Jezus Maria. One mają oczy

/>przedwieczne
One mają usta
zamknięte
nie krzyczą, chodzą na

palcach
nie budząc diabła
o siedmiu rogach
i dwóch milionach

rąk.
Lalki, porcelanowe światy
marmolady, konfitury

/>wyschłych marzeń,
chleb zabaw.
Cicho, ktoś może usłyszeć.

/>Śmierć w kolorze głodu.

wiedziałam, że po wszystkich
dobrych

wierszach
przyjdzie czas na najlepszy =)

tytuł nie byl

zachecający...
listopad, miesiąc pisania o wojnach

ale mnie

zaskoczylas pozytywnie...

niesamowity wiersz
bardzo

przejmująco napisany

troche dziwny fragment
o diable

/>reszta kapitalna =)

dwóch przez ó z kreską

ogolnie

naprawde wielkie gratulacje
pieknie

Nie mogę przestać się zastanawiać, co to

jest ten diabeł o siedmiu rogach!

Cat - diabeł - kwestia indywidualnej

interpretacji. Dla mnie jest to ech... człowiek. Wróg. Zło. Siedem - liczba

doskonała wg niegdysiejszych wierzeń. Dwa miliony - no, duża liczba po

prostu
border='0' style='vertical-align:middle' alt='smile.gif'

/> To moja interpretacja jest. Twoja może być inna.


/>Mell - dziękuję :*

A ja zaczęłam od liczenia kantów w swastyce

XP

Chyba miałam przesyt poezją, tak że

unikałam jej jak ognia ostatnio, żeby teraz tylko z większym smaczkiem

pooglądać, co tam nowego powymyślaliście ("ja nie byłem nigdy poetą

nie lubiłem poezji jak snów/tylko lęk swój przed śmiercią składałem w

skamieniałe naręcza słów"*). No to tyle w ramach wstępu. Pragnę

jednak zaznaczyć, że nieprzypadkowo wybrałam wiersz Sih, jako pierwszy.

/>
Wiesz co? Rozwijasz się (nie, nie jak papier toaletowy;D). Widać w

Twoich perełkach coraz większą dojrzałość emocjonalną, coraz pełniejszą

formę. Ładnie Ci idzie.

Wiersz. Wstrząsnął? Może mniej niż

powinien. Ale zachwycałam się kunsztem Twojego języka, umiejętnym doborem

słów, skojarzeń. Tak jakby przewiłały mi się w umyśle pewne obrazy,

jednocześnie krążące wokół jednego. Może coś czasem wybijało mnie nieco z

całości (zamierzone? nie zamierzone?), ale ogólne wrażenie bardzo pozytywne.

Jak zwykle u Sih końcówka, która pozostaje, która zaskakuje, która zachwyca.

Czyli brawa, Tancerko.

------
*) Jan Twardowski,

"Leśniczówka" z "Powrotu Andersena".