Marzenie

Zranione

wiatrem
Biegnie po łące
W stronę słońca
Wyciągając

ręce

Płacze szczęściem
Krwawi cierpieniem
Targane

sprzecznością
Ludzkich interesów

Bez domu, schronienia
Bez

Przyjaciół, wrogów
Bez zobowiązań
I bez głupich powodów.

ten wiersz jest poprawny jezykowo, do spraw

stylistycznych tez sie nie przyczepie...

na przyszlosc staraj sie

unikac takich metafor jak np "piekny jak kwiat" "kocham jak

Amor" itp...
W Twoim przypadku nie sa one az tak oklepane, ale

staraj sie byc oryginalna...
Metafory w wierszu przykuwaja uwage, gdy sa

nowe, niepowtarzalne i kontrowersyjne...
wtedy sie je ceni....
Twoje

metafory sa nieco banalne...

ogolnie wiersz nie zrobil na mnie

wrazenia...
nie ma "srodka" ktory zapadlby w

pamiec...
czekam na kolejne wiersze...

Ten wiersz jest cudowny. Popłakałam

sie... tak dobrze odzwierciedla moje polozenie w zyciu... dziekuje...

Tak, ten wiersz potrafi mnie

poruszyć=)
Jest taki... lekki. Nie prosty czy łatwy. Lekki.
Podoba mi

się, zdecydowanie.
Następny, który ma wylądować w liście dla mnie.

Zrozumiano?=)

Śliczny. Marzenia w moim życiu są bardzo

ważne, a ty dokładnie je opisałaś. Są właśnie takie: rozbiegane, intensywne,

podatne na zranienie, ale ciągle są. Bez powodu
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/smile.gif'

border='0' style='vertical-align:middle' alt='smile.gif'

/> Ładnie to ujęłaś, Potti, naprawdę mi się podoba!

Biegne razem z Toba! Tylko mnie tu

jeszcze pare rzeczy trzyma...