Heh... Tak więc w końcu postanowiłam byc odważna i co wkleić swojego.
Mam nadzieję, że fick Wam się spodoba. Ostrzegam, że nie jestem mistrzynią interpunkcji, więc liczę na konstruktywne komentarze. Dziś tak jakby wstępik.



***

Poczuła jak strużka, ciepłej jeszcze, szkarłatnej krwi, oplata jej nadgarstek niczym wąż. Miała wrażenie, że z każdą kroplą tego szlachetnego płynu ubywa jej cierpień i trosk. Powoli zaczęło ja wypełniać uczucie błogiego otępienia. Jakże chciała by wszystko było tak nieskomplikowane. Niestety, rzadko dane nam jest otrzymanie tego, o co prosimy. Nie pamiętała już dlaczego w ogóle zaczęła się ciąć, ale błogosławiła los, że pozwolił jej znaleźć, chociaż chwilowe, ukojenie. Niemalże uzależniła się od tej czynności. Próbowali ją kontrolować. To oczywiste. Wiedziała, że się o nią martwią, choć sama nie widziała powodów ku ich zaniepokojeniu. Wspierali ją, starali się pomóc, lecz to nie wystarczało. Już nie. Zbyt wiele wycierpiała by ktokolwiek to zrozumiał. Dla świętego spokoju postanowiła zachowywać pozory, że jest lepiej. W końcu to jej przyjaciele. Nie może ich ranić. Nie może ich obarczać swoimi problemami. Gdyby tylko mogła cofnąć czas... Niestety nie mogła. Wystrzegła się, więc ufności wobec ludzi. A wszystko zaczęło się tak niewinnie....