawienia lub idee, myśli M powiązane z
kształtami fonicznymi na zasadzie praw kojarzenia. K. Ajdukiewicz uściślając
definicję znaczenia sformułowaną przez J. Locke'a zastąpił wyrażenie
"myśli" zwrotem "typy myśli", chodzi tu bowiem nie o
indywidualne przedstawienia, ale o to, co jest wspólne klasom indywidualnych
przedstawień wywoływanych przez klasy określonych brzmień. Według tej
koncepcji formuła dla znaczenia mogła by mieć postać: W znaczy M. Definicje
asocjacjonistyczne mają tę wadę, że są zbyt ogólnikowe i nieoperacyjne. Są
poza tym definicjami heterogenicznymi: argument pierwszy (x) należy do
języka, argument drugi (y) jest pozajęzykowy, należy do sfery zjawisk
psychicznych.
2) Według kolejnej teorii znaczeniem jest wyróżniona
treść charakterystyczna wyrażenia, zwana treścią językową lub konotacją.
Przez treść charakterystyczną rozumie się zespół cech przysługujących
desygnatom danej nazwy i tylko im. Twórcą tej teorii był J. S. Mill, który
wprowadził pojęcie konotacji jako synonimu "znaczenia nazwy",
ograniczając je tym samym do zbioru nazw, a ściślej do zbiorów orzeczników
(predykatów jednoargumentowych), ponieważ wyłączył ze znaczenia nazwy
(imiona) własne. Podobnie jak definicje asocjacjonistyczne, definicja ta
jest heterogeniczna: argument y należy do sfery przedmiotów fizycznych.
Znaczenie w tej teorii jest czymś obiektywnym, co znajduje się w
przedmiotach pozajęzykowych. Formuła dla znaczenia mogła by mieć w niej
postać: W znaczy C1...Cn
3) Kolejna teoria interpretuje znaczenie
jako przedmiot idealny lub intensjonalny. Wariant filozoficzny tej teorii
występuje w systemach A. Meinonga i E. Husserla, wariant
logiczno-semantyczny u G. Fregego i A. Churcha. Ogólnie, teoria ta, podobnie
jak dwie poprzednie, umieszcza argument poza sferą języka, ale przypisuje mu
charakter przedmiotu nie należącego ani do obiektów psychicznych, ani
fizycznych, lecz do sfery przedmiotów idealnych lub abstrakcyjnych, według
określenia G. Ryle'a - do "trzeciego świata". Koncepcja ta
jest trudna do ściślejszej interpretacji.
4) Wśród teorii
traktujących znaczenie jako element samego języka istotną rolę, zwłaszcza we
współczesnych teoriach semantyki językoznawczej, odgrywa koncepcja, według
której po to, aby stworzyć homogeniczną definicję znaczenia, należy znaleźć
metajęzykowy odpowiednik definicji realnych, wewnątrzjęzykowych (w których
definiuje się przedmioty pozajęzykowe poprzez ich własności), czyli
definicję nominalną. Według definicji nominalnej zbiorem wartości y jest
zbiór wyrażeń predykatywnych złożonych (nierelacyjnych i/lub relacyjnych) i
iloczynów wyrażeń predykatywnych złożonych. Definicja taka ma schematyczną
postać: W znaczy WW (gdzie WW=wyrażenie złożone). Przykładami definicji
nominalnych mogą być następujące wyrażenia: "kwadrat" znaczy
"czworobok prostokątny i równoboczny", "wdowiec" znaczy
"mężczyzna, któremu umarła żona", "semantyk" znaczy
"osoba, która bada znaczenia wyrażeń i stosunki pomiędzy nimi",
"sierota" znaczy "dziecko, któremu umarła matka lub któremu
umarł ojciec, lub któremu umarli oboje rodzice" itp.
Znaczeniem
wyrażenia W jest w tej koncepcji wyrażenie złożone WW będące poprzednikiem
(definiendum) w stosunku określania między wyrażeniami, czyli WW jest
znaczeniem W, np. czworobok prostokątny i równoboczny jest znaczeniem
kwadratu. Znaczeniem zaś jest relacja wiążąca wyrażenie kwadrat z wyrażeniem
czworobok prostokątny i równoboczny. Predykat znaczenie należy do zbioru
predykatów relacyjnych z argumentami językowymi x i y, czyli do predykatów
relacyjnych metajęzykowych.
