[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Wiersze różne

[Katon]

Pisane żeby zabić czas na fizyce, biologii i chemii. Na razie dwa wierszyki

"Fraszka"

Pewnego dnia pan możny spierdział się szkaradnie
Na to tłum pochlebców: och jak pachnie ładnie!
Jeden się wyłamał: tożto gównem śmierdzi!
Tamci go usiekli, schlebiaj gdy pan pierdzi


"Audite mortales" (tekst piosenki)

Żyjesz tak, jakbyś udawał że jej nie ma
Kiedy cię mija, szybko odwracasz wzrok
Pragniesz nie widzieć, pragniesz nie pamiętać
Jak długo jeszcze? może tydzień, może rok

Tak bardzio chciałbyś zapomnieć o wyroku
Który ciąży na tobie od urodzenia
Łudzisz się, że masz jeszcze tyle czasu
Że masz jeszcze tyle do zrobienia

A skąd ty możesz wiedzieć,
Kiedy ona przyjdzie po ciebie?
Audite mortales, memento mori......

Pewnego dnia zapuka do twych drzwi,
A ty bądź gotowy, nie bój się otworzyć
A ona wtedy weźmie cię za rękę
I zabierze tam gdzie nie byłeś nigdy wcześniej

A może kiedyś poczujesz jej obecność
Poczujesz bliskość jej zimnego ciała
A ona wtedy pocałuje cię namiętnie
Może w domu, w samochodzi? to przecież obojętne...

A skąd ty możesz wiedzieć.......

[Katon]

Czas na kolejną porcję mojej zeszytowej twórczości i pragnę nadmienić że jest to ich premiera pozazeszytowa. W większości są to humoreski, chociaż niektóre z nich zawierają(chyba) jakieś głębsze przesłanie........

"***"
Gdyby mi życie wypadło w epoce zrywów i powstań
Pewnie bym był za ugodą i pewnie w domu bym został
Gdybym zaś żywot swój wieść miał, gdy naród u podstaw pracował
Pewnie pracować bym nie chciał, spiskowałbym, konspirował...
Gdyby zaś czas dekadencji na młodość nałożył się czystą
Pewnie nie uległbym modom, zostałbym- aktywistą

Gdyby rusyfikacja oplotła mą szkołę mackami
W szkole bym mówił po rusku, by mnie nie bili kijami
Jeśli mym domem Galicja by była, z Bożego rozkazu
Wsiadłbym prędziutko na statek i do Stanów popłynął od razu
Jeżeliby zaś jakiś Prusak wóz mój bezprawnie zabierał,
To tak bym mu zapie.....ł, żeby się nie pozbierał!

"Romantyczność"

Mam chyba tylko dwa doczesne marzenia
Bardzo typowe
Pierwsze to znaleźć miłość na ziemi
A drugie- sławę
Lecz jeśli życie okrutne kobiety mi nie da
I laurów
Daj Bóg bym w bólu się nie upodobnił do tych wszytkich Konradów
I Giaurów.

"Do Michała W."

Żadnych granic śpiewasz, tłum nie pojmuje
Chociaż klaska w rytm i skanduje Twe imię
Żaden nie widzi, żaden nie rozumie
Głębi, prawdy, buntu i cierpienia
Twe kolczyki lśnią w słońcu jak tarcza rycerza
Który samotnie walczy choć wszyscy ulegli
Prosto w paszczę śmierci, bez trwogi on zmierza
Pod prąd, gdy wszyscy inni z prądem biegli
Czerwień Twych włosów jak krew bojowników
Przelana na barykadach męstwa i wolności
Zginą, nic to, żyć będą idee
Tak byli młodzi, choć duchem dorośli
Krzyczysz na scenie by serca uwznioślić
By dusze ich ponieść i porwać umysły
Oni Cię kochają, lecz czy rozumieją?
Tutaj grają dusze, czy tylko zwykłe zmysły?
Wielu też takich, którzy Cię nienawidzą
Za Twą walkę deptają też Twoją muzykę
Pluń na nich Michale, pluń, niech wiedzą
Że krytyka tyranów Ciebie nie dotyka!

"Nie bijcie mnie"(tekst piosenki; tym razem to nie premiera)

Szedłem przez miasto w porze niewyjściowej
Kiedy mądrzy ludzie nie bywają poza domem
Niespokojny przemykałem po pustych ulicach
W słabym świetle latarni i blasku księżyca
Włos na głowie jeżył się mi
Bo wiedziałem że w mroku czyhają ci,
Którzy czekają na takich jak ja
Gdy uczciwe miasto już dawno śpi

Wyszło ich pięciu, a może więcej
Straciłem rachubę i trzęsły mi się ręce
Dresy i branzolety, na palcach sygnety,
Na pięściach kastety, o rety!
Największy z nich miał wielki kij,
Zrozumiałem w mig, że będzie mnie bił
Gdy podniósł w górę dłoń by zadać cios
Usłyszałem swój roztrzęsiony głos:

Nie bijcie mnie, błagam!!!!
Oddam wam wszytsko co posiadam,
I pieniądze i zegarek i mój zestaw tak-taka
Nie bijcie biednego chłopaka!!!!!!!!
(ostatnia strofa śpiewana do oporu w kółko)