[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Harry Potter i Aethernus, Wielki powrót...

[Merkury]

Harry Potter i Aethernus

Pewnego dnia Harry wraz z Ronem jechali do szkoly. Podczas ich rozmowy na temat quidditcha drzwi przedzialu nagle sie otworzyly i weszla do niego wysoka postac. Czlowiek odchylil kaptur i oczom chlopców ukazal sie mlodzieniec, który mial do szaty przyszyta naszywke z imieniem. Harry zapytal go:
-Jak masz na imie?
-Aethernus-odpowiedzial mlodzieniec
-Do której klasy idziesz w budzie?- zapytal Ron
-Ja nie jestem uczniem, tylko nauczycielem- odpowiedzial Aethernus
-Taa...pewnie...A ja jestem MUGOLEM- powiedzial Harry
-Myslcie jak chcecie ja musze isc.
Postac zarzucila kaptur i wyszla z przedzialu. Kiedy Ron zamknal drzwi obaj zaczeli sie smiac. Okolo godziny dwudziestej cala szkola zebrala sie w Wielkiej Sali, aby rozpoczac uczte i poznac nowych nauczycieli. Przy stole Gryffindoru slychac bylo bardzo glosne rechotanie poniewaz caly dom wiedzial juz o rozmowie Harry'ego i Rona z Aethernusem.
-"Ja nie jestem uczniem, tylko nuczycielem"...Hahaha...Juz mu wierze- powiedzial Semus
-Ty Harry, jak wygladal ten gosc?- zapytala Lavender
-Mial takie dlugie, biale wlosy mniej wiecej do pasa.- powiedzial Ron
-Czy wygladal tak jak ten obok Dumbledora?
-Ja nie moge. Harry patrz, to ON.
Rzeczywiscie. Obok dyrektora Hogwartu siedzial Aethernus. O godzinie dziesiatej wszystcy uczniowie rozchodzili sie do swoich domów. W czasie chodzenia po zamku Ron i Harry rozmawiali o dziwnym przybyszu.
-Ciekawe czemu dyrcio nie powiedzial nam czego on bedzie uczyc.- powiedzial Harry
-No wlasnie. Morze ten caly Aethernus kitowal, ze jest nauczycielem.
-Morzliwe, ale jesli nawet wciskal kit to czemu siedzial przy stole
-nauczycielskim?
-Czy ja wiem. Moze przekupil Dumbledora?
-Raczej nie. On by sie nie dal przekupic.
-No nie wiem. Za odpowiednial sumke, Kazdy jest przekupny.
-Mozliwe, ale on chyba taki nie jest.
Rano Harry i Ron wstali wczesnie i poszli na sniadanie, a skoro byla to sobota obaj postanowili odwiedzic Hagrida. W jego chacie zastali Aethernusa, który pograrzony byl w rozmowie z nim na temat dalszego uczenia sie Hagrida w Hogwarcie.
-Mówisz serio?- spytal olbrzym
-Oczywiscie- odpowiedzial Aethernus
-No...to...od kiedy mogie zaczac?
-Od poniedzialku. Twoja pierwsza lekcja to bedzie transmutacja.
-Bardzo fajnie. Moze w koncu bede mógl legalnie uzywac czarów- powiedzial Hagrid ze lzami w oczach.
-Szkoda, ze mój tatus tego nie zobaczy- dodal po chwili po czym halasliwie wydmuchal nos.
Aethernus porzegnawszy sie z Hagridem wyszedl z jego domku.
Kiedy drzwi chaty sie zamknely, Harry i Ron natychmiast obrzucili przyjaciela pytaniami:
-Skad go znasz Hagridzie?
-Kim on jest?
-Skad pochodzi?
-Spokojnie, spokojnie- powiedzial Hagrid.
-Znam go od wczorajszej uczty. Nie wiem skad wiedzial, ze mnie wyrzucono, ale bardzo sie ciesze, ze bede mógl wreszcie ukonczyc szkole.
-A kim on jest w Hogwarcie?- zapytal Harry
-Do konca nie wim, ale chyba kims w rodzaju...hmmm...korepetytora.
-Korepetytora???- zapytali chórem chlopcy.
-Tak. Bedzie pomagal innym nauczycielom w nauce.
-Wiec jednak nie klamal- powiedzial Ron.
-Najwidoczniej.
-A co was tak interesuje ten Aethernus?- zapytal olbrzym.