Wyrażenie W może wchodzić w relację
znaczeniową nie z jednym wyrażeniem WW, lecz z całą klasą wyrażeń złożonych
WW. Wyrażenia należące do tej klasy, to wyrażenia o jednakowym bądź różnym
stopniu złożoności. Mają one jednakowy stopień złożoności wtedy, kiedy
zawierają przynajmniej po jednym składniku równoznacznym, różny - wtedy,
kiedy jedno z dwóch wyrażeń WW zawiera jako swój składnik inne wyrażenie WW
będące znaczeniem przynajmniej jednego ze składników drugiego wyrażenia. Tak
np. znaczeniem wyrażenia kwadrat jest zarówno wyżej przytoczone wyrażenie
czworokąt prostokątny i równoboczny, jak i wyrażenie prostokąt równoboczny,
przy czym wyrażenie pierwsze zawiera jako swój składnik wyrażenie prostokąt
równoboczny, które stanowi znaczenie wyrażenia prostokąt
("prostokąt" znaczy "czworobok prostokątny". Mówi się w
takich wypadkach, że wyrażenia WW1, WW2, WWn charakteryzują się różnym
stopniem rozczłonkowania (dekompozycji).
Między argumentami x (=W) a
y (=WW), czyli między argumentem definiowanym (definiendum) a jego
definiensem, istnieje na mocy definicji stosunek równoznaczności. Relacja
znaczeniowa jest więc relacją równoznaczności, a znaczenie wyrażenia W jest
to fakt jego równoznaczności z wyrażeniem WW lub zbiorem wyrażeń WW1 ...
WWn. Ajdukiewicz oddaje tę myśl w sposób następujący: znaczenie wyrażenia W
w języku J jest to własność wspólna wszystkim i tylko tym wyrażeniom, które
są w J równoznaczne z W. Definicja ta nazywa się definicją przez abstrakcję,
ponieważ wyznacza znaczenie (wyrażenia W) jako klasę abstrakcji od relacji
równoznaczności, rozumianej jako pewnego typu relacja równoważnościowa. W
ujęciu Ajdukiewicza równoważność ta ma charakter inferencyjny i jest
relatywizowana do określonych reguł zwanych dyrektywami uznawania zdań,
czyli do czynnika pragmatycznego. Podobne ujęcie pochodzi od L.
Wittgensteina, który przyrównuje wyrażenia do narzędzi, a ich znaczenie do
funkcji przez nie pełnionych. W tym ujęciu "znać znaczenie zdania"
to wiedzieć, w jaki sposób go używać, czyli "znaczenie zdania" to
sposób jego użycia. Dwa zdania są używane w taki sam sposób (= mają to samo
znaczenie), jeśli wywołują u ludzi takie same zachowania. Koncepcja ta jest
w językoznawstwie reprezentowana np. przez przedstawicieli amerykańskiej
szkoły strukturalistycznej (L. Bloomfield, Ch. C. Fries), którzy postulowali
badanie znaczeń wyrażeń przez obserwacje zachowań.
W ujęciu R.
Carnapa równoznaczność to równoważność logiczna, którą można zdefiniować
poprzez pojęcie prawdy logicznej. W odniesieniu do zdań jest ona definiowana
następująco: zdania p i q są logicznie równoważne wtedy i tylko wtedy, gdy
zdanie pq jest prawdą logiczną (znak "" oznacza tu obustronne
wynikanie logiczne). Równoznaczność predykatów definiuje się poprzez
równoznaczność zdań, podstawiając zamiast zmiennych zdaniowych p i q
odpowiadające im wyrażenia funkcjonalne. Np. dla predykatów
jednoargumentowych definicja byłaby następująca: predykaty f i g są
logicznie równoważne wtedy i tylko wtedy, kiedy zdanie x f(x)g(x) jest
prawdą logiczną. Dla predykatów więcej niż jednoargumentowych, np.
dwuargumentowych, definicja ma postać: predykaty h i k są logicznie
równoważne wtedy i tylko wtedy, gdy zdanie xy h(x,y)k(x,y) jest prawdą
logiczną.
