Wiecie...... Popatrzyłem na te swoje dawno napisane wiersze....... Może nie są aż takie złe? Oceńcie jak wam się podoba. Jest bez rymów, ale to chyba nie będzie przeszkadzać. Ten wiersz opowiada (tak mi się wydaje w tym momencie) o tzw. chwili refleksji. Ten wiersz napisałem dość dawno (w zeszłym roku jeszcze), ale całkiem niedawno przeżyłem swoją chwilę refleksji. Po prostu zastanowiłem się nad sobą, nad swoim życiem, i doszedłwm do pewnych wniosków, które wpłynęły na mój obecny światopoglą. Proszę o ocenę wiersza, ale szczerą. Być może umieszcze jeszcze jakieś stare moje wypociny, albo napisze coś nowego.

Nowe życie

Zostawiam za sobą całe moje życie
Wirtualny pocisk trafił w moją głowę
Nie jestem już taki, jaki byłem wczoraj
To już nie ma dusza w moim ciele siedzi

Od teraz nie żyję, nie jestem już sobą
"tu umarł i tutaj urodził się znowu"
Ten napis przede mną, niby to wyrocznia
Ostrzega, przestrzega, straszy i raduje

Spotykam przyjaciół - już mnie nie poznają
Spotykam mych wrogów - kto to? się pytają
Spotykam rodzeństwo - przechodzą bez słowa
Spotykam rodziców - nie mam już rodziców

Co z sobą mam począć, co z sobą mam zrobić?
Nikt nie zna mnie tutaj, nikt mnie tu nie kocha
Nikt mnie tu nie lubi, nikt mnie nie szanuje.
Trujące źródełko wodę w mózg pompuje.

Może by tak zacząć żyć jako przestępca
Tak dużo jest łatwiej i dużo ciekawiej
Choć może się zmienić w obrońcę ludzkości
Tak bardziej jest miło i bardziej ambitnie

"Zrodził się jak feniks z życiowych popiołów"
Można mówić o mnie, można o mnie krzyczeć
"Tu umarł i tutaj odrodził się znowu"
Nie stałem się bogiem, stałem się znów sobą.







I proźba do Dementorka, czy kogokolwiek, kto ma taką władzę - można by umieścić podforum "Poezja", tak jak "Bzium" na Talk Showie...