Żyć to

znaczy...

Ryzykować:
grać w pokera,
skakać na

bungee
lub
jeść arbuza
w ulubionej

bluzce.

Zmieniać:
siebie, według nastrojów
innych, jeśli

pozwolą
i
kolor zasłon
od czasu do czasu

Kochać:
kilka

dobrych książek,
idola prosto z plakatu
a pozatym
Kogoś

Szczególnego
(opisu brak!)

Żyć to znaczy żyć
Niezgodnie z

przepisem.

A mi z hasłem na tymbarku 'żyj a nie istniej!'.

Świetnie ci wyszło, Potti. Lubię takie wiersze. O tematyce, którą chcę poznawać i wygodnej formie. Jest dość lekko i nawet ośmielę się stwierdzić, że wakacyjnie =) [bynajmniej nie deszczowo].

tak, tak, mi też się bardzo podoba =)
[a ten 'idol z plakatu' jednoznacznie mi się pokojarzył z sama wiesz kim =P]

hmm...

zauwazylam ze modny staje sie charakterystyczny styl pisania...
typu Mornariel skrzyzowana z Vampi...
w sumie, fajnie

zwrotka o zmienianiu naprawde dobra...
celowe 'i' daje bardzo ciekawy efekt...

o kochaniu nie wyszlo...
wydaje sie, ze to najlatwiejszy temat, ale 'kochać' w tym przypadku jest nieodpowiednim slowem...
(opisu brak) wytracilo mnie z rownowagi, a wytrzymalam skoki na bungee czy jedzenie arbuza...

o, koncowka...
nie wyczulam jej po pierwszym czytaniu...

duzo wyjasnia...
caly wiersz bazuje na tym jednym zdaniu...
ładnie...

ogolnie bardzo średnio...
czytalam lepsze Twoje wiersze, ale ciesze sie, ze wrocilas i eksperymentujesz...
brakuje tu tworczosci Potti...
także czekam...

Ooooooo, Potti. Wiersz świetny. Tak się czuję. Szukam życia, nie istnienia, choć nie zawsze jest to łatwe. Brawa ode mnie i mała prośba o bis. Pisz częściej. Proszę. Na takie wiersze warto czekać.

Mell-> na Mornę mogę się zgodzić, ale co tu jest z Vampi?

Wiersz bardzo prawdziwy, jeżeli chodzi o ludzi młodych wiekiem, wraz z dorosłością, przychodzą trochę inne wnioski, by potem na kompletną starość wrócić do tych nastoletnich.
Wreszcie odpoczynek od rymów, które na forum doprowadzają mnie zazwyczaj do kociokwiku.
Ogólnie jest całkiem sympatycznie i naprawdę nieźle. Tak mi pachnie poezją współczesną.

Cat -> nie widzisz czegoś ze stylu Vampi? ja zauwazam pozorny dystans,
pisanie jakby nie na serio, a przy tym oddawanie tematu do ostatniej kropli
i dodawanie watkow z daleka...
Mornariel ma to samo tylko w wiekszym stopniu... plus zawiłość

Potti postarala sie uzyskac podobny efekt...
niemniej dokladniej pisalam kilka postow wyzej...

przerazacie mnie (apropo Mel i Cat) i

odczuwam do tego wszystkiego (nie do wiersza Potti, tylko swoich) coraz

wieksza niechec. Boze.


na prawidłowy temat powiem tyle, że arbuz

mi się podoba, ale jesli juz mialo byc tak doslownie, to zabrakło czegoś co

miałoby być takim totalnym zwieńczeniem tego wszystkiego.

ładnie, ale właśnie czegoś zabrakło. czegoś

małego w sumie, bo tak mocno ja tego nie oddczuwam.

A jakos tak mnie natchnal optymistycznie ten wiersz.
I nie patrzylam ile jest w nim Morn ile Vampi bo kazdy wiersz to dla mnie dzielo osobnego autora.

Jak ja kocham takie wiersze. Jestem jak najbardziej na 'tak' Potti.
Oby wiecej tego typu dzieł.