[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Mama

[Vredota]

Mama

Nie głaszczesz włosów
dawno straciły kolor
dorosła głowa przecież
i łuszczy się farba
nie czeszesz
fikuśnych kucyków
gładkich warkoczy

Spływają po karku strumieniem
nie dotkniesz-
mokną dłonie
'niech lepiej zrobi to fryzjer'
I nawet grzywkę z czoła
sama odgarniać muszę..

Pozwę cię mamo!
tak łatwo ludziom z przypadku
w pytaniu 'co słychać'
ustąpiłaś miejsca

[Vredota]

chodziło mi o tzw wyjscie z gniazda, ze nagle to przyjaciele, znajomi czesciej interesują się moimi sprawami (pytają co słychać), niż rodzicielka.
O Boże nadeszła wielkopomna chwila, ktoś uznał mój wiersz za dobry o.O , po kurna trzech latach pisania doczekałam się
jestem w niebie