Magiczne Forum -> Wiersze by Potti...

Projektowanie stron internetowych General Informatics, oferta kolonii Harry Potter Kolonie dla dzieci Travelkids | Szybki i bezpieczny 24h

Pomoc

Szukaj

Użytkownicy

Kalendarz

Magiczne Forum > Harry Potter > Fan Fiction i Kwiat Lotosu > Poezja

Witaj GOŚCIU ( Zaloguj się | Rejestracja )

[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+

Wiersze by Potti..., Z deydkacją dla Triad, dzięki której są.

Śledź ten temat | Wyślij temat na email | Wydrukuj ten temat

Potti	03.05.2003 18:57 Post #1
Plotkara Grupa: czysta krew.. Postów: 2140 Dołączył: 05.04.2003 Skąd: Paris or maybe Hell Płeć: Kobieta	Miłość... Zamknięta w ognistej niedostępnej kopule... Ciepła, przyjazna, radosna... Dostępna na wyciągnięcie ręki... Naprzeciwko mnie... Na mojej drodze... Więc czemu po nią nie sięgnę? Czemu nie chwycę...? ... jak podaną przez los piłkę? Serce szepcze: Boisz się. Ton jakim wypowiada te słowa jest obcy.. Oschły, zimny i martwy. Nie chcę go słuchać! Boję się go, boję się prawdy... Boję się miłości. Zapadam się w pustkę i otchłań strachu. Nie chcę tego.... Ale nie ma już wyjścia ani odwrotu. Dłoń Nieproszona wśród innych... Dla wzroku ludzi zimna i bezwartościowa... Pokryta żelaznymi bransoletami cierpienia.. One też pełne są cierpień i wzgardy... Lekko podrapana... Spalona słońcem i bólem.. Czekająca na kolejny niesprawiedliwy wyrok.. Moja, ale odrzucana... Z kilkoma tylko pozytywnymi uczuciami.. Nadzieją, wiarą i pewnością... ... że ktoś ją kiedyś chwyci... Z miłością i szczerością przekaże jej swoje ciepło... Na zawsze. Lustro Nie zwyczajne... Nie pokazujące pustych twarzy, nic nie znaczących... Takie, którego nie da się opisać... Odbijające to co najpiękniejsze... Emocje, uczucia, marzenia... Ale pęknięte.. rozbite... Kopnięte przez cały tłum... Który nie miał odwagi w nie spojrzeć.. Przez Nich... To Oni! Oni popsuli baśniową harmonię.. Ze strachu przed jednym, krótkim spojrzeniem.. Które wydałoby wyrok... Zepsuli wszystko. Zastąpili niezwykłość, parszywymi milionami kopii... Kopii, które ukazują to co jest na zewnątrz. Parszywymi.. Znienawidzonymi... Tak jak ludzie, którzy je stworzyli. -------------------- voir clair dans le ravissement