-Nie interesuje nas, ale rozmawialismi z nim w pociagu- powiedzial Harry.
-A o czym?-
-O niczym ciekawym.- powiedzial wymijajaco Ron.
-No...skoro tak mówicie, to chyba tak jest.
-No wlasnie, a jak narazie do zobaczenia Hagridzie.
-Taaa...nara- odpowiedzial zdziwiony olbrzym.
Po powrocie do szkoly chlopcy bedacy w drodze do gabinetu Dumbledora spotkali Hermione, która wracala z biblioteki. Ron zobaczywszy dziesiatki ksiazek zaczal sie smiac:
-Hahaha. Jeszcze nie bylo lekcji, a ty juz sie uczysz.
-Tak, a co, dziwisz sie? Przeciez ja zawsze sie duzo uczylam.
-Tak, to prawda, ale czasami troche przesadzasz- powiedzial ostroznie Harry.
-No trudno. Myslcie jak chcecie, ale wam powiem, ze Aethernus chce was widziec.
-Chyba ma wam cos waznego do powiedzenia- dodala z dziwnym usmiechem
-Czego on moze od nas chciec?- zapytal Ron.
-Skad mam to wiedziec? Nie jestem wrózka- odpowiedzial Harry.
Po wejsciu do gabinetu Aethernusa nikogo nie zastali wiec pomysleli, ze Hermiona sobie z nich zazartowala i wlasnie chcieli wyjsc kiedy nagle drzwi otworzyly sie i do pokoju wszedl Aethernus.
-Siadajcie- powiedzial na wstepie.
Harry i Ron zapadli sie w fotele poniewaz w jego gabinecie bylo straszniej niz w gabinecie Snape'a.
-Doszly mnie sluchy, ze nie tolerujecie mojej obecnosci w Hogwarcie- powiedzial mlodzieniec
-No cóz, nie zalezy mi na tym , abyscie mnie lubili, ale uwiezcie mi, ze wplynie to negatywnie na wasze oceny na koniec roku.
Powiedzial to takim tonem, ze chlopcy po prostu sie przeztraszyli.
-Widze, ze nie chcecie nic mówic... hmmm... trudno. Pamietajcie o jednej zeczy: profesor Dumbledor jest moim starym kumplem i powiedzial mi, abym mial na was oko- powiedzial to bardzo jadowitym glosem, a kiedy skonczyl usmiechnal sie zgryzliwie.
-No dobrze. To wszystko co chcialem wam powiedziec. Mozecie wyjsc.
Podczas powrotu do wiezy Gryffindoru Harry i Ron pograzeni byli w rozmowie na temat zachowania Aethernusa.
-Widziales jak on na mnie patrzyl?- spytal przerazony Harry.
-Taaa...Ale od kogo on sie dowiedzial, ze go nie lubimy?
-Nie wiem. Bardzo mozliwe, ze od Hermiony.
-Tak. To jest bardzo mozliwe.
W pokoju wspólnym Gryfonów bylo tloczno i chalasliwie poniewaz Fred i George odpalili parenascie sztucznych ogni doktora Fillibustera.
Podczas kolacji wszystcy uczniowie pograzeni byli w rozmowie na temat Aethernusa.
-Widzieliscie jaki on ma ladne wlosy?- zapytala Hermione jakas Puchonka
-Taak, a jaki on madry. Profesor Sprout mówila, ze pomógl zrobic jej wywar z mandragor i nawet bez pomocu wyszlo mu to bardzo dobrze- powiedziala Paravatti.
-O mój Boze...- powiedzial Ron. -Jak mozna sie zachwycac kims takim???
-Nie wiem. Jestem ciekaw co one w nim widza- powiedzial Harry.
-Ja tez.
-Zobaczymy co on potrafi. Rzuce na niego zaklecie i ciekawe jak zareaguje.
-Nie radze wam tego robic...- powiedziala Hermiona
-Tak? A to niby czemu?- zapytal Ron.
-Bo to jest najlepiej wyszkolony czarodziej na swiecie.
-Oczywiscie, a ja jestem Super Man'em- odpowiedzial Harry.
-Skoro nie chcecie mnie sluchac to nie , ale potem nie mówcie, ze was nie ostrzegalam- powiedziala Hermiona i przesiadla sie w inne miejsce.
-Wiesz Harry moze jednak tego nioe róbmy.
