Drzewo · [ Standardowy ] · Linearny+ Jak sie zaczela wasza historia z Harrym ?!

Na krórymś temacie opisałem w skrócie tą wzruszającą historie, ale co tam, zrobie to jeszcze raz.
Pod koniec piątej klasy , uczniowie pragnący podnieść sobie ocene z polskiego - musieli przeczytać dowolną książke i streścić ją nauczycielce. Wielu moich kolegów przynosiło harry'ego. Ja jakoś nie mogłem sie przełamać. Posiadając dość dużą jak na swój wiek, wiedzę o języku angielskim, przetłumaczyłem nazwisko głównego bohatera. "Garncarz" - z niesmakiem odłożyłem słownik. "Ten chłopak to jakiś wiejski syn, faceta robiacego garnki." - powiedziałem sobie ( ale byłem głupi )
Kilka dni później mój kolega pozyczył mi książke żebym przeczytał choćby pierwsze rozdziały. Nie zrobiłem tego. Trzymałem się od tej książki z daleka. Gdy ją oddawałem poczułem coś dziwnego...że coś mnie omija. Postanowiłem, że go wogóle nie przeczytam i tyle.

Wakacje zbliżały sie ku końcowi, wyszłem do kuzynki. To w jej pokoju, na jej półce leżała ta "głupia" książka. Gdy wyszła - chwyciłem ją i w nerwach zaczęłem przeglądać. "Co może pociągać w "chłopcu który przeżył" ? ". Zdecydowałem się pożyczyć książke - żeby sie pośmiać. Wróciłem z nią do domu.

Kamień Filozoficzny przeczytałem w jeden dzień - tak nie chwaląc się. Pierwszy rozdział mnie wciągnął , potem nastepny i nastepny. Można powiedzieć że tak to sie zaczeło.

Kiedyś co nieco usłyszałam o Harrym. Na tyle mnie to zaintrygowało, że poprosiłam o książkę (1 tom) pod choinkę. Przeczytałam ją - spodobała się. Kiedyś z kumpelą urwałyśmy się z wuefu i poszłyśmy do biblioteki, by poczytać Czarę Ognia. Tego dnia sama ją wypożyczyłam. Miałam dużo zajęć, ale przeczytałam ją przez jeden dzień - po prostu nie mogłam się oderwać! Potem mama zafundowała mi i mej siostrze 2 i 3 tom. Spodobały się jeszcze bardziej. Później się rozchorowałam - dwa tygodnie spędziłam w łóżku. Miałam wtedy urodziny - moje kochane siostry kupiły mi 4 tom w prezencie. No a później zaczęło się to, co trwa u mnie do dziś - regularna potteromania.

Koniec 6 klasy szkoly podstawowej, czyli jakies 3 albo 4 lata temu.
TimmY bardzo chce przeczytac cos Tolkiena. Bo slyszal, ze to to fajne. Rozmawia z polonistka, ona nie ma pojecia co to. Podchodzi kolezanka i mowi: Nie znam tego, ale znam taka swietna ksiazke, na pewno Ci sie spodoba, Harry Potter.

Kupilem pierwsza czesc. Potem druga. Trzecia. Czwarta i piątą.

A Tolkiena tez przeczytalem ;]

Tolkien lepszy

A w szczególności "Silmarillion" ...

Syriusz, blagam, powiedz, ze Silmarillion rozkreca sie po kilku pierwszych rozdzialach ;p stoji na polce i czeka, i czeka ;p zatrzymalam sie gdzies na poczatku i dalej nie moge ;p , no ale to nie o tym temat ;]

gdyby nie film harry potter i kamien filozoficzny, pewnie by mnie tu nie bylo ;] pzedtem w ogole nie slyszalam o tej ksiazce, przed hp ogolnie czytalam mniej, nie bardzo interesowalam sie nowosciami itd.

to tyle, nic nadzwyczajnego, napewno nie ja jedna tak zaczynalam ;]

Ten post był edytowany przez Laura_: 27.07.2004 16:25

Owszem...

