[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Językoznawstwo

[Nor]

No dobrze, więc idąc radą Przemka - języki. Jakimi się posługujecie? Na jakim poziomie? Jakich języków chcielibyście się nauczyć? Może jakieś studiujecie? Przeżyliście jakieś śmieszne sytuacje związane z językiem? Podejrzewam, że nie jedną. Ja osobiście odnajduję się całkiem nieźle w angielskim. Chciałabym się nauczyć francuskiego i rosyjskiego, a jak się dorwę do słownika polsko-łacińskiego, to trudno mi go z rąk wyrwać.n Niemieckiego uczę się czwarty rok i jedyne, co potrafię powiedzieć to Ich haise... (nawet nie wiem, czy to się tak pisze) i ja ja. Jak jest z wami?

Ten post był edytowany przez Nor: 28.09.2010 16:29

[Hagrid]

Zgadzam się w zupełności, mnie jednak bardziej dziwi pojawijące się we francuskiej gramtyce zjawisko by 4-5 literowe zakończenia wyrazów czytać jako jedną literę. Sam język być może nie jest tak trudny, niemniej z jakiegoś powodu Francuzi zwykli udawać że nie rozumieją gdy ktoś nie mówi perfekcyjnie po francusku. Istnieje też powiedzenie wedle którego ktoś "mówi po francusku jak "hiszpańska krowa".

Jeśli próbować tworzyć zestawienia trudnych jezyków to często słyszy się o chińskim, arabskim i polskim. Moim zdaniem jedyne co je na pierwszy rzut oka łaczy to niesamowita trudność w powtórzeniu wypowiadanych wzorcowo słów. O wiele łatwiej powtózyć etkst wypowiedziany po japońsku niż po chińsku, po persku dużo łatwiej niż po arabsku(choć jest dużo dźwięków przejętych wprost z arabskiego i trzeba ćwiczyć wymowę niektóych liter tygodniami), być może podobnie jest z polskim. Pod tym względem uznałbym francuski za trudny choć raczej gramatycznie, bo poprawne odczytanie słow jest w zasazie niemożliwe bez przejścia przynajmniej rocznego kursu. Bo ileż reguł trzeba poznać by wiedzieć dajmy na to że "Haute couture" Czytamy jako ot kitir. Trzeba wiedzieć które znaki wypadają z odczytu, które czyta się wyjątkowo inaczej w polączeniu z innymi znakami itd.

W nauce zapisu perskiego czy arabskiego mówi się że umiejętność odczytywania wyrazów porpawnie mimo braku w zapisie samogłosek nabywa się poprzez praktykę, poznając język i odpowiednio duży zasób słów, poprzez próby czytania, porównywanie z odzytem wzorcowym itd. Nie zmienia faktu że nawet doświadczeni lektorzy któryz nie są nativeami mają z tym problem. Moje pierwsze wrażenie jest taki że francuski może być w tej akuart dziedzinie jeszcze trudniejszy. W perskim mamy litery b-r-d-r i mamy albo wiedzieć że to jest słowo barodar albo odczytać instynktownie, nikt nie stworzy reguł wedle których pomiędzy b a r jest taka samogłoska a pomiedzy r a d taka.