[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Opowieści Z Narni Czy Harry Potter ?, Które lepsze ?

[nosferatu]

Ostatnio przeczytałam (oraz byłam w kinie) "Opowieści z Narni Lew Czarownica i Stara Szafa" i muszę przyznać, że zdecydowanie bardziej podobała mi się "Narinia" Była taka jakby doroślejsza ? Widać tu wyraźnie kulturę oraz wykszatłcenie pisarzy(wygrywa pan Lewis) Harry jest nieskomplikowany dla każdego (nawet największego kretyna) fajny do poczytania ! A nad "Narnią" trzeba myśleć ! Ogólnie bardziej podobają mi się "Opowiesći..." A jak Wam ?
Pozdrawiam

[owczarnia]

Och Owczarnio, litości... To tak jakby dyskutować o Einsteinie posiłkując się zestawem małego fizyka z krótką instrukcją dla 10latka. Zresztą nie chodzi o to czy zmartwychwstający Chrystus jest czymś nowym. Tylko o to czy jest czymś prawdziwym. Ale my nie o tym, generalnie.


Chrześcijaństwo na nic nie ma wyłączności. Dla chrześcijanina różnica między nim a innymi religiami to różnica prawdziwości. Miłość, poświęcenie i wogóle wszystko co uważa się za dobro są tak stare jak ludzkość. Chyba nikt rozsądny nie twierdzi inaczej. Fenomen chrześcijaństwa polega na jego historyczności i na akcie Wcielenia. Chyba bardziej szokującym nież akt Zmartwychwstania. Zaręczam Estiej, że niczego takiego nigdzie indziej nie ma. Chociaż historii i mitów pozornie podobnych są miliony.

Ale dlaczego litości? Jeśli ten zestaw małego fizyka zawiera informacje konkretne i prawdziwe, to jakie ma znaczenie czym on jest?

Nie bardzo rozumiem w tym momencie Twój tok rozumowania, jeśli mam być szczera. Chrystus jest jedyny i wyjątkowy, bo jest prawdziwy. Niczego takiego nigdzie indziej nie ma, chociaż historii i mitów podobnych są miliony. Rozumiem, że wierzenia, w olbrzymiej większości dużo starsze od chrześcijaństwa, traktujesz li i jedynie w kategoriach mitów i bajek, jednocześnie - przy całej wtórności - traktując opowieść o Chrystusie jako absolutnie pionierską i jedyną w swoim rodzaju, opierając takową tezę na argumencie "prawdziwości"? Hm. Nie dość, że jest to misz masz logiczny, gdzie jedno niejako wyklucza drugie, to jeszcze ten jakże relatywny argument wiary. W tej sytuacji wybacz, ale mój Leonardo Da Vinci jest na pozycji zdecydowanie przodującej.