"Dziwny ten świat"

Dziwny ten świat
po którym wciąż chodzę
Mam go dość
sprawia mi ból
kopie bym upadła
a potem kopie mocniej
Chwilami chcę to skończyć
Mieć spokój
i ciszę
i samotność
i myśli własne
Bo dziwny jest ten świat
mamy się dość nawzajem
mogłabym odejść, ale...
kto mi zagwarantuje, że tamten jest lepszy?


"Walka z krzykiem"

Krzyk echem się rozchodzi
Po domu całym
Do uszu się wkrada
Serce zamraża

Ty siedzisz cicho
Wpatrzona w okno
Patrzysz na noc zapadającą
Na płatki śniegu wirujące

Krzyk do Ciebie dochodzi
Staje zmieszany
patrzy ciekawie
Na Twą obojętność

Ty siedzisz cicho
Wpatrzona w okno
Wiesz, że gdy usłyszysz
To przegrasz z nim walkę
Wygrać nie możesz
Serce się zbuntuje
Więc Ty nie słyszysz
Choć słychać krzyk wokoło


"Prośba"
Są dni, gdy wierzysz
Są dni, gdy wątpisz
Są dni, gdy masz wszystkiego dość
Są dni, gdy kochasz ten świat

Są dni i będą

Są dni, gdy wiatr w oczy wieje
Są dni, gdy ktoś Ci kłody spod nóg usuwa
Są dni, gdy ból zasłania Ci wszystko
Są dni, gdy złe wspomnienia wydają się fikcją

Są dni i będą

Są dni, gdy kochasz
Są dni, gdy nienawidzisz
Są dni, gdy jesteś potrzebna
Są dni, gdy nikt Cię nie chce

Są dni i będą
A ty bądź z nimi
Proszę


"Wyimaginowany narzeczony"

Mówię Ci, że Cię kocham
Ty nie mówisz nic
Mówię Ci, że śnię o Tobie
Ty nie mówisz nic
Mówię Ci, że chcę o Tobie zapomnieć
Ty nie mówisz nic

Mówię, że chcę być z Tobą
Ty się ironicznie uśmiechasz
Mówię, że nie chcę innego
Ty się ironicznie uśmiechasz
Mówię, że jesteś bydlakiem
Ty się ironicznie uśmiechasz

Mówię, że jesteś cudowny
Ty stoisz dumny
Mówię, że jesteś najlepszy
Ty stoisz dumny
Mówię, że mam Cię dość
Ty stoisz dumny

Mówię, że jesteś podłym bydlakiem
bez serca, skrupółów i sumienia
Nie masz litości dla mnie
I nigdy nie staniesz się realny.

Po prostu zwyczajnie mi na złość!

"Gdy masz zły dzień"

Jedno światełko
za oknem mryga
Jedno światełko
snuje swą historię
Jedno światełko
w które Ty chcesz wierzyć

Chcesz wierzyć
że za nim jest rodzina
Do wspólnego obiadu siada
Dzieci się śmieją
ojciec fajkę pali
matka nalewa im zupy

Wierzysz, że wszystkim jest lepiej
Że tylko Ty masz źle na świecie
że tylko Ciebie nikt nie kocha
Że tylko Ty masz problemy
Że tylko Ty osuwasz się w czerń

A co jeśli za tym światełkiem nikt, nigdy nie widział bieli?

"ucieczka"

Ciemność zapadła
księżyc świeci
Monitor blask daje
Ja siedzę skupiona
ne melodii z głośników płynącej
na słowach z ekranu tworzących opowieść
Skupiam się na tym
aż do bólu
do upadłego
do straty zmysłów
by nie znać rzeczywsitości
która mnie ich pozbawi szybciej

...i boleśniej

"On"

Zimno Cię otula
Ciepło powoli odchodzi
W gardle gula
Niemy płacz ją płodzi

Zimno przenika
Serce jeszcze ciepło daje
Lecz chłód wnika
To on! serce Ci się kraje

Teraz Go widzisz
W pełnej krasie, stoi dumny
Z łez Twoich szydzi
To był jednak pomysł durny

By pokochać szczerze
Teraz w to wierze
By o Nim marzyć, śnić
Wiem to dopiero dziś
By zazdrosną być tak
Jak ja tak mogłam, jak?
By żyć życiem Jego
Teraz to coś śmiesznego
By utożsamiać się z Nim
Wygłupiłam się przy tym
By odrzucić każdego innego
Nawet tego realnego!

To było głupotą
Żądać od fikcji uczuć wzajemności
Żyć tęsknotą
Lecz jak tego rządać od rzeczywistości?



[Niech będzie więc On
Znajomy, zimny, wredny, okrutny
Jego oczu ciemna toń
Przystojny, elegancki i smutny.]