[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Słodka Zemsta, proroczy sen i ... coś innego

[Milina]

Widzę, że u Was taki niepisany zwyczaj - wstęp przed długim tekstem. A ja bez gadania, bez tytułu. Krótko, bezpośrednio z serca .

Gdzieś tam, daleko, kończył się świat. Dokładnie widzisz granicę - stoisz na ukwieconej łące i patrzysz w dal na cienką, ciemną linię. Gdy powoli zbliżasz się do niej, a ona rozszerza się, nie jest już tylko sennymi punktami na odległym horyzoncie, ale szeroką, czarną głębią - wszystkim. Pustką, która czeka tylko na Ciebie, byś do niej wskoczył. Możesz przysiąść obok na soczystej trawie pod pięknym, lazurowym niebem, przyglądać się, podziwiać cały majestat nieskończoności, ale ja poczułem tylko ukłócie w piersi. I błysk. Spadałem w dół.
A może to wcale nie jest na żadnym końcu świata? Może miejsce znajdziesz w swojej duszy. Nie wiem, gdzie dokładnie. Pojawiło się dzisiejszej nocy. Miałem sen. Zwykle nie śnię. To było coś wyjątkowego - czułem to gęste, nieruchome powietrze, dotykałem świeżą trawę... Jakby wszystko działo się naprawdę. Byłem nieszczęśliwy. Coś złego musiało się stać. W mojej głowie Twój głos wołał mnie po imieniu... Gdy byłem niedawno z Hardodziobem na górze, myśl o tym dręczyła mnie przez cały czas. Nie wierzę w prorocze sny, nigdy nie interesowała mnie przyszłość. Co ma być - będzie! Zaintrygowało mnie to jednak na tyle, by napisać. Nie, nie wyślę go do Ciebie sową... Po prostu napiszę. Może list wpadnie kiedyś w Twoje ręce...?
Wiem, że moje obawy są bez podstawne, nie ma się czym martwić, ale mam złe przeczucia. Sam wiesz, w jakim świecie i w jakich czasach żyjemy. Nigdy nie wiadomo kiedy i z czyjej ręki nadejdzie najgorsze... Ufam, że niebawem się spotkamy i będziemy mogli w końcu porozmawiać w cztery oczy, tak od serca. Że nie muszę w tym momencie pisać, jak bardzo jestem szczęśliwym człowiekiem, mimo okoliczności, zła, którego doświadczyłem. Zwykle jestem zdania, że powinno pamiętać się tylko dobre chwile - a było przecież ich aż tak wiele!
Bądź dalej dobrym czarodziejem i człowiekiem w złych czasach.
Trzymaj się, Harry...
Twój Łapa.

Może nic nie warte, oklepane. Ale jak każdy może ...

Ten post był edytowany przez Milina: 08.05.2005 21:01

[Magya]

Widzę, że u Was taki niepisany zwyczaj - wstęp przed długim tekstem. A ja bez gadania, bez tytułu. Krótko, bezpośrednio z serca .

to był wstęp

Mam mieszane uczucia. Takie... dziwne. Podobało mi się. Zobaczymy jak inni to ocenią