-Co strach cie oblecial?- zapytal wrednie Harry.
-Nie, ale boje sie, ze Hermiona znowu moze miec racje.
-No chyba masz racje- powiedzial Harry i spojrzal z lekiem na stól nauczycielski przy, którym siedzial Aethernus.
Nastepnego ranka Harry i Ron zeszli na sniadanie dosc pózno. W Wielkiej Sali przy stolach siedzialo tylko dwudziestu uczniów. Chlopcy szybko zjedli posilek i poszli do gabinetu Sethernusa, aby z nim pogadac. Pod drzwiami obaj zastanawiali sie co maja mu powiedziec i w koncu Harry zaproponowal, zeby wyzwac go na pojedynek.
-Chyba cos ci odbilo. Przeciez on moze cie zmiesc bylejakim urokiem- powiedzial Ron, który bardzo sie przestraszyl na mysl o pojedynku.
-To zaproponuj cos innego- odrzekl zdenerwowany Harry.
-Wyzwiemy go na turniej szachów- powiedzial po namysle.
-OK, ale jesli przegrasz to wtedy bedzie pojedynek.
-No... Niech ci bedzie.
Obaj weszli do gabinetu Aethernusa. W srodku zastali jeszcze Lupina pograzonego w rozmowie na temat Quidditcha.
-Ooo. Witaj Harry. Dawno sie nie widzielismy- powital go Lupin.
-Ciebie, takze milo widziec Ron.
-Tak. Dzien dobry panie profesorze- odpowiedzieli chórem.
-Co was tu sprowadza?- zapytal Aethernus.
-Chcielismy wyzwac pana na turniej szachów- powiedzial niesmiale Ron.
-Dobrze. Przyjmuje wyzwanie- dpowiedzial z usmiechem.
-Tylko powiedzcie gdzie i kiedy to sie odbedzie.
-Hmm... Za tydzzien w sobote w pokoju wspólnym Gryffindoru?- zapytal Harry
-Dobrze. Odpowiadaja mi te warunki.
-To fajnie- odpowiedzial Ron.
-No, a teraz zostawcie nas samych, bo musimy porozmawiac.
-Dobrze, i do widzenia.
Po wyjsciu z klasy obaj chlopcy zgodzili sie ze soba, ze chyba Aethernus lubi ich bardziej niz wczoraj. W pokoju wspólnym bylo cicho i spokojnie wiec Harry i Ron obwiescili wszystkim, ze za tydzien jest turniej szachów.
-Co? Wyzwaliscie go na pojedynek?- zapytal przestraszony Lee.
-Chyba was cos w glowy rabnelo- powiedzial Fred.
-Wlasnie. Nie mamy z nim szans- powiedzial George.
-No trudno. Nie zaszkodzi spróbowac.
W czasie obiadu nikt sie do Harry'ego i Rona nie odzywal. Chlopcy podejrzewali, ze to z powodu turnieju. Przy stole nauczycielskim Aethernus rozmawiel z Hagridem. "Pewnie w zwiazku z tym dalszym nauczaniem Hagrida"- pomyslal Harry. "Zreszta, nie moja sprawa". Po obiedzie wszystcy uczniowie mieli stawic sie u swoich opiekunów w zwiazku z ich planami zajec. W gabinecie profesor McGonagal Gryfoni bardzo sie zdziwili sie poniewaz w ich planach zajec byl tytul "Szkolenie Szczególowe".
-Co to jest, pani profesor?- zapytal Dean.
-To jest przedmiot, który ma za zadanie szczególowo przygotowac do tegorocznych egzaminów- odpowiedziala McGonagal.
-Aha. Nastepny przedmiot- powiedzial Semus.
-Wszystcy juz wiedza o co chodzi? No to juz, do wiezy.
Caly dom Gryffindoru, i nie tylko pograzony byl w smutnych myslach.
-Przeciez ten Aethernus nas zameczy- szlochala Lavender.
-Teraz juz wiemy co on mial na mysli mówiac nam, ze jesli nie bedzie nas lubic to wplynie to zle na nasze oceny- powiedzial Harry do Rona.
-Najwidoczniej- odpowiedzial Ron.

[Merkury]

W czasie kolacji Harry i Ron czekali na przybycie dziewczyny Syriusza az tu nagle Syriusz podchodzi do nich ze swoja narzeczona.
