taki średni mi wyszedł ten wiersz
jakby

co, to ostrzegałam.


'W blasku latarni'

Ciemnej

nocy,
na pustej ulicy
samotnie stoi
Latarnia.
Roztacza w koło

blask pomarańczy
tonący lekko w mglistej zasłonie.
W jej

świetle
dojrzysz tylko strach
i niepewność,
czyj cień padnie zza

rogu?
Jednak przyszedł czas,
by w jej wątłym świetle
rozchylić

powieki
raz jeszcze.
Spojrzeniem
przeszyj kurtynę ludzkich

uczuć.
Nad własnym wzrokiem
dostrzec, tę wielką

ciemność.
Nieogarnioną słowem,
ni czasem.
Oddać jej pokłon i

przyznać
jakim pyłkiem malutkiego kwiatu
są ludzkie

istoty.
Zobaczyć
jak wolne przestrzenie między oknami,
wypełniają

drobne radości...
- a może gniew?
Lub skrajna rozpacz...
Dostrzec

to wszystko
w świetle latarni,
na ciemnej ulicy.
Po raz

ostatni,
albo pierwszy w życiu.

Wczoraj, albo przed wczoraj tesh cos o

latarni naskrobalam =)
calkiem, calkiem ten wiersz.
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/turned.gif'

border='0' style='vertical-align:middle' alt='turned.gif'

/>
I na przyszlosc nie rob takich wstepow, a jesli jush

musisz, to zakonczena =)

PS. Ta pomarancza mnie uwiodlas (nie wiem

czy ktokolwiek wie o co chodzi... =) ale mam pomaranczowy sentyment =))

Mi się strasznie podoba
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/wink.gif'

border='0' style='vertical-align:middle' alt='wink.gif'

/> JEst cos w nim co mnie ujmuje
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/wink.gif'

border='0' style='vertical-align:middle' alt='wink.gif'

/> Co trafia ! Świetnie!

wiesz Raven...
Ten wiersz czytal w moim

umysle jakis glos... ^^
nie wiem czemu, ale ten glos byl dziecinny.

Wysoki i piskliwy... ^^'

Czulam taka wielka niewinnosc plynaca z

tego wiersza...
Niewinnosc i spokoj...

naprawde udane

dzielo.
jestem pod wielkim wrazeniem...
pozdrawiam serdecznie i

gratuluje
=*

Jak dla mnie to jest bardziej proza

poetycka niż wiersz. Nie zmienia to faktu, że jest to dzieło bardzo bardzo

udane i bardzo trafiające w mój gust. Nio palce lizać po prostu=)