Mi się podoba historia Berena i Luthien i dzieje Turina Turambara...
To przeczytaj....

od Silmarillion wole hobbita albo powrót króla ale książke bo film a w szczegulnosci końcówke tatalnie skiepscili XXP zresztą do tolkiena trzeba miec cierpliwość bo tam w każdej ksiązce są bardzo dłuuugie opisy koleś chyba miał niezłą zajewke bo umiał jedno miejsce opisywać na 3 strony ale i tak go lubie

a czytałaś Nad Niemnem? Tam dopiero jest nieżle......16 stron opisu łąki........

nie offtopujcie , bo zamknę uznając że temat się skończył.

Ja poznałam Harry'ego po tym jak usłyszałam że wiele osób bardzo chwali tę książkę,więc pozyczając I część od koleżanki przeczytałam ją i bardzo mi sie spodobała więc kupywałam następne części. Książka jest tak świetna że niektóre części czytam po 10 raz a nadal mi sie nie znudziły(u mnie w klasie jestem jedyna która czyta Harry'ego )

Moja mama to totalna potteromaniaczka i to ona mnie namówiła. z początku niechciałam tego przeczytać( nigdy nie czytem tego co ona mi daje, nie wiem czemu) no ale jakoś poszło...

to jak przeczytasz 20 razy to ci sie znudzi. wierz mi, mam doświadczenie. Kiedy przygotowywałam sie na konkurs z Harry'ego to tyle czytałam, że mi sie rzygać chciało. No ale wygrałam, więc chyba warto było, nie?Po przeczytaniu po dwadzieścia kilka razy I i II tomu do Harry'ego wróciłam dopiero po dwóch latach przerwy.

No to gratulacje za wygranie konkursu. Tak wiem o tym napewno kiedyś mi się znudzi. Wszyscy mi mówią że chyba znam tą książkę na pamięć (taa jasne znac prawie tysieczno stronicową książkę na pamięć )

No wiesz, mi też tak mówią, ale w moim przypadku to była prawda. BYŁA bo teraz już niepamiętam tak dokładnie, ale co jakiś czas strzelam cytatami...
co do tego konkursu to dziękuję Ewelko!

Moja historia zaczela sie w prosty sposob- po prostu smiertelnie sie nudzilam wiec mama kupila mi ksiazke, ktora polecila jej sprzedawczyni w sklepie, a ja zaczelam czytac az do momentu z fabryka swidrow wuja Vernona, bo bylo to dla mnie nudne jak flaki z olejem, ale po 3 dniach znowu po nia siegnelam i przeczytalam do konca.

Moja kochana siostra cioteczna opowiedziała mi o książce, której tytułu nie pamiętała (był to Harry Potter). Kilka dni później pokazała mi ją w Empiku.
Minęło kilka miesiecy, a ja ciągle chciałam mieć ową książkę.
Tata zabrał mnie kiedyś na zakupy. Trafiliśmy na księgarnię. Naciągnęłam go na pierwszy tom...
Dalsze posżły już łatwo. Wciągnelam w to mamę.

To było tak. Moja mama była z koleżanką w Warszwie i przywiozła mi dwie częśći HP. Córka tej koleżanki pochłonęła książki w 3 tygodnie, u mnie zaś 2 tomy leżały przez 3 miesiące na półce czekając, aż wreszcie się za nie zabiorę . Powiem tak... pierwszy rozdział mnie zniechęcił, a nawet całkowicie zanudził . Podchdodziłam do książki z 7 razy, aż w końcu przeczytałam więcej i mnie naprawdę mocno wciągnęło. 1,2,3,4,5 książki mam już przeczytane conajmniej po 7 razy... to naprawdę wciąga Teraz tylko czekam na 6 część... Jeszcze sobie poczekam...