- Czesc chlopcy.- powiedzial do nich.- To jest Karolina.- rzekl wskazujac na wysoka ,szczupla, ciemno wlosa blondynke.
- Czesc chlopaki.- zwrócila sie do nich uprzejmym tonem.
- Czesc.- dpowiedzieli.
- Slyszala Harry, ze Syriusz jest twoim ojcem chrzestnym. Czy to prawda?
Bohater pokiwal glowa na "tak", a Karolina usmiechnela sie.
- No to narazie chlopaki.- powiedzial Syriusz i zaprowadzil narzeczona do stolu nauczycielskiego, aby przedstawic ja nauczycielom i dyrektorowi.
- Nie zla, co Ron?- zapytal Harry.
- Niom.- odpowiedzial przyjaciel.- Co ja bym dal, zeby miec dziewczyne.
Nagle do chlopców podeszla Taj i zapytala Harry'ego czy ma czas, aby z nia porozmawiac.
- A o czym?- zapytal.
- To tajemnica i nie chce, zeby ktos sie o tym wiedzial prucz nas.- odpowiedziala zerkajac z ukosa na Rona, który sie jej przygladal.
- No dobrze, ale chce potem tu wrócic.- rzekl Harry i wstal od stolu.
- Zaraz wracam Ron.
- Tak. Jasne.
Na korytarzu Taj zaczela wypytywac chlopaka czemu miedzy nimi nie jest tak jak dawniej.
- Nie wiem.- powiedzial Harry.- Tak sie zlorzylo.
- Jesli chcesz, zebym nadal byla twoja dziewczyna to musisz teraz ze mna pójsc do salonu i sie calowac.- powiedziala z usmiechem goblina.
- Ale Ron... On tam na mnie czeka...
- Wybieraj, albo ja, albo on.
- No dobrze choc, ale nie na dlugo.- powiedzial Harry, wzial ja na rece i zaniusl do wiezy Gryffindoru.
- Dean! Nie widziales Harry'ego?
- Widzialem. Szedl do wiezy z Tajemnicza.
- Aha. Dzieki.- odpowiedzial Ron, wstal i ruszyl w kierunku wyjscia.
- No pewnie.- powiedzial ze zloscia.- Znowu sie zaczyna.
Kiedy byl juz w polowie schodów zobaczyl jak Aethernus i Atlashia wychodza z Wielkiej Sali bardzo soba zajeci.
- Moze pójdziemy do twojego gabinetu?- zapytala.
- A po co?- zdziwil sie mlodzieniec, a kiedy Atlashia spojrzala na niego od razu zrozumial o co chodi.
- W takim razie prosze bardzo. Panie przodem.
- Co tu sie do diabla dzieje? Mam nadzieje, ze Hermiona nie wazy juz tego Eliksiru Milosci.- powiezial do siebie i ruszyl do góry w kierunkiu salonu Gryfonów.
Po wojsciu do cieplego salonu Gryfonów Ron odrazu zobaczyl Harry'ego i Taj calujacych sie w rogu pokoju.
- Dzieki, ze wróciles.- rzucil ze zloscia.
- Ron?- zdziwil sie chlopiec i natychmiast wstal.
- Czemu juz wruciles?
- Bo kolacja sie skonczyla tluku.- powiedzial.
- Tak? No to troche mi zlecialo.- odrzekl z zaklopotaniem Harry.
- Troche? Troche? Stoje tu od pól godziny i jak widze ty nawet nie miales zamiaru wrócic do Wielkiej Sali.
- Ron to nie moja wina.- powiedzial Harry bez zastanowienia.
- Jesli nie twoja to czyja?- zapytal rudy chlopak, a kiedy odpowiedzialo mu milczenie to dodal ze zloscia:
- Uwarzam, ze powinnismy zakonczyc nasza znajomosc tu i teraz.
- Nie. Ron. Wszystko ci wytlumacze.- powiedzial z zaniepokojeniem Harry.
- A co tu jest do tlumaczenia?- krzyknal Ron.
- Dasz mi ostatnia szanse?
- Nie wiem.- odpowiedzial z zastanowieniem.- Musze sie zastanowic.
Kiedy chlopak skonczyl Harry otarl czolo i podszedl do przyjaciela z wyciagnieta reka i zapytal:
- To jak? Zgoda?
Ron zastanawial sie przez dluzszy czas, ale w koncu uscisnal wyciagnieta dlón kolegi.
