Trudno mi ostatnio przychodzi właściwe

ujęcie w słowa. Temat mam, wszystko mam, ale... no nie wiem... Sami

oceńcie.



Jak łatwo nam jest być dobrym
siedząc w

głębokim pluszu fotela
spijając szepty liter z wilgotnych

kartek
wznosząc przerażone oczy do Boga,
że jak tak można i to nie

możliwe,
że ból był, ale wielki,
że każda kropla krwi musi spłynąć

chwałą.

Jakże mało mówią nam o strachu
zwierzęcia prowadzonego na

rzeź
mdlących odruchów rezygnacji
z kieszonkowego

człoweczeństwa.

Miło nam oceniać ludzi, których się nie

rozumie
macać ranę przekłutą, niewłasną,
mówiąc, że źle się

zrasta.

Jakże łatwo nam być dobrym!

No cóż, forma rzeczywiście coś z lekka

utyka, ja radzę pisać pod wpływem silnych emocji, ekspresjonizm przy takich

tematach jest bardzo wskazany.

Sam temat... Sih, to to, co mi chodzi

po głowie, a dzisiaj nawet biega. Mądra kobietka z ciebie.

Dobrym

jest nam łatwo być, natomiast gorzej z byciem Dobrym

Nom... potrzeba ekspresjii... zeby sie to z

szybkim biciem serca czytalo
src='http://www.harrypotter.org.pl/forum/html/emoticons/smile.gif'

border='0' style='vertical-align:middle' alt='smile.gif'

/>

Temat wspaniały...chociaz gdzieniegdzie do

konca nie rozumialam o co chodzi.
Druga i trzecia zwrotka- bardzo mi sie

podobaly.


Co do teego temtu. To prawda latwo jest byc dobrym, gdy

nikt nie ocenia tej dobroci
src='http://www.harrypotter.org.pl/forum/html/emoticons/smile.gif'

border='0' style='vertical-align:middle' alt='smile.gif'

/>

Pozdrawiam :*

Morniś, ty mi spróbujesz nic nie napisać,

to ja Cię.... No. Wiesz.

To zwierze to przenośnia - przerażony

człowiek =)

I dziękuję wszystkim za opinie :* I za zrozumienie =*

Brak mi słów. Po prostu -- przeczytałam i

odjęło mi mowę.

Ten wiersz jest czymś, do czego zawsze dążyłam. Tak

-- właśnie tak zawsze chciałam pisać. Chciałam umieć pisać.

Lubię

go, bo jest w stu procentach taki, jaki być powinien. I wcale forma nie

kuleje. O nie -- ja tu widzę wszystko zamierzone. Przymyślane każde

słowo.

Dziękuję Ci za ten wiersz. =*