Do Harry'ego na początku mnie nie ciągnęło bo nie chciałam interesować się tym co wszyscy i być oryginalna. Ale kiedys byłam na imieninach u kolegi i on dostał w prezencie właśnie Pottera i K.F. A że impreza była nudna to zaczęłam książkę czytać. Potem kolega mi musiał ją wyrywać bo straciłam kontakt z rzeczywistością. Ale do Harry'ego powróciłam, przeczytałam każdą część po 17 razy i będę mu wierna aż do śmierci! Pozdrowionka

Więc tak siedze sobie przed telewizorkiem i oglądałam jakiś program o książkach.
No i był Harry.Pukałam się w głowę kiedy widziałam jak biją się o 3 część.Bo to pewnie głupie,albo tak samo nudne jak inne ksiażki o czarodziejach.Ale wtedy...mama weszła i powiedziała,że idziemy na HP1 film,a że nie chciałam jej sprawiać przykrośći (bo co by potem zrobiła z moim biletem?) poszłam. Od razu myślałam,że będę się śmiertelnie nudzić,ale moja siora powiedziała,ze mam iść i już!(bo fanka Harry'ego ona jest )No i spodobał mi się film i chciałam przeczytać i następną część ki następną....

Moja przygoda z Harrym zaczęła się z lutym(?) nevermind cos koło tego Wcześniej byłam sceptycznie nastawiona do powieści p. Rowling, ale qmpelka z klasy zachęcała mnie do przeczytania chociaż 1 części (wiedziała, że mam za sobą Władcę Pieścieni i wiedziała, że kręca mnie takie klimaty). No więc spełniłam jej "prośbę" i przeczytałam KF. I od razu mnie wkręciło

Jakieś dwa - trzy tygodnie po wydaniu I-szej części Pottera, mama pokazała mi w "Vivie" artykuł o Harrym. Przeczytałam z umiarkowanym zainteresowaniem. Kiedy skończyłam, mama spytała, czy chcę tę książkę przeczytać. Odpowiedziałam twierdząco (w końcu co mi szkodzi?) i następnego dnia zabrałam się za czytanie. Wieczorem ponownie znalazłam się na pierwszej stronie KF - po raz kolejny zabrałam się za tom.
Kolejne "Pottery" dostawałam zawsze przed oficjalną premierą - mama miała zaprzyjaźnionego księgarza.
Pomimo tego wszystkiego (czytanie książek, chodzenie na filmy, udział w konkursie) nie uważałam się za fankę młodego czarodzieja... Aż do przeczytania V-tej części. Teraz piszę ffice, rysuję postaci (głównie Huncwotów), przeglądam forum i... Trzymam Syriusza, Snape'a i Lupina w szafie

No cóż... Ja Pottera zaczełam dosyc późno. Jak ukazał sie pierwszy tom Tata namawiał mnie zebym przeczytała,bo znajomi mu mówili ze to fajna książka.A ja mówiłam że "Nie lubie takich ksiązek!". Ale w koncu sluchałam radia.Audycja byla poswiecona "Czarze Ognia".Słuchalam wypowiedzi ludzi,ktore mnie zachecily do przeczytania.Kupilam pierwszy tom,a potem poszło szybko.Nadrobiłam zaległosci(przeczytalam 4 tomy) i razem z resztą czytelników czekałam z niecierpliwością na "Zakon Feniksa".

Kiedyś byłam wielką przeciwniczką Haryego i nawetnie myślałam oprzeczytaniutej "durnej" (jakkidyś myślałam) książki.
Na moje wielkie szczęście wygrałam pirwsze trzy tomy i pwnego dnia kiedy śmiertelnie się nudziłam pomyślałam, że zobaczę co też ci ludzie widzą w tej ksążce.
No a teraz jestem jego wierną fanką i kidy pojawiła siękolejna książka wydałam na nią całe kiszonkowe!


