Porażka

"Kolejny raz siedzę,

patrze w gwiazdy,
Szukając pociechy, zrozumienia, prawdy,

/>Dochodząc do wniosku, że nadzieja umiera,
Stoję bezczynnie, widząc

jak mą dusze zbiera.
Chciałbym wygrać, zatrzymać tego kata,
Lecz

niemiejąc przy sobie ni przyjaciela czy brata.
W samotności śmierć daje

mi mata,
Przegrałem, ale wiem, że to nikła strata,
Nikt nie

zapłacze, dla nikogo to ból
Gdy zobaczy nekrolog, jutro pogrzeb

mój."

No jasne. Sławne dwa końcowe wersy, które

znam na pamiec już od tak dawna...
I to pisane było wtedy...

/>Pamiętam.

Mówiłam kiedyś, że lubie Twoje wiersze.

No więc... wielce szanowny panie

adminie.... XD =P

Nie, wiersz mnie nie przekonał. Poczułam się

jak na koncercie hiphopowym, a za tym rodzajem muzyki nie przepadam. Poza

tym - co chwila potknąć się można o taką tematykę, podobnie ujętą.


/>Ale nie mówię stanowczego nie. Mówię: może? :-)




/>P.S. I te rymy mnie bolą. Ała.

hmm... pod wzgledem merytoryki nie moge

ocenic, bo jakos do mnie nie dotarl, ale do innych moze dotrzec, wiec tu sie

nie czepiam
border='0' style='vertical-align:middle' alt='smile.gif'

/>.

ale technika? lepiej pisz bez rymow, jezeli maja

byc one takie jak te:
kata
brata
mata
strata


/>mialam wrazenie ze tekst dobierales tak, zeby byly zachowane rymy, tracac

przy tym troche na wymowie wiersza.

nie jest zle


style='vertical-align:middle' alt='smile.gif' />