Hmmmm....


Pogardę zaciska

pod powiekami
tam inny obraz mgli się niewyraźnie
nieznany zapach,

twarz i usta,
na które ktoś czekał
i się nie doczekał.
Wyciągnąć

rękę łatwo,
zawiesić na niemarzeniu
sprzeniewierzyć się sobie

-
mieszać z błotem myśli
stwierdzając ze zdziwieniem,
że ich się

nigdy nie miało.
To nie ta bajka, ktoś drzwi pomylił
ktoś odarł

brutalnie świat
ze swej nadziei,
i stanął w bezczelnych

łachmanach
twierdząc, że to naturalne,
w imię wyższej

potrzeby
nauczył się mówić miłość
jak popadnie.

ciekawych slow uzywasz...
ale jakos ten wiersz 'nie jest Twoj'

nie czuć w nim tego, co zawsze prezentowala Sihaja...

takie troche banalne
'czekał i sie nie doczekał'

w sumie, nie wiem czego mi brakuje...
nie umiem dokladniej powiedziec...

ale brakuje na pewno...

Dwa ostatnie wersy to jest mistrzostwo swiata.
Reszta jakos nie zapadla mi w pamiec.
A szkoda, bo ładny jest ten wiersz.
Nawet bardz, ale Mellisa ma racje jakis nie Twoj.

Sens mi się podoba, końcówka genialna, jednakże z drugiej strony -- mam głupie wrażenie, że się nie przyłożyłaś, miszczu (;

Przede wszystkim w niektórych momentach ma się wrażenie, że to proza, nienaturalnie pocięta na wersy (czasem to aż gryzie). Po drugie: "...na które ktoś czekał/ i się nie doczekał." Jakby to powiedzieć? "Siała baba mak/ nie wiedziała jak" (: No i jeszcze mnie denerwuje interpunkcja -- ale to tylko bardzo subiektywne zdanie, bo jedni to lubią inni nie -- Twój wybór i zero błędów.

Dobra, a teraz trzeba pogłaskać. Jak już mówiłam koniec jest ładny, no genialny, niech będzie. Jeszcze mi się "niemarzenie" podoba i kilka innych słów, które dodają tej esencji... No i coś przekazujesz w tych wierszach. Nie piszesz tak o, ale zawsze dajesz coś do wyciągnięcia i zapamiętania na szare dni. Dzięki -- to lubię u Ciebie. O. =)

Hmmmm....
Czy ja jestem jakaś inna? Chodzi mi o te ostatnie dwa wersy - jak dla mnie najbanalniejsze z całego wiersza... No, może pomijając te: