Napisałam to 2 lata temu mając za nic znaki interpunkcyjne i zasady pisania wierszy. Nigdy nie ośmieliłam się pokazać komukolwiek. Teraz dojrzałam do tego, by ktoś czytał moje utwory. Wierzę, że szczerze ocenicie. I zmieszacie z błotem jeśli będzie trzeba.


Diabelsko boski
Anielsko okrutny
Nieosiągalnie bliski
Niedostatecznie obecny
Z brutalną delikatnością
Zakładasz mi jedwabne kajdany swego wyobrażenia
Popaprana emocjonalną czystością
Toksycznej egzystencji
Próbuję usunąć z głowy twój obraz
Wciskam CANCEL ale wrosłeś zbyt głęboko w moją świadomość
Wirtualnie idealny
Zaburzasz chwiejną równowagę rzeczywistości
Dokonujesz dzieła zniszczenia
Ucząc mnie na pamięć swej twarzy
Powstałeś w mej głowie
Z destukcyjnie twórczej potrzeby bliskości
Jesteś nierealnym istnieniem
Wiązaniem między neuronami w mym mózgu
Wirusem infekującym organizm
Impulsem wyłączającym instynkt samozachowawczy
Narkotykiem sprowadzającym równianie życia
Do minus nieskończoności

Nie wiem. Jak dla mnie nie ma przekazu. Przekombinowany. Jestem na nie, jednakowoż czekam na następne.
Pozdrawiam!

Jak na debiut, nie jest źle. Aczkolwiek, jak napisał WildThing, nieco przekombinowany.
Początek - ten ciąg oksymoronów - nie jest zbyt udany. Potem poprawiasz się "jedwabnymi kajdanami swego wyobrażenia" - ten obraz naprawdę mnie poruszył. Później jest słabo, zbyt mało wierszowato; wracasz do formy przy słowach: "Powstałeś w mojej głowie". Odtąd do końca podoba mi się. Nawet bardzo.
Ale ogólne wrażenie jest zbyt rozmyte. Niezbyt korzystne. Popróbuj inaczej. Używasz dobrych słów w dobrych znaczeniach, ale spróbuj ustawić je inaczej. Wydobyć z wiersza coś poza - ważną, zawsze ważną - treścią. A raczej nadać wierszowi formę, która tę treść przemyci do naszych umysłów. Temu nie całkiem to wyszło.

No i oczywiście witaj na forum!

Niestety tragiczny. Wyjątkowo pretensjonalny.

Dokładnie.A kajdany są dość enigmatyczne.

Myśle że umiesz pisać ale ten wiersz nie jest udany. Zbyt tragiczne te porównania, przesycone makabrycznymi obrazami. Wiem co to znaczy wstydzić sie pokazywać swoją "twórczość" ja jeszcze sie nie przełamałam do końca, publikuje tylko na forach bo wiem ze tutaj nikt mnie nie zna ale nie pokazuje niczego swoim znajomym, mimo ze nalegają
No ale wracając do wiersza, czekam na następne
Pozdrawiam

Żeby coś z Ciebie było musisz całkowicie zmienić sposób pisania i myślenia o poezji. Dopiero zaczynasz, więc nie powinno być to dla Ciebie jakieś strasznie trudne. Wszystkie te środki wyrazu jakie stosujesz - do kosza. Od nowa. Szukaj. Te same emocje można zamknąć w słowa o wiele wiele lepiej.

W poezji mozna się bawić interpunkcją. A zasady tez są dość luźne.
Ale niestety mi się nie podoba. Też pisałam patetycznie, oj bardzo, ale staram się nad tym pracować.
Ty też możesz