Harry Potter zmienił całemoje dotychczasowe życie!!!

Moja historia jest dość dziwna... Zaczęło się około 3 lata temu.

Słyszałam o Potterze, wszyscy się tym strasznie podniecali i ogólnie była moda na Harry'ego. Mnie to nie pociągało, może dlatego że wcześniej było takie coś z pokemonami, których nie cierpialam i nie cierpię nadal

Wszędzie było "Książki o Harrym Potterze... " , "Harry Potter.." itd. Chwilami (wstyd to mówić ) miałam tego dosyć i mówiłam:

"Jak jeszcze raz usłyszę słowa Harry Potter, to zeświruję!!! To jest chore!!!"

Potem wyszedł "Kamień Filozoficzny" - film. Mówię sobie - a co tam, pójdę, zobaczę, czym się tak pasjonują!!!

Z filmu rozumiałam niewiele (w końcu nie znalam książki!), ale mnie zaciekawił. Pożyczyłam od kolegi pierwszy tom. Wciągnęło mnie i się zaczęło

Potem tak się złozyło, że byłam jeszcze raz w kinie na KF.

Później przeczytałam wszystkie cztery części i potteromania ogarnęła mnie na dobre. Z niecierpliwościa czekałam na 5 część i myslę, że obecnie jestem jedną z najbardziej wiernych fanek HP!

I pomyśleć, że ktoś, kto wcześniej nienawidzil Pottera, jest teraz redaktorką strony o tej tematyce...

Aha, a ja wciągnęłam w potteromanię także moją siostrę młodszą, która miała do HP taki sam stosunek jak ja wcześniej. Teraz obie gadamy cytatami z filmów i książek.

Nasza biedna mama (choć wszystkie 5 tomów po 1 raz czytała!) ma już dosyć i mowi, że zwariowałyśmy zupełnie... Ej no, bez przesady...


"Co ma być, to będzie, a jak już będzie, to trzeba się z tym zmierzyć.
Tak, Hagrid miał rację..."

Czytając po raz n-ty ostatnie słowa Czary Ognia myślałam non-stop - kiedy będzie wreszcie ten 5 tom?! Teraz to samo jest.... tyle ze kiedy będzie 6?

Teraz mam taki zwyczaj: siedzę przy biurku, coś tam robię albo siedzę przy kompie i nagle: sięgam do półki i zdejmuję któryś z tomów HP - najczesciej 3 i 5, by poczytać ulubione fragmenty albo coś sprawdzic. Nic dziwnego, że niektóre znam na pamięć.... Już nie będę cytować... Chociaż... Oj, nie moge...

"Była stanowczo za blisko. Widział łzy przyklejone do jej rzęs..."

A pisząc tego posta, nie miałam w pobliżu żadnej z książek!

Ja swą przygodę zaczęłam tak:
sięgnęłam po I część (po tym jak mój brat ją przeczytałam [on niestety nie jest wielkim fanem HP tak jak ja ]) - kilka lat temu - początek - NUUDDA! Odłożyłam. Dawno po tym zdarzeniu koleżanka (dzięki Pam) pożyczyła mi II - jednem tchem przeczytałam! Po filmie Kamień Filozoficzny, stwierdziałam, że czas najwyższy na KF - książkę! Okazało się super książką! Potem znów pożyczałam III i IV (od koleżanek (Kora i Pamela)! ZF sama kupiłam! Książki i film oglądałam kilka razy. (samego Więźnia czytałam 7 x). Brałam udział w szkolnym konkursie o Potterze.
Dzięki pomocy Dorothe przeszłam do następnego etapu i o dziwo WYGRAŁAM !!! Może zaczarowałam jury - tata, nauczyciel WOSSu, brat ,jego kumple - moją ródżką z rury od odkurzacza! Przyrzekam że nie znałam odpowiedzi Słowo fana !
Serdecznie podrawiam!

Załączony/e obraz/y