[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ moje nowe dzieła

[Raven]

Pośród niezliczonych gwiazd,
zatopiona
w głębinach czasu,
mieszka Ona.
Z dala od głosów ludzkich,
Z dala od złych spojrzeń.

Była kiedyś królową.
Jednak została wzgardzona.
Schowała się w domu,
o złotych ścianach.
W którym nie ma drzwi.

Roni łzy.
Ze smutku.
Lecz one są złe.
Przybierają na sile.
Staja się jak głazy.
Pełne złości - mojej złości.
Niszczą ludzkie schronienia.

Gasi tchnieniem
blask gwiazd.
Dotykiem ścina lodem,
gorące słońca.

Gdy wyleje ostatnią łzę,
gdy wybaczy wszystkie słowa,
wygnie kraty
i wyjdzie.
Wtedy strąci dłonią stare gwiazdy,
Zburzy konstelacje.
Mieniących sie władcami,
obali.

Zbuduje nowe prawdy,
stworzy inny blask księżyca.
Zapłoną lampy wiedzy.
Odkryje w dłoni moc,
która zmienia świat.

________________

Mellisa, to dla Ciebie.
( w końcu chciałaś przeczytać jeszcze coś mojego)

[Mellisa]

Bardzo glebokie przeslania...
podobaja mi sie obydwa wiersze, ale drugi moim zdaniem odrobine lepszy...
Zastanawia mnie pewnien fakt. Bohaterka twoich wierszy jest 'ona'...
To nie jest oczywiscie zadne zastrzezenie, tylko zastanowil mnie ten fakt...
Chcialabym poczytac jeszcze jakis Twoj wiersz, ale o Tobie... o Twoich uczuciach.
Rozumiem, ze te wiersze sa Twoimi uczuciami pod postacia 'jej'
ale mysle, ze latwiej byloby rozgryzc sens Twoich, niewatpliwie ambitnych, wierszy gdybys pisala 'ja'...