- Niech ci bedzie, ale to jest twoja ostatnia szansa.
- Dzieki.- odpowiedzial Harry i obaj wyszli z salonu, a kiedy byli na schodach Taj podbiegla do Harry'ego i zapytala:
- A kiedy skonczysz ze mna?
- Co? Calowanie?
- Tak.- odpowiedziala piekna dziewczyna.
- Moze pózniej.- odpowiedzial chlopak i z Ronem udal sie w kierunku gabinetu Aethernusa.
Pod drzwiami obaj uslyszeli glosu dwuch osób i natychmiast doszli do wniosku, ze to Aethernus i Atlashia sa w gabinecie i na pewno nie chcieli by im przeszkadzano.
- Ciekaw jestem co oni tam robial.- powiedzial Ron do Harry'ego, a kiedy ich oczy sie spotkaly obaj wybuchneli smiechem.
Po drodze do Wielkiej Sali spotkali Deana i Bunny, którzy równiez byli bardzo zajeci soba.
- Widziales?- zapytal naburmuszony Ron.- Nawet nam nie powiedzieli "czesc".
- No i co z tego?
- Nic.- odpowiedzial.- Tak tylko powiedzialem.
- Ciekawe gdzie jest Syriusz i Karolina.
- Pewnie u Dumbledora.- rzekl Ron.
- Chyba masz racje. Moze tam pójdziemy?- zaproponowal.
- Dobra, ale teraz musze ci sie odplacic.
- Coooo?
- Rictusempra.- krzyknal chlopiec, a Harry zostal uniesiony w powietrze, a potem calym ciezarem runal na zimna posadzke bolesnie obtlukujac sobie siedzenie.
- Teraz jestesmy kwita i mozemy isc do Dumbledora.- powiedzial z usmiechem.
- No dobra, ale nastepnym razem wyzwij mnie na pojedynak, a nie wal w plecy bez zapowiedzi.
- Postaram sie.- odpowiedzial Ron i obaj udali sie do posagu kamiennej chimery.
Kiedy Harry i Ron staneli przed kamienna chimera spojrzweli na siebie i powiedzieli jednoczesnie:
- Jakie jest haslo?
- Nie wiem.- odpowiedzial Harry.
- Ja tez.- odrzekl Ron.
- No to musimy poprubowac.- stwierdzil czarno wlosy chlopiec.- Mamy jedna wskazówke.
- Jaka?
- Dumbledore lubi slodycze.
- No i co z tego?
- Zastanów sie tluku.- rzekl ze zloscia Harry.- Jego hasla to zawsze nazwy róznych slodyczy.
Przez pietnascie minut obaj na zmiane wymieniali nazwy slodkosci i przysmaków.
- Czekoladowa zaba.
- Cytrynowy sorbet.
- Guma Droplesa.
- Czekoladowy blok.
Az w koncu Ron powiedzial bez entuzjazmu:
- Fasolki wszystkich smaków.- i ku zdziwieniu chlopców chimera ozyla i odskoczyla w bok ukazujac przejscie, w którym widnialy piekne ruchome schody. Obaj weszli na nie i natychmiast stopnie zaczely sie przesówac w góre. Przed pieknymi, debowymi drzwiami chlopacy zeszli ze schodów i zastukali w nie zlota koladka. Drzwi otworzyly sie, ale nikogo tam nie bylo. Powoli i bardzo ostroznie Harry i Ron weszli do okraglego gabinetu i zajeli sie ogladaniem przedmiotów i obrazów ze starymi dyrektorami Hogwartu. Nagle z robu pokoju dobieglo ich geganie i obaj odwrócili sie natychmiast. Na zlotej rzerdzi siedzial feniks dyrektora- Fawkes.
- Ron pamietasz Fawkesa prawda.
- Tak.
- Dobra. Skoro nikogo tu nie ma to mozemy stad wyjsc. Przyjdziemy tu pózniej.- powiedzial Harry i zmierzajac ku drzwiom spojrzal na Rona, którego oczy utkwione byly ponad ramieniem Harry'ego.
- Co ci jest?- zapytal.
- Nic mu nie jest.- odpowiedzial mu jadowity glos, a chlopiec natychmiast sie odwrócil i stana twarza w twarz z mistrzem eliksirów.
Ron podszedl do Harry'ego i obaj jednoczesnie przekneli glosno sline.