*
* *

topić się w poezji
(to dobre stwierdzenie)
i umierać co strofę
co wiersz - odrodzenie

i kpić z życia prozy
kpić z mordą cyniczną
a ludziom przygadać
z łaciną uliczną

co noc sklecać słowa
z piękności prostoty
z urody nowości
powszechnej głupoty

bo rozum się liczy!
nie dzikie natchnienie
nie potrzeba serca
nie duszy westchnienie

i powiem poprostu
bez bawełny w słowie
że większość poetów
to gówno w oprowie


___________

tak se, poprostu [;

No, Morna, bo Ty geniusz jesteś


Ładne, ładne, nawet baaaaaardzo. I znowu klaszczę, choć nie ze wszystkimi stwierdzeniami w tym wierszu się zgadzam ;P

Jedyny, który zainteresował mnie ostatnio na forum. Nikomu nie ubliżając.
I tak se, poprostu, powstało coś, co mnie rozweseliło i nawet zachwyciło, bo ja przenigdy nie napisałabym rymowanego wiersza z tak ładnie dobranymi słowami.
Rispekt!

mi sie bardzo podoba. wiersz (?) wyraznie

sobie pokpiwa z innych wierszy. i to mi sie podoba. szczegolnie fragment

"umierac co strofę", i "kpić z życia prozy, kpić z mordą

cyniczną".
podpisuje sie pod RIspekt.

Gabi: satyra, przyznaję. Satyra na siebie

samą (:

I nie jest ładnie - jest prostacko. Ale to bardziej taki

żart niż poezja. Pewna panna Z. nawet zaczęła mi wyrzucać, że ją

rozczarowałam, że to tylko zlepek słów itp. W pełni ją rozumiem. Was trochę

nie [:

Ho ho, takie tuwimowe!
Uwielbiam kpinę i zupę pomidorową. Bardzo mi się podoba.