Niebo zaszło czarną purpurą
pieśni, słów niewypowiedzianych
zawiedzione nadzieje mi tylko zostały
w niedomytym kieliszku po czerwonym winie
zapach mych myśli jeszcze długo dźwięczy
w głowie ze słodkich wspomnień

Stworzony z morskiej piany i piasku pustyni
bagno przedstawił sobą
na deskach teatru
cieszy się pan, panie Szekspir?
Zamknięte usta, niewypowiedziane myśli
nagie uczucia nieubrane w słowa
szał tworzenia poczęty w niemym krzyku
cierpiącej rozpaczy

obietnice bez pokrycia
pokryły się patyną czasu
czasu gniewu, miłości, rozpusty
kiedyś, teraz, potem
nigdy nie ma nigdy
pędzlem namaluj życie
krwią! Niewinną...
Na kartkach sumienia