nadal sypiam w twej koszuli
czytuję

wyznania
usypiam się wspomnieniem
błyszczących oczu
do znudzenia

wypatruję
cię
pośród gwiazd

Bardzo ładnie...
Tylko wydaje mi sie, ze

to jest taka mala czesc, wiekszej calosci...
Mam takie dziwne wrazenie

niezapelnionej przestrzeni... nie wiem jak to inaczej okreslic...
Mimo

wszystko bardzo gleboki wiersz, choc krociutki...
Gratuluje...

wiess co.. kilka razy juz slyszalam ze

moje wiersze sa z deka za krotkie..
ale po prostu narazie nie zamierzam

tego zmieniac
bo wychodzi tak jakos samo..
wlasciwie moje wiersze

moznaby polaczyc wszystkie w jedna calosc
ale ja boje sie

przesytu
wole krotko i na temat..
zeby sie nie przejsc

a ja kocham takie krótkie wierszyki... to

największa sztuka pisać krótko, a zawierać w tym wiele

treści...

bardzo mi się ten podoba -- jest taki zgrabniutki, taki

kochany... brawo =)

Czuje, że ten wiersz jest bardzo

prawdziwy, o to w tym chodzi, gratuluje!

ładny wiersz, ale mam to samo wrażenie co Mellisa. może dlatego, że wolę długie wiersze.

Vampirko, gratuluję... Skoro wolisz krótkie

wiersze pisać, to może oznaczać tylko jedno (oczywiście w świetle tego

wiersza) - jesteś mistrzem krótkiej formy. Ja cenię sobie bardzo, jeśli ktoś

potrafi w kilku słowach oddać uczucie, a jeszcze bardziej, jeśli to uczucie

jest mi znane i bliskie... A jest takie. Ja wciąż śpię na jego koszuli...



Powodzenia - i pisz jeszcze...