Językowa nominalna definicja znaczeń wyrażeń - w których
argument y jest logiczną koniunkcją pewnych innych wyrażeń, z których
każdemu odpowiada kolejna koniunkcja innych wyrażeń itd. - prowadzi na
pewnym etapie (określanym jako tzw. maksymalne rozczłonkowanie) do
pojawienia się w pozycji y wyrażeń, dla których nie istnieją złożone
równoważniki. Wyrażenia te określa się jako terminy pierwotne lub
indefinibilia. Pojawia się pytanie o znaczenie indefinibiliów, które
stanowią składniki wszelkich innych wyrażeń. W naukach dedukcyjnych, np. w
matematyce, terminom pierwotnym przyporządkowane S.A. definicje
aksjomatyczne (definicje w uwikłaniu). W językach naturalnych rolę
analogiczna do definicji aksjomatycznych spełniają konteksty zdaniowe
zawierające terminy pierwotne. Porównanie zdań umożliwia domyślenie się, jak
jest wartość semantyczna danego wyrażenia. Powraca zatem dla zdań z
terminami pierwotnymi pojęcia znaczenia jako sposobu używania danego
wyrażenia. Indefinibilia nie mają zatem znaczeń w wyżej zdefiniowanym
sensie, są to wyrażenia o znaczeniu intuicyjnym. Wyrażenia, którym
przyporządkowane S.A. rozczłonkowane równoznaczniki, są - w odróżnieniu od
indefinibiliów - wyrażeniami o znaczeniu wyraźnym, czyli znaczeniu sensu
stricto.
W językach naturalnych istnieje wiele wyrażeń o znaczeniu
intuicyjnym, wśród nich wiele rzeczownikowych wyrażeń predykatywnych, za
pomocą których orzeka się o przedmiotach, np. nazwy zwierząt, części ciała,
przedmiotów użytku domowego i in. Zwyczaj językowy przyporządkowuje im
określone zbiory przedmiotów stanowiące ich zakresy. Wadą języków
naturalnych jest to, że w pewnej liczbie wypadków zwyczaj językowy nie
przesądza do końca o tym, jakie przedmioty należą do zakresu danego
wyrażenia, czyli są jego desygnatami. Wyrażenia takie określa się jako
nieostre, np. wyrażeniami nieostrymi są młodzieniec, wysoki, niski, blondyn
i in.
Nieostrość wyrażeń języków naturalnych staje się w wielu
wypadkach powodem ich chwiejności. Wyrażenia o znaczeniu chwiejnym są w
zasadzie wyrażeniami wieloznacznymi o pozorach jednoznaczności, wskutek
czego używa się ich w różnych znaczeniach nie zauważając tej różnicy. Stają
się one źródłem nieporozumień. Aby uniknąć nieostrości i chwiejności, język
nauki eliminuje je w ogóle, a przynajmniej stara się eliminować wyrażenia o
znaczeniu intuicyjnym. |
Po naszemu - nawet jeżeli
istnieja jedna definicji definicji to jest ona dość chwiejna. Jak wszystkie
definicje. Patrz relatywizm.
Po trzecie: Kiedy nauczysz się
dyskutować, zgłoś się do mnie. To co ty robisz to nie jest dyskusja tylko
usilne zbijanie argumentów które ktoś ci podaje. Każdy argument da się zbić.
Ale sztuką jest dobrać tak swoje argumenty zeby nie było potrzeby ich
zbijać.
Ostatni mój post na tym temacie, więcej nie dam sie
sprowokować.
Ten post był edytowany przez matoos: 22.06.2004 13:07
--------------------
|
Wiersz O Naszej Trójce, cała
prawda o nich w jednym wierszu :))
Pomoc
Szukaj
Użytkownicy
Kalendarz
17.06.2004 20:21
)
Szara Wilczyca Wiersz O Naszej Trójce 17.06.2004 20:21
