Napisany wcześniej, chciałam go już dość

dawno dać na forum. Teraz troszkę kojarzy mi się z "Lustrzanym

Światem" Chelsey
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/smile.gif'

border='0' style='vertical-align:middle' alt='smile.gif'

/> Ale tylko troszkę
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/smile.gif'

border='0' style='vertical-align:middle' alt='smile.gif'

/> Królowa Śniegu... tak mnie czasem nazywają
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/smile.gif'

border='0' style='vertical-align:middle' alt='smile.gif'

/>


Na mojej dłoni liście mrozu
kładą swe

spękane twarze.
Na moich ustach siwy szron
wybrał sobie

leże.
Pośród mych włosów
łzy chłodu biegają
rozrywając co

chwilę
cienką nić porozumienia.
Na mojej skórze biały śnieg
maluje

swe lodowe królestwo
zamykając w płucach oddech
dusząc każdy kryształ

uczuć.
Ja tylko czasem budząc się
krzyczę cicho błagając o ciepło

Ładny wiersz! Nawet bardzo ładny!
Taki poważny..............................
Najbardziej podobało mi się w jaki sposób ujęłaś słowa
Na mojej dłoni liście mrozu
kładą swe spękane twarze.
Takie jest moje zdanie...

nio to Mell sie zabiera za komentarz...

Sluchaj Sihaja... wielkie brawa !!!
widze jak sie rozwijasz i strasznie sie tym ciesze...

tylko jedno mnie zatrzymalo...

Jejciu, Mell... ja tu wchodze przzygotowana na wielką krytykę a tu.... Aleś mnie zaskoczyła ;P

Co do fragmentu: hmmmm.... W sumie on trochę opiera się na wierszu, Herberta chyba, opowiadającym o "sekcji zwłok" ale raczej w mentalnym wymiarze. I jest tam fragment "pajęczyna (siatka?) krzywd oplątuje całe ciało, nawet stopy". Włąśnie taką nić, opląyującą całe ciało miałam na myśli... no taka nieudolna metafora