[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Lektury Szkolne, obowiązek i przyjemność

[Zeti]

Dzisiaj na lekcji j. pl. mieliśmy fajną sytuację. Pani powiedziała: Numer 12 czyta utwór. 12 miała na imię Dawid. i zaczyna czytać. Psałterz Dawidów przekład Jan Kochanowski.

Pytanko takie mam. Czy będzie mi się opłacało zacząć teraz Mistrza i Małgorzatę, czy poczekać jeszcze kilka lat?

[Zakohana w książkach]

Ja lubię Sienkiewicza za "W Pustyni i w Puszczy", a nienawidzę za "Krzyżaków".
Przeczytałam cały pierwszy tom i nie potrafiłam powiedzieć, o co w tym właściwie się rozchodzi. Przeczytałam streszczenie szczegółowe, a "Krzyżacy" uzyskali drugie miejsce na mojej liście lektur niedoczytanych (pierwsze ma "Kubuś Puchatek", którego bardzo lubiłam, zanim sięgnęłam po książkę. Wepchnęłam ją pod łóżko po przeczytaniu połowy i prawdopodobnie do dziś tam leży).
Bardzo podobał mi się Hobbit, co utwierdziło resztę żeńskiej części mojej klasy w przekonaniu, że ja jakaś inna jestem. "Opowieść Wigilijną" przeczytałam chyba z dziesięć razy, tak strasznie mi się spodobała.
Nie przepadam za to za "Anią z Zielonego Wzgórza", czytałam ją raz i nie widzę potrzeby, by do niej wrócić. Ilekroć zaczynam sobie ją "odświeżać" zasypiam na siedząco
A "Dzieci z Bullerbyn", ulubiona i najukochańsza lektura większości dziewczyn, które znam, to według mnie kompletne zero. Zanudziła mnie na śmierć i do dziś nie wiem, o czym ona właściwie jest. Okay, są sobie dzieci, lubią się, mają śmieszne pomysły, spoko. Coś jeszcze? Nie? Szkoda.

Ogólnie, to zazwyczaj jeśli lubię jakąś lekturę, to w moich koleżankach budzi ona odrazę i na odwrót.

Ten post był edytowany przez PrZeMeK Z.: 20.01.2008 15:07