style='font-family:Arial'>zamknięte drzwi
uciec od

wspomnień
lecz wszędzie nasze wieczory...
uciec od marzeń
lecz

wszędzie poranki co miały być
nasze...
uciec od bólu
lecz wszędzie

krwawiące rany...
uciec od ciebie
lecz we mnie więcej
ciebie niż

mnie samej...

I znów czuję z Tobą...
Nie ma już mnie

we mnie - jest tylko on, moje uczucie...
Błagam o jeszcze - pomagasz mi

zapomnieć...

Ja naprawdę wymiękam przy Twoich

wierszach.

Już nawet boję się ich komentować.

Co bym nie

napisał to i tak zabrzmi to głupio, banalnie.

jak czytam twoje wiersze to mam czasami

ochote uciec z domu na jakas wezludna wyspe. czuj sie winna jak w koncu

uciekne =>.

poprostu rewelacyjnie *_*
tez wiersz

mnie tak zauroczyl, ze nie mam slow...
genialnie. Ten wiersz najbardziej

przypadl mi do gustu...
pozdrawiam serdecznie ^^

wiersz niby krótki, ale jego treść... na

pradę świetnie Ci wyszło
'uciec od ciebie
lecz we mnie

więcej
ciebie niz mnie samej'
te wersy są najlepsze, najbardziej

mnie poruszyły, zmusiły do refleksji.