cud, że tylko jeden :>
Po informacji, że ona jest na politologii i to w dodatku w Poznaniu, moja cheć pójścia na ten kierunek dramatycznie spadła;)

śmiejemy się z renatki, a mimo to, to ona siedzi w rządzie a nie my ;}

bo trzeba mieć spryta ino w życiu i pole marchewki. reszta zależy od Andrzeja.

Studia wogóle przestaja być juz gwarantem czegokolwiek, tak naprawdę to uczelnie walcża o to zeby ktoś do nich pryszedł a nie maturzyści o uczelnie.

chcialabym sie zapytac, na jakim poziomie mozna nauczyc sie jezyka francuskiego przez trzy lata liceum, kiedy jest to jezyk drugi. wydawalo mi sie, ze tu, na forum, jest ktos majacy za soba taka nauke :)

To zależy od kilku czynników. Przede wszytskim od indywidualnego podejscia, od tego czy chcesz się uczyć i czy robisz coś w domu poza lekcjami, od poziomu języka w szkole, od nauczyciela czy potrafi on zmotywować uczniów do nauki i czy potrafi przekazac im swoją wiedzę na temat języka. W mojej szkole było kilku uczniów, którzy zdawali mature z francuskiego po trzech latach nauki na poziomie rozszeżonym i ani jedna z tych osób nie chodziła na dodatkowe kursy, a najniższy wynik z ustnego wynosił 15 punktów, więc nie tak źle. Reasumując jest możliwe by nauczyć się języka francuskiego na w miare dobrym poziomie przez trzy lata LO.

Ten post był edytowany przez dominisia888: 15.06.2006 12:42

Ja sie uczyłam francuskiego przez trzy lata w LO i zdawałam maturę na poziomie rozszerzonym. I tak: ustna rozszerzona to loteria: zależy na co trafisz. Jedni musieli przedstawić problem zagrożenia środowiska, inni terroryzm na świecie czy brak wody pitnej w Afryce. Podstawowa pisemna i ustna to poziom chyba II kl LO, nic trudnego. Zdawanie rozszerzonej zależy od tego, ile czasu poświęciłaś na ten język. Ale i tak warto zaryzykować:>
Jeśli się zastanawiasz, na jakim poziomie chcesz zdawać, zrób sobie tegoroczną maturę.

Podziwiam Was ;] Ja po trzech latach nauki niemieckiego w liceum na każde pytanie odpowiadam "ja, ja, das stimmt...". Zgodzę się, że jest to z pewnością kwestia motywacji. Ja takowej nie miałem. Niemiecki mi na nic nie był potrzebny, przy bardzo dobrej znajomości (imho) angielskiego i francuskiego. Matura więc była tylko formalnością, mimo że francuskiego nie uczyłem sie w ogole w liceum. Powiedzmy, że mam go we krwi ;]

Myśka, jeśli masz wybierać francuski/niemiecki to bierz ten pierwszy pod warunkiem, że masz cierpliwość do gramatyki, która jest arcytrudna. Poza tym jest dużo przyjemniejszy od samej estetycznej strony (brzmi lepiej ;]). Nie ukrywam, że wymaga to jednak sporo pracy.

ja też sobie wzięłam francuski, ale idę dodatkowo na jakiś kurs. niemieckiego za chiny ludowe nie chciałabym się uczyć, a po intensywnych trzech latach mam nadzieję, że przynajmniej podstawową maturę zdam. zawsze jest to jakaś znajomość drugiego języka.

Nnno, ja się dwa lata frencza uczyłam, ale ani mi do głowy nie przyszło zdawać go na maturze. Może nie mam aż takiego zapału do języków i zostanę przy moim bezpiecznym ingliszu.

No i ja też francuski.
Nie mam zamiaru trzeci raz zaczynać naukę niemieckiego od podstaw - miałam to już i w podstawówce, i w gimnazjum. Poza tym nie znam żadej normalniej nauczycielki niemieckiego, a tym bardziej nie ma takiej w moim wybranym LO ;] I po prostu niemieckiego niecierpię.
Dużo osób sobie chwali francuski, to może i ja polubię.

zdawałem wczoraj maturalny egzamin ustny z angielskiego. miałem 12 punktów :/

ja sie niemieckiego uczylam 6 lat ;> gimnazjum wlasciwie nic mi nie dalo, oprocz paru fajnych powiedzonek typu keine panik auf der titanik. teraz wybieram miedzy klasa z wykladowym hiszpanskim a humanistyczna, w ktorej mam angielski i francuski. stoje na rozdrozu, bo kazda klasa ma swoje plusy i minusy. marzy mi sie znac francuski, ale wizja mowienia pieknie po hiszpansku jest bardzo kuszaca.

co do hiszpańskiego, to też chciałam się go uczyć, nawet już mam rozmówki polsko-hiszpańskie, ale w liceum mam do wyboru tylko niemiecki i francuski, więc wybrałam ten drugi, bo pierwszego nie lubię. z drugiej strony francuski to drugi urzędowy język europy, więc może mi się przyda kiedyś.

na pewno. poza tym uwazam, ze kazda szanujaca sie persona, podstawy francuskiego znac powinna. w koncu to jezyk inteligencji ;)
hiszpanski to mila sprawa pod warunkiem, ze lubisz tamtejsze zwyczaje i ludnosc. po ukonczeniu klasy hiszpanskiej moglabym wyjechac do hiszpanii, ale osobiscie niezbyt przepadam za tym krajem ;/

u mnie hiszpański wziął się z fascynacji archeologią i południową ameryką, a tam używa się albo portugalskiego, albo hiszpańskiego z reguły.
ale trudno, zaryzykuję ten francuski. francja nie jest najgorsza. dogadam się w afryce ;d

Mnie z kolei do francuskiego zupełnie nie ciągnie. Uczyłam się go przez trzy lata ale efekt jest taki, że umiem tylko kilka podsrtawowych zwrotów. Niemiecki - koszmar mojego dzieciństwa - mam mnóstwo rodziny mieszkającej w niemczech i od najweśniejszych chwil mojego życia raczyli mnie tym okropnym językiem, chcąc wychować na dziecko dwujęzyczne. Ja mam jednak jakąś blokadę psychiczną, która mnie skutecznie przed tym powstrzymała.

Ja miałem dobrą koleżankę w klasie, która zaczęła naukę hiszpańskiego w I liceum i się sukcesywnie na kursie uczyła. Absolutna fascynacja. Maturę ustną rozszerzoną zdała na luzie, z pisemną też nie miała większych kłopotów. Jakiś specjalnych talentów lingwistycznych do tego nie trzeba, nauka idzie sotsunkowo łatwo.


nie tylko inteligencji ;]

chciałbym umieć hiszpański, włoski, francuski i przedewszystkim - łacinę. Ale nie mam niestety możliwości.

zaćma.

Ten post był edytowany przez Avadakedaver: 17.06.2006 10:31

avada, wiesz co to jest edytor tekstu i autokorekta?

Chiszpania. A gdzie to jest? ;]

phew, avada - dla chcącego nic trudnego.
tylko chcieć trzeba.

[chociaż chiszpańskiego też bym się w sumie chciała nauczyć ;d]

Nie wiesz? Taka wiocha pod Poznaniem. UAM ma tam wydział filologiczny.

Ten post był edytowany przez MisieK: 16.06.2006 21:07

nawet najlepszym się zdarza (dość często) ;>
klawiaturę trzeba nową kupić (apropo spacji).
Grimmy - jak słyszę takie gadanie, to mnie szczyka.

Child, która polibuda?:>