[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ [kll] Wojaże Luny, Zabawa

[PrZeMeK Z.]

Czas na pierwszą zabawę związaną z Luną!
Zasady są proste. Luna wyjechała w jakieś urocze miejsce i naszym zadaniem jest opowiedzieć, co tam robiła i co przeżyła. Każdy może opisać tylko jedną godzinę z dnia Luny - tekst może być króciutki lub trochę dłuższy, może mieć dowolną formę, jest tylko jeden warunek - musi być zakręcony jak sama Luna. Kiedy opiszemy już cały dzień od przebudzenia do zaśnięcia, ostatni opowiadający zmienia miejsce i opisujemy nową wyprawę.

Luna nad morzem



08.00

Lunę obudziły krzyki mew za oknem. Słońce świeciło raźnie, zapowiadając wspaniały dzień. Luna starannie opuściła na podłogę prawą nogę i, skacząc na niej, dotarła do łazienki. Umyła twarz i wplotła we włosy kwiaty mikołajka nadmorskiego. Sukienkę na miasto wybrała lawendową we wściekle żółte, wielkie koła, a do tego dopasowane zielone buty. Przed wyjściem wrzuciła parę psich sucharków do szuflady w szafie - żyły tam niewidzialne pufki, które nie mogły siedzieć głodne. Potem powiesiła na drzwiach karteczkę: "Złodzieju, proszę, nie wchodź tu. Jestem bardzo przywiązana do moich błękitnych skarpetek" i tanecznym krokiem powędrowała do miasta na śniadanie.

Ten post był edytowany przez PrZeMeK Z.: 13.09.2007 20:03

[PrZeMeK Z.]

13.00

Rzekomy chrapak okazał się być lisem. Luna pobawiła się z nim trochę w ganianego, po czym, porządnie już wygłodniała, udała się do miasta. Weszła do małej, mugolskiej kawiarenki o nazwie "Bursztynowa Komnata". Zamówiła tam sałatkę z pędami młodych kasterów (kelnerka zapisała: selerów) i kwiatami pachniewki (kelnerka zapisała: kwiaty z marchewki) oraz waniliowy budyń na deser. Pochłonęła to wszystko z apetytem, przyglądając się po kolei wszystkim gościom, co sprawiło, że lokal nagle dziwnie opustoszał. Potem siedziała przez dobrych kilka minut, rysując palcem po blacie. Upominającej się o zapłatę kelnerce wcisnęła w dłoń galeona i wyszła, nie zwracając uwagi na jej zaskoczenie.
Po obiedzie Luna postanowiła udać się na przechadzkę po mieście. Słyszała, że gdzieś tu jest ukryta czarodziejska ulica...

Ludzie, zapełnijcie trochę Lunie tę godzinę.