Starałam sie korzystac z Waszych rad nie

wiem cy dokładnie o to Wam chodziło....


Może cos?

Może coś

z tego będzie...
Gdy cudu zycia zaznam
wtedy pączek zmieni się w

kwiat
a slońce dosięgnie jego platków...
Może coś się

uda...
nareszcie...
Może nie wszystko prowadzi...
do

przeciętności
tak nieznosnej...

Jak zwierzę zamknięte w

klatce
które nigdy nie widziało...
swojego prawdziwego domu...
Tak

samo człowiek...
obarczony problemami...
ucieka...
Świat

bezbarwny...
a może...
gdy chwile lepsze nastaną...
a klatka

rozchyli się...
by ukazać piekno swiata...
czlowiek tak jak

zwierzę...
wyjdzie zdziwiony wolnością...
i radość wkroczy...i

zostanie...

hmmm, Marcia, ciekawy wiersz.
dość

trudny, ale da się zrozumieć.

'ja zwierze zamknięte w

klatce
które nigdy nie widziało...
swojego prawdziwego domu...
Tak

samo człowiek...
obarczony problemami...
ucieka'------> te

wersy najbardziej mnie poruszyły.

i jeszcze taka jedna sprawa. coś

duzo tych wielokropków. przyznaję,
że sama lubię kropeczki, ale aż taka

ich ilość, chyba nie jest potrzebna.
przynajmniej takie jest moje

odczucie^^
pozrawiam i czekam na kolejne Twoje dzieła

wiersz, nie najgorszy, calkiem mi sie

podoba. staraj sie pisac wiecej, zeby sie podszkolic.. chcialabym przeczytac

jeszcze inne twoje wiersze, bo po 1 trudno mi cos ocenic. nie jest zle, ale

moze byc lepiej. ciekawy..