Piękna i nieodgadniona
Zaszumiała

czarną szatą
Uszytą z rozpaczliwego krzyku
Zwykłego

śmiertelnika

Paraliżująca świadomość
O braku

jutrzenki
Pozwoliła jedynie
Na jeden bezgłośny

krzyk

Usłyszała
Zimna jak kościelny kamień
Zaśpiewała ostatnią

pieśń
Pochłaniając wszystko

Wiersz jak zwykle poprawny... ale po Tobie

spodziewam sie conajmniej ciarek na plecach i lez w

oczach...

"(...) bezgłośny krzyk"
troszeczke banalnie

zabrzmialo...

ogolnie ladnie, ale bez rewelacji

mimo wszystko

gratuluje i pozdrawiam =*