Zielono-melonowe paznokcie
Skrzą się

złotem
Podobno wiosna hula na łąkach.
Nie daje spokoju
Swym

kwietniowym dzieciom
Wychowuje je według stereotypów
I bije gałęziami


Aż w uszach świszczy.
Pełna werwy i rozmachu
Podsyca ogień, który

nie powinien
Tak wcześnie zapłonąć.
Ah, podobno żyje się

raz!
Weź mnie za rękę i utopmy się razem
W naszych gorzkich

żalach.

Muszę przyznać, że mi się podoba. Przede

wszystkim forma -- ciekawa. I końcówka -- niespodziewana. Dodatkowy plus za

"zielono-melonowe paznokcie" =) Ogólnie -- wrażenie

miłe.

Nie odpowiada mi jedna za bardzo to, że ma się wrażenie, iż to

tylko proza podzielona na wersy. Nie lubię, kiedy wszystko ma swój jakiś

logiczny ciąg w wierszu -- ale to tylko bardzo subiektywne odczucie, więc

się nie zrażaj =)

Brawa za końcówkę, no =)

Ja wiem... do końca przekonana to nie

jestem.
Podobała mi sie bardzo końcówka i tu muszę Ci pogratulowac


src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/smile.gif'

border='0' style='vertical-align:middle' alt='smile.gif'

/>
Co do reszty- nie bardzo mnie ruszylo.
Pomysl...jakby

taki oklepany?
Ale niezle
src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/smile.gif'

border='0' style='vertical-align:middle' alt='smile.gif'

/>

A mi się bardzo podoba. Podbiłaś mnie

fragmentem:

interesujace...
podoba mi sie środek

^^'
początek i zakonczenie takie sobie...
paznokcie moim zdaniem

za bardzo wydumane...
a topienie się w żalach za

proste...

natomiast bardzo mi sie podobało wychowanie według

stereotypów
no super wkomponowane w temat

ogólnie podoba mi

sie...
podoba mi sie jak piszesz...
czuć swobode i

nieskrepowanie...
mozna swobodnie oddychac, czytając...