A więc to mój najlepszy(jak dotąd) wiersz jaki udało mi się stworzyć.

Ekhem.

"Nasza Trójka:
Harry Potter,Hermiona,Ron.
Tak,ten Potter to właśnie on!
Serce lwie i odwagę ma
I swych przyjaciół nigdy skrzywdzić nie da!
A Hermiona-jej wiedza jest niemała,
Wiele razy się przydała
Raz nawet Harry'emu życie uratowała!*
A Ron?Nietypowe poczucie humoru ma
I Krumowi nigdy Hermiony zabrać nie da!

*W czwartej części;gdyby go nie uczyła Accio,na cmentarzu nie przywołałby Pucharu i prawdopodobnie skończyłyby się przygody naszego Harry'ego.)

I co sądzicie?Piszcie swoje komentarze!

Nie podoba mi się, rymy są takie "wymuszone". Hmm.. może tu trzeba odczytać szereg sybolii i alegorii, aby się spodobał? A zresztą ten wiersz powinieni być umieszczony (chyba) na FG, a może się mylę. Co do wiersza jestem na nie.

Jeżeli to jest twój najlepszy wiersz, to ja się boję myśleć jak wyglądają te gorsze.

Zostawcie ją, rozwija się.

Wybacz, ale samo sobie życzyła oceny. Pierwszy raz umieszczając wiersz w tym dziale, drugi - poprzez tekst pod wierszem.

No rzeczywiście, rozwija się. Niczym papier toaletowy.

jej wiek jest w profilu...

16 lat.
Cóż, nie jestem zwolenniczką rymowanych wierszy. A ten brzmi jak piosenka dla chearledrek.

Ten post był edytowany przez Vilanda: 18.06.2004 08:54

Ja cały czas mam nadzieję że to jest jakaś zgrywa... Ten "wiersz" mi za cholerę nie wygląda na napisany przez 16 latkę...

Radziłabym ci to przeczytać, Szara Wilczyco. Te rymy w wymowie wcale się nie rymują. Akcenty i tak dalej... Tak, to jest do przećwiczenia.

Eee..wiecie,ale ja tego wiersza nie pisałam,to po pierwsze.Nie mam pojęcia,kto znał moje hasło!Podejrzewam moją stukniątą siostrzyczkę,o 3 lata ode mnie młodszą,i nie wiem czemu zmieniła date moich urodzin...Mam 12 lat...I nie mam wprawy w pisaniu wierszy....za to ona twierdzi,że tak...Nigdy nie napisałam żadnego wiersza.Nigdy!A więc,moja kochana siostro:ten wiersz jest beznadziejny i tym razem się doigrałaś!Wredna,mała pchła...Wybaczcie mi za nią...

hehe... zabawne. już kiedyś ktoś tłumaczył się w ten sposób. kiedy wydało się, ze prace które podał za swoje okazały sie byc wykonane przez kogos innego. pamiętacie? hmmmm... interesting

Nie, no powtórka z rozrywki. Jak coś nie wyszło to już miejcie odwagę sie do tego przyznać, co? Każdemu zdarzają się wpady. Ale takie tłumaczenie jest... no dobra, nie będę mocno na Ciebie jechać, bo nie lubię tego.
Ale pomyśl trzy razy zanim coś wymyślisz/powiesz itd...

Szara, skoro masz 12 lat, to czemu nie zmieniłaś sobie daty urodzenia na 1991, tylko wciąż masz 1988r? Rzekomo rocznik miała ci przekręcić 9-cio letnia siostra, ale dlaczego teraz go nie poprawiłaś? Podejrzane...

Jakbym byla siostra i miala zrobic swinstwo swojej siostrze to na pewno bym nie wsadzala glupiego wiersza na forum. Moja wyobraźnia troche dalej siega i chyba jej rowniez :>

Dobra,przepraszam was wszystkich.Miałam okropny tydzień i sama nie wieziałam co mówię do ludzi.Porzucę poezję,bo to nie jest coś,w czym dobrze się czuję.To prawda,żartowałam sobie z tą siostrą,bo wcale jej nie mam,ale proszę,wybaczcie mi,bo jeszcze nie wyszłam z tego doła.
I dziękuję wszystkim za szczere komentarze o moim wierszu.Jak teraz mu się przyjrzałam,to rzeczywiście jest beznadziejny i wogóle się nie rymuje.

Nigdy nie jest za późno, żeby przejrzeć na oczy... Możesz nie porzucać poezji, ale zwyczajnie czytać przed wklejeniem wiersze (no chyba że w ogóle nie masz wyczucia rytmu, to wtedy istotnie, lepiej nie pisz )

Nie no co jak co, ale wiersz się rymuje. Radziłabym się skupić nad treścią, a nie rymami.

A ja radzę skupić się nad rymami i rytmem, bowiem jest to to co powinno się w wierszach poddawać ocenie. Treść to sprawa autora, może nas poruszyć lub nie, natomiast do rymów można podać "konkretne zarzuty".

Nie nazwałbym banalnego tworu opiewającego Harry'ego Pottera wierszem nawet gdyby świetnie się rymował i był tak rytmiczny, że możnaby go śpiewać.

Ty nie - językoznawca tak. Wiersz to byłby napewno, bowiem wiersz jest to rodzaj mowy podzielony na wersy i rymujący się. Natomiast na pewno nie byłaby to liryka.

Zresztą widzę na tym forum (i nie tylko) tendencję do używania wielkich słów (której sam padam ofiarą), żeby wiersz wyglądał na "mądry". Stanisław Staszewski pisał gwarą warszawską i nikt mu tego nie zarzuca jako wady.

Racja. Ale oceniam ze swojego punktu widzenia.

I tu też masz rację. W twoim przypadku jednak jestem skłonna przetrawić "wielkie" wyrazy, większości zawsze powtarzam, że sztuka tkwi w prostocie. Tylko, że jakby zabrali te wielkie wyrazy, to często nic by nie zostało.

Paroles, paroles, paroles.

Odrobine dziwne rozumowania - to tak jakby powiedzieć, że "z mojego punktu widzenia 2+2 to 5.
Tekst ma kilka "sformalizowanych" zasad, które musi spełniać, żeby być wierszem i jak je spełnia nie ma wątpliwości czy to wiersz czy nie.

Jak masz trochę wyobraźni, to wszystko jest względne.

Inaczej - jak masz dużo wyobraźni możesz wierzyć, że 2+2=5. Ba! Możesz to nawet widzieć. (słynne Orwell'owskie dwójmyślenie). Jednak nie zmieni to rzeczywistości i stanu faktycznego (chyba, że jesteśm zwolennikami filozofii NewAge =) )